Vandaag is het zaterdag en we doen alsof we thuis zijn; We slapen uit. We trekken vandaag niet verder naar een andere plaats, maar rijden wat rond in Queenstown en omgeving.

Eerst rijden we naar de Kawarau Suspension Bridge, ongeveer 20 kilometer ten noorden van Queenstown. Deze brug werd in 1880 door goudzoekers gebouwd en steekt op een hoogte van 43 meter een ravijn dat is uitgesleten door de Kawarau River over. De brug is inmiddels niet meer in gebruik. Tenminste... De mooie, oude brug is niet meer in gebruik voor het verkeer, maar des te meer voor het bungyjumpen. Dit is namelijk de plaats waar het bungyjumpen voor het eerst commercieel werd beoefend.
De uitvinder van de bungyjump is de Nieuw Zeelander A.J. Hackett. Hij kwam op het idee nadat hij een documentaire over rituelen op een eiland in de Stille Oceaan had gezien. Toevallig hebben wij deze documentaire pas geleden ook ergens op tv gezien, we weten alleen niet meer waar. Op het eiland moeten jongens om de status van een volwassen man te krijgen, met een liaan aan hun enkels een sprong van een houten toren maken. Sommige jongens worden een handje geholpen en meestal blijkt de liaan te lang te zijn. Gelukkig is de toren niet zo erg hoog, want ondanks het feit dat de meeste jongens hard in aanraking met de grond komen, staan ze lachend op en klimmen weer omhoog om nog een sprong te maken. Hackett zag wel brood in dit ritueel, alleen moest het touw dan wel de juiste lengte hebben en van elastiek zijn omdat de sprong dan een stuk comfortabeler zou zijn. Hij haalde tenslotte de wereldpers door met een elastiek om zijn enkels van de Eiffeltoren te springen. In 1988 besloot hij de bungyjump commercieel te maken en dat deed hij dus hier op de Kawarau Suspension Bridge.

Vanaf de brug en een platform kijken we hoe een aantal durfals zich aan een elastiek naar beneden stort. Ze kunnen kiezen tussen een sprong mét of zonder dip in het water van de Kawarau Rivier. Ze raken na een paar seconden het water en komen in hoge snelheid weer omhoog geschoten. Als de springers tot stilstand zijn gekomen worden ze neergelaten in een klein bootje dat onder de brug ligt.

Dit is overigens niet de enige plek in Queenstown waar je kan bungyjumpen. De Nevis Highwire Bungy is met 134 meter de hoogste in Nieuw Zeeland en de Pipeline Bungy is met 102 meter een goede tweede. Beide plekken zijn echter alleen te bereiken via de Skippers Canyon Road. Deze weg is verboden terrein voor onze camper en we kunnen er dus niet komen.

We besluiten nog een kijkje te gaan nemen op de Coronet Peak. Met een hoogte van 1.651 meter zou dit één van de beste skigebieden van Nieuw Zeeland moeten zijn. De weg gaat steil omhoog en gelukkig is de weg nog sneeuwvrij zodat we zonder problemen met de camper omhoog kunnen komen. Als het gesneeuwd heeft zal dat wel anders zijn! Onderweg passeren we de afslag naar de beroemde Skippers Canyon Road, de verboden weg voor onze camper. Deze weg is de smalste, bochtigste en gevaarlijkste weg van Nieuw Zeeland. De weg is onverhard en gaat langs diepe ravijnen en afgronden. Als je deze weg wil zien, kan je het beste in Queenstown een tour met een 4x4-auto boeken.

Als we de camper weer op de camping hebben geparkeerd lopen we naar de Gondola. Hier zien we dat veel parapenters de lift omhoog nemen. Een paar minuten later springen ze van de berg af en landen vlak voor ons op een grasveldje. Via een begraafplaats lopen we terug naar de camping en zien enkele Nederlandse namen op de grafstenen. Opvallend is dat er hier veel jonge mensen begraven liggen. Zou dat door al die thrillsporten komen?