Print dit verslag
Verslag 35 - Bangkok

Als het vliegtuig is geland op Don Muang, het vliegveld van Bangkok, moeten we onze horloges anderhalf uur vooruit zetten. Het is 18 december 2001, 19.30 uur en het tijdsverschil met Nederland is 6 uur.
In de grote en moderne aankomsthal klinkt kerstmuziek en overal hangt kerstdecoratie en flikkeren kerstlampjes. Dit misten we nu in India!

Reizigers met een Nederlands paspoort hebben voor een verblijf van maximaal 30 dagen geen visum nodig. Formeel moet je wel een retourticket hebben, waarmee je kan aantonen dat je inderdaad binnen 30 dagen weer vertrekt maar niemand vraagt er naar en we passeren de immigratiedienst zonder problemen. Als we de douane zijn gepasseerd, halen we direct bij de toeristeninformatie een plattegrond van Bangkok, informatie over het openbaar vervoer en informatie over winkelcentra. Bangkok here we come!!!

Een loket verder staat een jongen wild te zwaaien met een groot boek met hotelaccommodaties. We weten dat de goedkoopste hotels en guesthouses te vinden zijn in de Thanon Khao San (in de volksmond Khaosan Road), maar we besluiten het er eens goed van te nemen. Na wat afdingen, boeken we op het vliegveld voor drie nachten het middenklasse hotel First House. We laten ons met een taxi voor 300 baht naar het hotel brengen. Lekker luxe, geen gesjouw met de rugzakken en geen gezoek naar een redelijk hotel. We hebben een mooie ruime kamer met een heel de dag warm water, een bad, airco, een TV, een koelkast, vloerbedekking en een groot zacht bed met schone witte lakens. Dat is echt genieten. We nemen een heerlijke warme douche en gaan daarna gelijk Bangkok in om wat te eten en een mailtje naar huis te sturen.
Als we de straat uitlopen, zien we dat we vlak bij het WTC-gebouw verblijven. Het WTC is een enorm groot winkelcentrum en vóór het winkelcentrum zijn speciaal voor de naderende feestdagen vele terrassen ingericht. Er is een ware biergarten ontstaan. De Westerse muziek knalt uit gigantische luidsprekers en honderden mensen zitten heerlijk te genieten van het eten dat bij één van de vele eetstalletjes te verkrijgen is of genieten van een drankje. Dit is echt reuze gezellig en het water loopt ons in de mond bij zoveel lekkers. We hebben zo lang uitgekeken naar een gebraden kippetje, dat we die als eerste bestellen. Als hongerige wolven vallen we erop aan. Als de kip op is, bestellen we de andere helft erbij. Op één kippenpoot kan je immers niet leven.
Het WTC in kerstsfeer
Het WTC in kerstsfeer

De volgende ochtend staan we om negen uur op en maken uitgebreid gebruik van het heerlijke ontbijtbuffet. Volgegeten gaan we terug naar bed. Ja, je leest het goed. Eten maakt slaperig. Het is al bijna middag als we op pad gaan. We besluiten eerst maar eens te gaan winkelen in het World Trade Centre. Op de bovenste verdieping vinden we een ware bioscoop met tien bioscoopzalen. We hebben wel zin in een filmpje en kopen kaartjes voor de film Monster Inc. die om 20.20 uur begint.

Aan het eind van de straat blijkt het Hyatt Hotel te zijn gevestigd. Wij hebben van de collega's van Rosalie vouchers gekregen om in dit peperdure tophotel twee dagen te genieten echte luxe. We besluiten eens te gaan kijken. Als we het prachtige hotel naderen (in ons backpackerskloffie) vallen we direct op. Je ziet de portier twijfelen. Zal hij de deur voor ons openen? De lobby van het hotel is zeer indrukwekkend. In de lounge zit een strijkorkest te spelen, de gasten drinken in galakleding thee en een prachtige grote witte marmeren trap (die je alleen in films ziet) maakt het geheel af. Bij de receptie vragen we naar de prijs van een tweepersoonskamer. De man vertelt trots dat we nu in plaats van de normale 280 US$ per nacht, slechts voor het luttele bedrag van 180 US$ (exclusief 17% tax) kunnen overnachten. Als je het snel zegt, valt het wel mee. De man maakt ons echter ook snel duidelijk dat het hotel met de kerstdagen is volgeboekt. Jammer. We weten nog niet wanneer we de waardebonnen gaan gebruiken, maar dat we hier van gaan genieten is een feit.

