We nemen voor vertrek eerst een stevig ontbijt. Een ontbijt in Vietnam bestaat bijna altijd uit een Frans stokbroodje met een gebakken ei en een kop thee of koffie. We krijgen nu echter ook vers fruit geserveerd. Als we net op weg zijn passeren we een groep mannen en vrouwen met paarden. We rijden ze eerst voorbij en stoppen dan om foto's te nemen als ze langslopen. De vrouwen hebben weer heel andere kleding aan dan de bergvolkeren die we tot nu toe gezien hebben.

Als we langs een primitief dorpje rijden vragen we de chauffeur om weer eens te stoppen. We lopen het dorpje binnen en zijn gelijk zelf de bezienswaardigheid. Het is een dorp van de Thai, één van de grootste etnische groepen van Vietnam. De vrouwen van deze bevolkingsgroep dragen een lange zwarte sarong en een roze, paars of groen hesje.

Een aantal vrouwen draagt in hun oren opvallend grote zilveren oorbellen. Ook nu opent onze digitale camera weer deuren. We mogen een aantal close-ups maken omdat ze graag op de "tievie" komen. Het dorp of ban bestaat paalwoningen van hout of bamboe. Rijstbouw op de akkers is het belangrijkste middel van bestaan.

Als we verder rijden passeren we mooie terrasrijstvelden waar Thai-vrouwen tot aan hun enkels in de modder staan te werken. Er worden jonge rijstplantjes geplant en dat is typisch vrouwenwerk. De mannen brengen met de guang-gahn (de typisch Vietnamese draagstok van bamboe waaraan twee grote schalen hangen) de jonge rijstplantjes in pollen naar de vrouwen. De vrouwen halen de pollen uit elkaar en planten ieder sprietje apart in de modder. Opvallend is de afwezigheid van machines. Alles gaat nog met de hand.

Lopen over de smalle modderige "dijkjes" die de rijstvelden van elkaar scheiden is moeilijker dan we denken. We glijden en glibberen ons een weg. Dit tot groot vermaak van de vrouwen die hier aan het werk zijn.