Chili - Zuid-Amerika (2008)

Paaseiland - Chili: Zuid-Amerika reis (2008)

Zondag 16 november 2008 - Paaseiland rond

Na een goed ontbijt, verzorgd door een zus van Sonja (ze heeft 21 broers en zussen!) informeren we bij diverse autoverhuurbedrijven naar de prijzen voor een Jeep. Vandaag willen we met zijn drieën het eiland rondrijden en alle bezienswaardigheden zien.

Op het eiland zijn diverse vulkanische bergen, een mooi strand en natuurlijk de vele beelden te bekijken. Er schijnt ook een berg te zijn waar de beelden werden uitgehakt en waar nog enkele niet voltooide beelden in de rotsen liggen.Door de hoofdstraat rijdt een taxi langs waarin de chauffeur een bordje ophoudt met de tekst JEEP RENT.

Hij blijkt de goedkoopste aanbieding te hebben. We stappen in om de Jeep te gaan bekijken. Even buiten het centrum staan twee oude gare Jeeps. Desalniettemin besluiten we toch om één van de Jeeps te huren. Ik maak een proefrit van een paar meter; de Jeep start, remt, heeft 4 wielen en de koppeling werkt. Dat is alles wat we nodig hebben.

Er wordt een soort contractje opgesteld. We hoeven geen borg te betalen en de Jeep is voor één dag van ons. De man waarschuwt wel dat we voorzichtig moeten rijden en in de hoofdstraat alleen in de rijrichting mogen parkeren. Op het eiland geldt een maximum snelheid van 60 km en 30 km in de bebouwde kom. De oude Jeep is niet verzekerd en alle schade is voor eigen rekening. Hij zegt wel tien keer DRIVE SLOW, DRIVE SLOW, DRIVE SLOW.
	De eerste meters is het rijden nog wat onwennig. Het stuurt zwaar. Deze Jeep rijdt wel even anders dan de Toyota RAV4 van Roos. Bij het enige tankstation op het eiland laten we 10 liter benzine in de tank gooien en gaan we op pad.Net buiten het centrum zien wel al gelijk wilde paarden op de weg lopen. De weg is weliswaar geasfalteerd, maar er zitten wel grote gaten in de weg. Ik rijd dan ook erg voorzichtig. Langs de grillige kust zijn verschillende archeologische sites waar veel beelden liggen en staan op heilige vereringsplaatsen.

Over welke betekenis de beelden hadden voor de oude cultuur of welke ceremonieën er bij de beelden werden uitgevoerd, is maar weinig bekend. Dat maakt de beelden ook zo bijzonder.

De beelden zijn ingedeeld in 3 groepen:

De eerste groep zijn de beelden van de Rano Raraku. Deze beelden hebben geen oogkassen;
De tweede groep zijn kleine figuren die op platvormen hebben gestaan. Deze figuren hebben - nadat ze rechtop zijn gezet - oogkassen gekregen;
De derde groep zijn kleine, brede figuren.

De onderzoekers weten niet in welke volgorde de beelden gemaakt zijn. Ze weten alleen dat de beelden steeds groter werden. Inmiddels is het weer behoorlijk warm geworden, maar de frisse zeewind zorgt voor enige verkoeling.

Op de binnen- en buitenhellingen van de krater van de Rano Raraku staan of liggen meer dan 395 Moai-beelden. Het is de meest indrukwekkende archeologische vindplaats op de wereld. Sommige Moai's zijn omgevallen en steken nog net boven de grond uit. De figuren hebben overhangende wenkbrauwen en geen oogkassen. Ze hebben een klein voorhoofd en een uitstekende kin. Armen hebben de beelden niet, deze zijn alleen maar aangegeven. Het grootste figuur van de Rano Raraku is 21 meter hoog en is niet afgemaakt. Een ander figuur zit nog in de kraterwand gevangen en deze is 15 meter hoog en ook niet afgemaakt.

De mooiste site is bij Rano Raraku. Hier werden bijna alle Moai-beelden uitgehakt. Bij deze berg is nog steeds te zien hoe de beelden werden uitgehakt omdat er nog een aantal niet afgemaakte beelden in de rotswand liggen.

De vulkaan bestaat uit het jongste gesteente van de vulkanen op Paaseiland. Het is ongeveer 240.000 jaar oud. De steensoort is zacht, maar er zitten wel harde stukken in. Als de makers bij het uithakken van een beeld een hard stuk steen tegenkwamen, maakten ze het beeld niet af. Bij deze vulkaan staan nu veel Moai-beelden. Ook het grootste Moai-beeld staat bij deze vulkaan.

In en rond de krater liggen veel figuren op oude transportwegen die zes tot acht meter lang zijn.

