|
Bolivia:
Zuid-Amerika reis (2008)
|
| Woensdag 5 november 2008 - naar Sucre |
 |
Vandaag is het een stuk drukker in La Paz dan gisteren. Het verkeer (en onze bus) staat muurvast in het drukke verkeer. De reis naar de luchthaven duurt veel langer dan gepland. Als we aankomen op de luchthaven worden we al omgeroepen. Roberto regelt de formaliteiten, betaalt de luchthavenbelasting en na een grondige securitycheck kunnen we bijna gelijk het vliegtuig instappen. De vlucht naar Sucre duurt nog geen uur. De stad ligt een stuk lager dan de plaatsen waar we de afgelopen dagen verbleven, namelijk op 2.800 meter. Sucre staat bekend als de witte stad van Bolivia en is de officiële hoofdstad van Bolivia. Het valt direct op dat de mensen hier veel moderner en westers zijn gekleed. In Bolivia wordt ook veel meer gebedeld dan in Ecuador en Peru. De zielige - vooral oude mensen - spreken je allemaal aan in de hoop een aalmoes (of meer) te ontvangen. Sucre heeft veel musea en koloniale huizen. Het hotel Independance is ook een koloniaal huis met enkele leuke binnenplaatsen. |
|
| We krijgen een suite toebedeeld met een tweepersoonsbed.
Ook andere groepsleden blijken een bed te moeten delen. Niemand ziet dit
echt zitten. Een kamer delen met een vreemde is voor velen de grens. Roberto
heeft er maar druk mee. Enkele groepsleden verhuizen voor één
nacht naar een ander hotel en ons wordt beloofd dat er vanavond een oplossing
komt. Heel de middag verblijf ik in het hotel, zittend in de zon op een
bank voor de suite met mijn notebook op schoot. Skypen en zwaaien naar
Rosalie, beetje chatten en natuurlijk weer de foto's uploaden. Heerlijk
zo'n dagje rust. |
 |
|
 |
's Avonds eten en drinken we in de Joyride. Als we de kaart zien, slaan Ad en ik stijl achterover van verbazing. Bitterballen, kroketten en Bossche bollen. Deze tent heeft vast een Nederlandse eigenaar. De Franse baguettes met kroketten smaken heerlijk! |
 |
| Donderdag 6 november 2008 - Sucre |
|
Vandaag met Marc de heuvel van Sucre op gewandeld om van het uitzicht te genieten. Het is alweer een heerlijke zonnige dag met temperaturen van 22-26 graden. Als we terug op het plein zijn, zien we een groepje westerse jongeren die werken voor een straatkinderenproject. Met allerlei educatieve spelletjes worden de zwerfkinderen en de schoenpoetsertjes naar een kar gelokt. Enkele mensen van de groep boeken voor vanmiddag een excursie naar
de voetafdrukken van dinosaurussen die hier zijn gevonden bij de afgravingen
van een cementfabriek. Enkele anderen gaan paardrijden. Ik geniet van
mijn vrije middag, zit op een terras en op het plein, wandel wat rond
in de omgeving en ga ook nog een uurtje slapen. Het was vannacht namelijk
een beetje laat geworden (2 uur). Eindelijk een paar uurtjes alleen.
's Avonds eten we weer heerlijk in de Joyride. Heerlijke kipsaté
met Indonesische nasi. Op het plein is het feest; op een podium wordt
een modeshow gehouden met muziek van Madonna. De jongens worden met
luid gefluit begroet door de vele jonge meiden op het plein. |
 |
|