Verslag 90 - Singapore Zoological Gardens |
Op vrijdag 10 mei reizen we met de metro en de bus in een tropische hitte
naar de Singapore Zoological Gardens, oftewel de dierentuin in
Singapore. Nu hebben we al heel wat dierentuinen gezien in verschillende
landen, maar deze is met stip de mooiste die we ooit bezocht hebben. De
dieren leven allemaal in hun natuurlijke omgeving en er is bijna geen
ouderwetse hok met tralies te vinden. Ook het aantal diersoorten is erg
divers. |
||
Neusapen |
Als eerste brengen we een bezoek
het apeneiland. Vooral de zeldzame apen met de lange neuzen trekken onze
aandacht. Wat zijn die lelijk zeg! Pinokkio is er niets bij. |
|
Het
gaat om de Arapaima, de grootste zoetwatervis ter wereld. De vis
wordt maximaal 4,5 meter groot en 200 kilo zwaar en zwemt in het Amazonegebied
rond. We lopen toevallig langs de poel waar ze zwemmen (we kunnen ze niet
zien omdat het water erg troebel is) als de oppasser met een emmertje vis
en een stokje komt aangelopen. De oppasser vraagt aan een stoere brede vent
of hij wil helpen met het voeren van de vissen. De stoere jongen wil dat
wel en vraagt nog of dat stokje wel echt nodig is. Hij kan toch best wat
verder bukken en zijn hand vlak boven het wateroppervlak houden? De oppasser
adviseert hem om het de eerst maar eens met het stokje te proberen. De knaap
gaat op zijn knieën zitten en houdt het stokje met het visje net boven
het water. De oppasser gaat achter hem staan en houdt hem onopvallend bij
de kraag van zijn shirt vast. |
We zien het water onder het stokje bewegen, een grote vin en een bek komen boven water uit en met een grote plons en een hard zuigend geluid is het visje verdwenen. De stoere knaap schrikt zich een ongeluk en trekt snel zijn hand terug. Iedereen om hem heen springt zeker één meter achteruit. Het is niet goed onder woorden te brengen wat er gebeurde, maar iedereen schrikt van de agressieve vis en het opvallende harde geluid dat hij maakt als hij het visje naar binnen zuigt. Spectaculaire eetmanieren zullen we maar zeggen... |
Het voeren van de Arapaima |
|
De
oppasser ligt in een deuk. Hij wist immers dat de grootste zoetwatervis
ter wereld het visje met een oorverdovend lawaai en een enorme kracht in
zijn bek zou zuigen. Wij dopen de vis maar tot "nilfish" van Nilfisk,
de stoere stofzuiger... Het voederritueel wordt nog verschillende keren herhaald met nietsvermoedende bezoekers. Eén vrouw maakt het helemaal bont; Ze schrikt zo hevig dat ze begint te gillen en het stokje in het water gooit. We amuseren ons kostelijk bij het voeren van die "saaie" vissen. |
|
Andere zeldzame dieren die de dierentuin herbergt zijn onder andere de Komodovaranen. We hebben ze helaas op Komodo gemist (zie verslag 88), maar kunnen ze hier uitgebreid bekijken. Er zijn maar weinig dierentuinen die Komodovaranen hebben. De enige andere die we gezien hebben waren op Bali en in de San Diego Zoo. |
De rest van de dag slenteren we door de dierentuin en lopen onder andere
door een hok waar slangen, leguanen en schildpadden "los" rondkruipen,
een kooi waarin vlinders, vogels en vleermuizen "vrij" rondvliegen
en zien we door een glazen ruit hoe ijsberen, zeeleeuwen en zeekoeien
onder water zwemmen. |
||
Naast de dierentuin bevindt zich nog een gedeelte dat alleen 's avonds
geopend is, de zogenaamde "Night safari". Hier bevinden
zich de hokken van de nachtdieren. De sluitingstijd van de dierentuin
en de openingstijd van Night Safari sluiten niet op elkaar aan, hetgeen
inhoudt dat we wat tijd moeten doden. We eten dan ook een hamburger bij
de uitgang van de dierentuin en kijken rond in de winkeltjes bij de ingang
van Night Safari. Rond 22.30 uur houden we het voor gezien. We zijn bekaf van het heel de dag slenteren en besluiten (lekker makkelijk) een shuttlebus terug naar Orchard Road te nemen. Maar helaas, we worden enkele blokken te vroeg afgezet en moeten nog een heel eind naar het hotel lopen. En we zijn al zo moe... |