Het is weer vroeg dag. Vandaag gaan we naar de wekelijkse markt in Bac Ha en zullen vervolgens doorreizen naar Sapa.
Om 7.30 uur zitten we al aan het ontbijt en om 8.00 uur lopen we op de markt. Het is al lekker druk. De markt is groter dan de markt in Can Cau, maar er zijn ook meer toeristen. De markt is verdeeld in verschillende sectoren. Op het overdekte gedeelte worden een paar varkens geslacht en worden alle onderdelen verkocht. Behalve speklapjes en karbonaden, zijn pootjes, oren, krulstaartjes en snuitjes te koop. Ook de bloederige ingewanden liggen ongekoeld op klanten te wachten. Net buiten het overdekte gedeelte wordt groente (voornamelijk knollen en kolen) verkocht en midden op het marktplein wordt zelfgemaakte kleding, tassen en katoengaren te koop aangeboden.

Op het plein naast de markt worden de levende dieren verkocht; Varkens, koeien, buffels, honden, marters, konijnen en kippen. Alles loopt en rent door elkaar. De varkens en biggetjes liggen echter met hun poten bij elkaar gebonden of zijn aan één poot vastgebonden. Ondanks dat de snuit is dichtgebonden, produceren ze een oorverdovend gegil. Ook wordt op dit gedeelte van de markt zelfgemaakte landbouwwerktuigen te koop aangeboden. In de hoek zit een smid met behulp van een kolenvuur zeisen en schoppen te smeden.

Om ongeveer 10.00 uur verlaten we de markt en gaan we op weg naar Sapa. De weg wordt steeds slechter en na enkele kilometers rijden we op een stofpad. Nu begrijpen we waarom je hier alleen met een Jeep of een landcruiser kan reizen. De ramen zijn dicht, maar al snel zitten we onder een dikke laag stof.
De weg voert ons door hoge bergen en door Lao Cai, een stad aan de grens met China. Op deze manier zien we tijdens onze reis nogmaals China liggen, maar dan aan de overkant van de rivier die de grens tussen Vietnam en China vormt.