TIBET INFORMATIE |
Hoofdstad Lhasa Tibet heeft altijd tot de verbeelding van mensen gesproken. Tibet ligt op een hoogvlakte tussen de 4.000 en 5.000 meter. Verder kent het weidse graslanden, azuurkleurige meren, ruig berglandschap met besneeuwde toppen, de bevolking en het unieke Tibetaanse boeddhisme. Waar je ook bent, je ziet monniken, pelgrims, gebedsvlaggen en kloosters. Het land is ongeveer twee keer zo groot als Frankrijk. Er wonen zo'n twee miljoen mensen, die een hard bestaan leiden omdat het bijna overal te droog en te koud is om ook maar iets te verbouwen. Ooit was Tibet één van de machtigste rijken in Centraal-Azië. Tot in de 9e eeuw strekte de Tibetaanse invloedssfeer zich uit tot Turkmenistan, Pakistan, India, Nepal en China. In dezelfde periode raakte het boeddhisme vanuit India via Tibet in deze gebieden verspreid. In latere eeuwen taande de macht van Tibet. In 1950 trokken de Chinese troepen Tibet binnen. Het Tibetaanse cultuurgebied werd ingekapseld en kreeg vervolgens de bestuurlijke vorm Autonome Regio Tibet. Sindsdien zijn de Tibetanen gedwongen deel uit te maken van China en gehoor te geven aan Beijing. Elke tegenspraak wordt op brute wijze door de Chinezen neergeslagen. De Dalai Lama wist te ontkomen en leeft in India nog steeds in ballingschap. China heeft Tibet lange tijd hermetisch gesloten gehouden voor buitenlandse toeristen, maar sinds het begin van de jaren tachtig wordt er weer toestemming verleend om Tibet te bezoeken, vaak onder begeleiding van een Chinees staatsbureau voor Toerisme. De contrasten in Tibet zijn groot. In Lhasa vind je hoogbouw, disco's, GSM's, internetcafe's en een grote weelde aan producten, terwijl veel dorpjes nog geen telefoon of elektra hebben en het winkelaanbod er zeer beperkt is. Je reist in een halve dag een paar eeuwen terug in de tijd. Nomaden die hun vee hoog op de graslanden de zomer laten doorbrengen en tempels waar de yakboterlampen de enige vorm van verlichting vormen.
Tibet staat bekend als een van de hoogste en meest geïsoleerde landen ter wereld. Het noordelijk deel van Tibet is woestijnachtig. Centraal-Tibet bestaat uit grassteppes die reiken tot aan Lhasa, de hoofdstad. Lhasa zelf ligt op 3.700 meter hoogte. Ten zuiden van Lhasa begint de Himalaya. Totale landoppervlakte bedraagt 1.200.000 km2. Tibet wordt vaak onderverdeeld in twee delen. Lhasa is gelegen in het grootste deel, dat bekendstaat als Xizang. Ook wel 'politiek' Tibet genoemd. Het kleinere gedeelte is door het extreme klimaat bijna onbewoond.
De gemiddelde hoogte van Tibet ligt op ongeveer 4.000 meter, wat natuurlijk zijn invloed heeft op het weer. Daarnaast wordt het afgeschermd van de moessonregens door de Himalaya. Dit heeft tot gevolg dat het er weinig regent en het 's avonds flink kan afkoelen. In het voor- en najaar is het kouder, maar wel vaak helder weer, waardoor je prachtige vergezichten hebt op de vele bergen. Je moet 's nachts rekening houden met nachtvorst en op de graslanden kan er zelfs rond die tijd wat (natte) sneeuwval zijn. Overdag zijn de temperaturen niet hoog maar de felle zon zorgt voor veel stralingswarmte. Tijdens de zomer regent het af en toe en dit zorgt ervoor dat de graslanden een prachtig bloementapijt hebben. De temperaturen in Lhasa (3600 meter) komen 's zomers zelden boven de 20ºC uit. De warmste maand in Lhasa is juni. Temperaturen liggen dan tussen de 10ºC en 20ºC. In juli en augustus is de maximale temperatuur 20ºC, deze maanden kunnen echter regenachtig zijn. De koudste maanden zijn december, januari en februari. Reizen kan dan bemoeilijkt worden door sneeuwval. Buiten Lhasa zit je vaak hoger en is het dus kouder. Een vuistregel is dat voor elke 100 meter die je stijgt, de temperatuur ongeveer 0,7 graad daalt.
