Print dit verslag
Verslag 100 - Naar het Zuidereiland

Nieuw Zeeland bestaat uit twee grote eilanden (het Noordereiland en het Zuidereiland) en tal van kleinere eilanden. Het Zuidereiland is het grootste eiland en vandaag steken we van het Noordereiland over naar Picton.

Het transportbedrijf Tranz Rail onderhoudt de veerdiensten tussen Wellington op het Noordereiland en Picton op het Zuidereiland. Ze exploiteren twee boten, The Interislander en The Lynx. De overtocht met The Interislander duurt drie uur en een kwartier en de snellere Lynx doet de oversteek in twee uur en een kwartier. We hebben gelezen dat de overtocht met de Lynx veel duurder is dan de overtocht met de Interislander, maar tijdens het boeken van de tocht bleek de Lynx maar NZ$1 duurder te zijn. Het prijsverschil is dus te verwaarlozen. De Lynx vertrekt echter zeer vroeg (naar onze mening té vroeg) in de morgen en daarom hebben we uiteindelijk gekozen voor de overtocht met de Interislander.
We hebben ook nog een beetje gesmokkeld met de lengte van de camper, waardoor we enkele tientallen dollars hebben bespaard.

Om 7.30 uur staan we in de rij bij de Aotea Quay Ferryterminal. Om 8.00 uur mogen we de Arahura oprijden. Als de camper netjes op het benedendek is geparkeerd, zoeken we een plekje boven op het dek ondanks dat het behoorlijk fris is. Met onze ijsmutsen op en warme jassen aan, kijken we hoe alle auto's het schip oprijden. Het schip ziet er overigens behoorlijk verroest uit. Het lijkt de pont naar Lombok wel.

The Interislander
The Interislander
Om 8.30 uur wordt de toeter geblazen (we schrikken ons een ongeluk), gaan de trossen los en begint de oversteek naar het Zuidereiland. Gelukkig waait het niet zo hard. De 'Roaring Forties' (krachtige winden) kunnen de overtocht tot een hele onplezierige ervaring maken. Het kan namelijk behoorlijk spoken in de Cook Strait, de zeestraat tussen de beide eilanden die vernoemd is naar de Engelse zeevaarder Kapitein James Cook die als eerste Europeaan rond Nieuw Zeeland zeilde.

Na het vertrek vaart de veerboot eerst een uur langs de zuidkust van het Noordereiland. We hebben een schitterend uitzicht over Wellington en de bergen die eromheen liggen. Na een uur zien we geen land meer; De 23 kilometer brede Cook Strait wordt overgestoken. Al snel wordt het te koud op het dek en zoeken we een plaatsje binnen. We kopen een lekker kopje warme chocolademelk en vanuit het raam zien we dolfijnen langszij zwemmen.

Aruhura

Queen Charlotte Sound
Queen Charlotte Sound

Het laatste uur van de overtocht varen we door Tory Channel dat uitmondt in de Queen Charlotte Sound, één van de fjorden in het Marlborough Sounds Maritime Park. Tory Channel is een smalle waterweg die vernoemd is naar het schip de 'Tory', dat aan het einde van de 19e eeuw de overtocht van Britse kolonisten van Picton naar Wellington verzorgde.

 

Vanaf het water hebben we een mooi uitzicht op de beboste heuvels, beschutte inhammen, baaien en eilandjes van de Queen Charlotte Sound. De fjord wordt steeds smaller. De al eerder genoemde Kapitein James Cook voer in 1770 als eerste Europeaan de Queen Charlotte Sound in. Hij ging met zijn schip de 'Endeavour' in de baai Ship Cove voor anker. Hier hees hij ook de Engelse vlag, een paar maanden nadat hij het Noordereiland al voor Groot-Brittannië had opgeëist. James Cook noemde de fjord naar koningin Charlotte, de vrouw van de Britse koning George III.

Als we Picton in de verte zien liggen, krijgt de boot gezelschap van twee jetskiërs. Op de golven achter de boot maken ze hoge sprongen en het ziet er zeer spectaculair uit.
Om 12.15 uur meren we aan in Picton, de 'poort naar het zuiden'. We krijgen het teken dat we terug moeten naar de camper en een paar minuten later rijden we de boot af en begint onze rondreis over het Zuidereiland.

We besluiten niet in Picton te blijven hangen, maar gelijk door te rijden naar Motueka, een plaatsje dat dicht bij het Abel Tasman Nationaal Park ligt. De rit voert ons langs uitgestrekte wijnvelden en langs de kant van de weg zijn veel wijnboerderijen waar je gratis wijn kan proeven.

Druivenstruiken
Druivenstruiken

In Nelson nemen we even een pauze om iets te eten en te internetten. Het is vandaag zondag en de meeste winkels zijn gesloten. Niet erg gezellig dus. In Motueka vinden we een mooie camping net buiten het centrum. 's Avonds wandelen we naar het dorp om bij een Chinees restaurant een afhaalmaaltijd te kopen. Er is geen tv op de camping en Leo loopt na het eten dus nogmaals naar het dorp om in een bar in het gezelschap van een grote groep Engelse supporters naar de voetbalwedstrijd Engeland-Zweden te kijken.
Al met al is het toch weer een lange dag geworden...

Fotoserie 110
Achter de schermen
Volgende verslag