We genieten de hele verdere dag van luxe shoppingmalls. We bezoeken behalve het WTC, ook het Siam Center. In het tegenovergelegen Mahboonkrong (MKB) Shopping Centre lopen we uren te snuffelen tussen de elektronica. Ze verkopen er echt alles op dit gebied: portable MP3-spelers, mobiele telefoons, illegale software en de laatste bioscoopfilms.
Als we buiten komen blijkt het al donker te zijn en we moeten ons haasten naar de bioscoop. De gigantische bioscoop is echt fantastisch. Je zit in grote fauteuils die achterover zakken als je erin gaat zitten. Voordat de hoofdfilm begint, wordt het volkslied gespeeld en wordt er een filmpje getoond over de koning van Thailand. Tijdens het spelen van het volkslied staan alle aanwezigen in de bioscoop op en tonen zo hun respect voor de koning en het vaderland.
Onder het genot van een grote beker cola en popcorn genieten we van de film. Monster Inc is een animatiefilm die niet overdreven leuk is, maar wel enkele leuke scènes bevat. Heel leuk is dat er aan het eind van de film bloopers uit de film worden getoond (en dat voor een tekenfilm, begrijp je?).
Als de film is afgelopen lopen we door het verlaten winkelcentrum. Het is een beetje lastig om de uitgang te vinden.
We komen langs een visrestaurant waar buiten de meest exotische vissen, garnalen, kreeften, krabben en schelpen in grote bakken ijs liggen. We maken een keuze en de vis wordt op de door ons gewenste manier klaargemaakt. Met een beetje rijst smaakt het prima.
We zijn pas laat terug op de kamer en duiken na een heerlijke douche het zachte bed in.

Skytrain
Skytrain
De volgende dag scheppen we om 9.30 uur onze bordjes vol tijdens het ontbijtbuffet. We moeten er nog even van genieten van de komende nacht is de laatste nacht in dit hotel. We moeten dus op zoek naar nieuwe, goedkopere accommodatie.
Na het ontbijt nemen we aircobus 512 voor 8 baht naar Khaosan Road, het backpackerswalhalla van Azië. Hier komt elke backpacker tijdens zijn reis minimaal eenmaal. In het straatje zijn vele goedkope guesthouses, restaurants, boekwinkels en reisbureautjes gevestigd.
We shoppen hier voor tweedehands Lonely Planets en Nederlandstalige leesboeken. We kopen tweedehands exemplaren van de Lonely Planets van Thailand en Myanmar voor iets meer dan 1.000 baht. Het winkeltje is bereid om de boeken na onze reis terug te kopen voor de helft van het aankoopbedrag.
Bij één van de reisbureautjes kopen we tickets voor de reis naar Ko Samet. Dit tropische eilandje ligt op 4 uur rijden van Bangkok. De ticket bevat een retourreis met een minibus naar Ban Phe. Vanuit dit plaatsje zullen we met een boot naar het eiland varen. We besluiten de volgende dag te vertrekken om tijdens de kerstdagen te kunnen genieten van de zon en het heerlijke witte zandstrand.
's Middags lopen we naar de rivier en nemen de expresboot over de Chao Phraya rivier naar Wat Arun, de Tempel van de Dageraad. Wat Arun ligt tegenover het Grand Palace aan de overkant van de rivier en we moeten dus overstappen op een pontje om aan de overkant te komen.
De 82 meter hoge prang (torenspits) is versierd met miljoenen stukjes Chinees porselein en symboliseert de berg Meru, de mythologische boeddhistische bergtop. . Kenmerkend voor de tempel zijn de porseleinen Chinese bordjes die tegen de pleisterlaag zijn geplakt. Volgens de legende was er onvoldoende geld om de tempel te voltooien, waarop de bevolking de tempel versierde met hun eigen porseleinen servies. Deze toren is overigens afgebeeld op het muntstuk van 10 baht. Wat Arun is naar Aruna genoemd, de hindoegodin van de dageraad en is schitterend te zien vanaf de rivier. Helaas is het (niet meer) toegestaan om de toren te beklimmen.
Wat Arun, de tempel van de dageraad
Wat Arun, de tempel van de dageraad

Aan het eind van de middag varen we met de expresboot verder de rivier op naar het beginpunt van de skytrain. Met deze moderne "metro" rijden we terug naar Siam Square en van daaruit lopen we naar het WTC. 's Avonds eten we sinds maanden weer eens een hamburger en ijs bij McDonalds. Als we terug zijn op de kamer, pakken we onze rugzakken weer in voor de reis naar Ko Samet.

Fotoserie 44
Achter de schermen
Volgend verslag