We wandelen de berg over naar het kratermeer. Onze weg wordt een paar keer geblokkeerd door grote kuddes paarden. Het kratermeer is prachtig; het rode zand steekt mooi af tegen het water. Aan de rechterzijde volgen we het pad aan de binnenzijde van de krater de berg op. Bovenop worden we beloond. We kijken over de bergkam heen en zien aan de andere zijde de oceaan en de meest beroemde beeldenrij op Paaseiland, de Ahu Akivi.

Ahu Akivi is een heiligdom op Paaseiland. Het is gebouwd in het jaar 1500 en het was het eerste gerestaureerde object op Paaseiland. Het bestaat uit zeven beelden die precies kijken naar het punt waar de zon op de langste dag onder gaat. De beelden staan ook op lijn met de maan.

De beelden staan ver op het land en kijken naar de zee. Dit is anders dan wat de meeste beelden doen. De stenen platforms worden Ahu genoemd. Bij het terugplaatsen van de beelden hebben archeologen veel voorwerpen gevonden in putten achter de steen waar ze beelden op stonden. In de putten lagen stukjes bot, schelpen, visgerei en stukken lavaglas. Het is niet bekend of de putten gebruikt werden voor crematies of begrafenissen. Ook bij andere Ahu's zijn menselijk resten gevonden, maar men denkt dat de begrafenissen pas plaatsvonden nadat de beelden werden omgegooid.

Volgens de verhalen zijn de zeven Moai zeven jonge ontdekkingsreizigers die door de Polynesische koning Hotu Matu'a werden uitgezonden om een nieuw thuis voor hem en zijn volk te zoeken. Het zijn de enige Moai die naar de zee kijken. Het is heel goed mogelijk dat deze stenen reuzen de zeven ontdekkingsreizigers moeten voorstellen, maar niemand weet het zeker. Net zoals niemand een antwoord heeft op de vraag wat of wie ze voorstellen of waarom er maar zo weinig naar de zee kijken. De zeven beelden van Ahu Akivi zijn ongeveer 4,8 meter hoog en wegen 18 ton. De langste Ahu is 90 meter, de kortste een paar meter. Sommige platforms zijn 4,5 meter hoog. Ze zijn allemaal even breed.

Het zwaarste beeld is Paro en weegt ongeveer tachtig ton. Dit beeld is kilometers over de heuvels vervoerd. De onderzoekers weten niet dit werd gedaan. Een Amerikaan denkt dat ze hiervoor hout gebruikten. Men weet echter niet of hier vroeger bomen groeiden die hiervoor lang en stevig genoeg waren. Er is een afbeelding bekend uit 1722 waarop te zien is dat een beeld op een steen staat die over boomstammen rolt. Andere ideeën gaan uit van de mogelijkheid dat de beelden door de mensen over een laag van wortels en zoete aardappels geduwd zijn.

Veel mensen van Rapa Nui geloven dat de beelden verplaatst werden door mana, een magische kracht. Lang geleden gebruikten grote koningen hun mana om de Moai te bevelen hun plaats in te nemen. Mana wordt veel gebruikt in dit gebied. De mensen van Rapa Nui geloven ook dat de Moai zelf mana bezaten. Dit kwam pas in de beelden als hun witte koraalogen werden geplaatst. De beelden gebruikten de mana om de mensen te beschermen. Nu heeft geen enkel beeld nog ogen van koraal en dus is de mana weg.

De beelden zijn in de jaren ‘60 door de Japanners gerestaureerd. Enige jaren geleden zijn de beelden getroffen door een Tsunami, zijn ze weer omgevallen en zijn de "hoeden" van de beelden landinwaarts gestroomd. Deze hoeden worden pukao genoemd. Ze zijn gemaakt uit het gesteente van de kleine krater Puna Pau. Niet alle figuren op het eiland hadden pukao. Aan de onderzijde van de cilinder zat een holte zodat de cilinder op het hoofd van het beeld bleef staan. Gelukkig zijn de beelden nu weer rechtop gezet, maar helaas heeft men slechts bij één beeld zijn pukao opgezet.

De beelden zien er allemaal verschillend uit en op sommige zijn de handen en vingers goed zichtbaar. Uiteraard schiet ik weer veel foto's uit alle standen.

De laatste stop van vandaag is bij een idyllisch strandje zoals je die alleen in vakantiebrochures ziet. Op de voorgrond palmen, een hagelwit strand en op de achtergrond een kristalheldere blauwe oceaan. Gelukkig heb ik mijn zwembroek aan en ik neem dus een verfrissende duik in het koude water. Een droge onderbroek heb ik niet bij me. Als ik mijn korte broek aantrek over mijn natte zwembroek ziet het er al snel uit alsof ik in mijn broek heb geplast. Snel de auto in...