Bolivia : Zuid-Amerika reis (2008)

Maandag 3 november 2008 - Van Puno naar La Paz (Bolivia)

Op het busstation van Puno staat onze luxe bus al weer klaar. Vandaag hebben we een lange reisdag met een grensovergang voor de boeg. We verlaten Peru en betreden een voor mij nieuw land, namelijk Bolivia.

De bus rijdt door de bergen langs het Titicacameer. Nu valt pas goed op hoe immens groot het meer is. Aan de overkant zijn de hoge besneeuwde bergtoppen van het Andesgebergte goed zichtbaar en dan te bedenken we nu al op 3.900 meter hoogte rijden.

Voor de grens moeten de formulieren weer ingevuld worden. Eerst door de controle van de politie die controleert of je inreispapieren compleet zijn. Snel een stempel erop en door naar de Peruaanse douane. Ook deze handelt de formaliteiten snel af. We wandelen nu door een stukje niemandsland naar de douane van Bolivia. Snel een lege plek in mijn paspoort zoeken en knal daar zet de douanier de nieuwe stempel in mijn pas. De horloges gaan één uur vooruit wat het tijdverschil met Nederland (wintertijd) terugbrengt tot 5 uur.
De bus rijdt nog een stukje door naar Copacabana, waar we onze lunch gebruiken. Er ontstaat wat verwarring. Als ik het goed begrijp, gaan we niet verder met deze bus en staat het volgende vervoer niet klaar. De groep gaat de stad in en Roberto gaat het vervoer naar La Paz regelen.
Copacabana lijkt wel het Vang Vieng (Laos) van Zuid-Amerika. Op straat lopen veel gesjeesde backpackers waarvan vele al lang onderweg zijn (zo te zien aan hun kleding en haren). We hebben tijdens onze wereldreis van 11 maanden door Zuidoost-Azië ook veel van deze typische backpackers gezien; onverzorgd, bijna zonder geld rondreizend, de bezienswaardigheden overslaan (te duur) maar wel elke avond dronken of stoned worden. Copacabana lijkt op het eerste oog ook zo'n typische hangout voor backpackers te zijn.
In het centrum staat een mooie spierwitte kathedraal. Voor deze kathedraal worden auto's en bussen gezegend voor een goede reis met bloemen en natuurlijk bier. Op het terras van een steile straat bestellen we de lunch. Het Boliviaanse meisje schrijft de bestelling rustig op terwijl ze haar twee gouden voortanden laat blinken in de zon. Het eten is goed, maar we moeten een tijdje wachten op de koffie. Na twee keer vragen halen ze de koffie bij de buren. Het afrekenen duurt zo lang dat we te laat aankomen bij het vertrekpunt van de bus. Ons excuus: 13.00 uur Boliviaanse tijd is ongeveer 13.10 uur.
De bus is er nog niet en uiteindelijk moeten we terug de heuvel op naar een locale chickenbus. De bus zit afgeladen met toeristen en gaat met een dikke zwarte roetwolk uit de uitlaat op weg. Vanuit de bus nog een laatste blik op het mooie Titicacameer. Na enige tijd gereden te hebben, kunnen we even de bus uit. We schijnen een rivier of een zijarm van het Titicacameer te moeten oversteken. De bus gaat op een primitieve pont en wij worden in een kleine sloep voor 1,50 Bolivar overgevaren.

De weg slingert vele uren door de bergen. Als wij de bocht doorkomen, blijkt maar weer dat reizen niet altijd zonder gevaar is. Een bus in tegengestelde richting is omgeslagen en ligt op zijn kant. We zien geen mensen meer. Er loopt alleen politie. Als het begint te schemeren wordt La Paz zichtbaar. De lange uitgestrekte stad is in een dal tussen de bergen gebouwd.

De bus stopt voor het hotel en de andere toeristen in de bus moeten er ook uit. Toch wel handig om met een groep te reizen.

Roberto verzorgt weer een stadsrondleiding door het chaotische La Paz. De straten zijn smal en steil, de vele stinkauto's en megabussen proberen zich voort te bewegen, meestal luid toeterend. In La Paz zijn veel marktkraampjes opgesteld, waaronder de Witches Market. Hier worden allerlei vreemde goederen verkocht zoals gedroogde lamafoetussen.

La Paz geeft mij een onveilig gevoel (mede door de verhalen die ik op internet heb gelezen). Ik ben blij dat we hier maar één dag verblijven en dat we morgen ook niet in de stad blijven. Voor morgen bespreken we namelijk een toertje bij Downhill Madness (waarover later meer).

Met een taxi gaan we met een gedeelte van de groep op weg naar een goed restaurant. In verband met een feestdag blijkt dit restaurant echter gesloten te zijn. We vinden snel een alternatief.
bovenzijde pagina
fotoseries Bolivia
volgende verslag