In Centraal-Tibet, rond de meren, komen in de warmere maanden veel vogels voor. In het westen (op weg naar de berg Kailash) kan men herten en antilopen tegenkomen. Door heel Tibet door zie je yaks, de traditionele runderen. De yaks voorzien in bijzonder veel middelen; hun boter wordt verwerkt in thee, dagelijks eten, beelden voor in de tempel en als vet voor de huid. Daarnaast kun je in Lhasa yakburgers in plaats van hamburgers bestellen en mooie laarzen van jakleer aanschaffen.
Rond 1950 annexeerden de Chinezen het land echter. Met een serie brute acties - die hun hoogtepunt bereikten tijden de Culturele Revolutie - vernietigden de Chinezen een groot deel van de oude Tibetaanse cultuur. Meer dan een miljoen Tibetanen kwamen daarbij om het leven. De Dalai Lama vluchtte in 1959 naar India waar hij een regering in ballingschap oprichtte. In 1965 kwamen de Chinezen terug op deze politiek en werd de originele Tibetaanse cultuur wat minder onderdrukt. Tibet werd door de Chinezen uitgeroepen tot de autonome regio Xizang Zizhigu en kreeg een eigen regering. Er werd zelfs begonnen met het restaureren van vernietigde kloosters. Vanaf het midden van de jaren tachtig worden er ook weer mondjesmaat toeristen in Tibet toegelaten. Dit alles is bedrieglijk, ook in het algemene leven hebben de Chinezen het voor het zeggen. Tibet blijft een bezet land, met alle excessen van onderdrukking en een totaal gebrek aan vrijheid van meningsuiting. Met de Chinezen kwam de economie weer wat op gang. Na de Chinese overname bleek de lokale economie in de voorgaande jaren weinig ontwikkeld te zijn. Het grootste deel bestond uit agricultuur. Een van de nieuwe ontwikkelingen is mijnbouw. Door deze ontwikkeling zijn er grote getale Chinezen naar Tibet verhuisd. In Lhasa en Xigazê doen de nieuwe Chinese wijken qua grootte niet onder voor de oude Tibetaanse delen. De munteenheid is de renminbi (RMB), ook wel de yuan genoemd. 1 RMB = 0,25. Omdat veel dingen in Tibet schaarser zijn dan in de rest van China, zijn de prijzen daar over het algemeen iets hoger. Met name flessen water kunnen - door de weinige concurrentie - in de kleinere plaatsen in verhouding erg duur zijn. Bij alles is het de gewoonte om af te dingen. Een Tibetaanse maaltijd kost ongeveer 20 yuan, 'westers' eten kan vanaf 30 yuan.
Tibet is dunbevolkt en grotendeels onbewoond. Nog steeds behoort bijna een kwart van de bevolking tot het nomadenvolk. Schatting van de totale bevolking is 2,3 miljoen. In de grotere steden wonen behalve Tibetanen ook Chinezen en moslims. Tibetanen vinden het erg leuk wanneer je een woordje Tibetaans probeert te spreken. De Tibetaanse groet is tashi déle. De meeste Tibetanen zijn erg nieuwsgierig. Sommigen vinden witte benen en armen maar gek en willen je graag even aanraken! Belangrijkste godsdienst in Tibet is het lamaïsme; een combinatie van het boeddhisme en een oude Tibetaanse religie. Dagelijks leven en religie zijn nauw verweven. Een belangrijk gebruik is om in de tempel linksom, dus tegen de klok in, te lopen. Rondom de belangrijkste tempel in Lhasa, de Jokhang, staan elke dag verschillende kraampjes en ook hier wordt linksom gelopen. Kunst
Het Tibetaanse bier wordt chang genoemd en is vrijwel overal te koop. Tibetanen drinken zelf liters boterthee (sterke zwarte thee met jakboter en zout). Chinese thee en flessen water zijn overal verkrijgbaar.
|
Praktische informatie Geld
Mandela Hotel - Lhasa Yak Hotel - Lhasa Gyantse Hotel - Gyantse Sam Drutsen - Shigatse Shigatse Hotel - Shigatse
In Tibet wonen veel arme mensen. Bedelen komt relatief weinig voor maar als mensen bedelen is het beter om niets te geven, vooral aan kinderen. Dit omdat kinderen met bedelen meer gaan verdienen dan dat ze naar school gaan en de ouders de kinderen van school halen. Het probleem wordt zo alleen maar erger. Het weggeven van bijvoorbeeld zeepjes, tandenborstels etc. uit de hotels is wel een goed idee. Wil je onderweg verder iets geven aan de lokale bevolking, denk dan in de eerste plaats aan (oude) kleding of pennen en schriften. Het is ook leuk om Nederlandse (of Belgische) ansichtkaarten mee te nemen, zodat je de mensen iets kunt laten zien van "jouw land". Neem geen foto's van de Dalai Lama mee. Je kunt jezelf, de groep en degene aan wie je deze wilt geven hiermee in ernstige moeilijkheden brengen.
Visumaanvraag
Tibet is nogal een moeilijk land om te bereizen. Dat is het in het verleden ook altijd al geweest. Sinds de Chinezen het land in de jaren vijftig bij het Hemelse Rijk voegden is het er niet beter op geworden. In principe is het voor mensen die alleen reizen niet toegestaan om naar Tibet te gaan. Als je probeert een visum aan te vragen en daarbij aangeeft dat je naar Tibet wilt, wordt dit subiet afgewezen. Daarbij word je verteld dat je een georganiseerde reis moet boeken en via de reisorganisatie een visum moet regelen. Kathmandu is een heel goede plek om een visum aan te vragen. Je kan dit doen voor China en Chinese be-stemmingen als Peking, Shang-Hai en Xi'an vermelden. Met dit visum kan je gewoon naar Tibet gaan. Iedereen in de reiswereld, en vooral in Kathmandu, zal je vertellen dat dit niet werkt en dat je zult worden teruggestuurd. Maar in de praktijk werkt dit al jaren en als er geen grote spanningen in Tibet zijn, zal het ook blijven werken. Als er onlusten in Lhasa of elders in het land zijn is er een kans dat je wordt teruggestuurd, maar dat overkomt zelfs georganiseerde groepen. De situatie zoals die hier beschreven is, is die van eind 1996. In de tussentijd is er nogal wat, voor de Chinezen negatieve, publiciteit over Tibet geweest. Er is ook een Amerikaanse senator 'illegaal' naar Lhasa gereisd. Hier waren de Chinezen zeer ontstemd over. Het gevolg is dat nu al een langere tijd indi-vi-duele reizigers vanuit Nepal worden teruggestuurd. Als je van plan bent de reis te maken, stel je dan eerst op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Het is onmogelijk in Kathmandu een Chinees visum aan te vragen. Dit waarschijnlijk om de groeps-reisindustrie in Nepal - waar de Chinezen zo gek op zijn - te beschermen. Vanuit China zelf naar Tibet reizen is iets eenvoudiger. Met een gewoon Chinees visum kan je vanuit Chengdu vliegen naar Lhasa. Een avontuurlijker en iets goedkope-re optie is om vanuit Golmud de bus naar Lhasa te nemen. Deze busreis duurt bijna twee dagen en is zeer ener-verend. Vanuit Lhasa kan je meestal zonder problemen doorreizen naar Nepal. |
Evenementen
Door een andere jaartelling wisselen de festiviteiten van dag in de maand. Het Tibetaanse maanjaar loopt circa zes maanden achter op ons zonnejaar. Hieronder een greep uit de verschillende festivals. 1e maand (meestal februari) 2e maand 4e maand 5e maand 6e maand 7e maand 9e maand 11e maand 12e maand |