Verslag 100 - Naar het Zuidereiland |
Nieuw Zeeland bestaat uit twee grote eilanden (het Noordereiland en het Zuidereiland) en tal van kleinere eilanden. Het Zuidereiland is het grootste eiland en vandaag steken we van het Noordereiland over naar Picton. Het transportbedrijf Tranz Rail onderhoudt
de veerdiensten tussen Wellington op het Noordereiland en Picton op het
Zuidereiland. Ze exploiteren twee boten, The Interislander en The Lynx.
De overtocht met The Interislander duurt drie uur en een kwartier en de
snellere Lynx doet de oversteek in twee uur en een kwartier. We hebben
gelezen dat de overtocht met de Lynx veel duurder is dan de overtocht
met de Interislander, maar tijdens het boeken van de tocht bleek de Lynx
maar NZ$1 duurder te zijn. Het prijsverschil is dus te verwaarlozen. De
Lynx vertrekt echter zeer vroeg (naar onze mening té vroeg) in
de morgen en daarom hebben we uiteindelijk gekozen voor de overtocht met
de Interislander. Om 7.30 uur staan we in de rij bij
de Aotea Quay Ferryterminal. Om 8.00 uur mogen we de Arahura oprijden.
Als de camper netjes op het benedendek is geparkeerd, zoeken we een plekje
boven op het dek ondanks dat het behoorlijk fris is. Met onze ijsmutsen
op en warme jassen aan, kijken we hoe alle auto's het schip oprijden.
Het schip ziet er overigens behoorlijk verroest uit. Het lijkt de pont
naar Lombok wel. |
||
The Interislander |
Om 8.30 uur wordt de toeter geblazen (we schrikken ons een ongeluk), gaan de trossen los en begint de oversteek naar het Zuidereiland. Gelukkig waait het niet zo hard. De 'Roaring Forties' (krachtige winden) kunnen de overtocht tot een hele onplezierige ervaring maken. Het kan namelijk behoorlijk spoken in de Cook Strait, de zeestraat tussen de beide eilanden die vernoemd is naar de Engelse zeevaarder Kapitein James Cook die als eerste Europeaan rond Nieuw Zeeland zeilde. | |
Na het vertrek vaart de veerboot eerst een uur langs de zuidkust van het Noordereiland. We hebben een schitterend uitzicht over Wellington en de bergen die eromheen liggen. Na een uur zien we geen land meer; De 23 kilometer brede Cook Strait wordt overgestoken. Al snel wordt het te koud op het dek en zoeken we een plaatsje binnen. We kopen een lekker kopje warme chocolademelk en vanuit het raam zien we dolfijnen langszij zwemmen. |
|
Queen Charlotte Sound |
Het laatste uur van de overtocht varen we door Tory Channel dat uitmondt in de Queen Charlotte Sound, één van de fjorden in het Marlborough Sounds Maritime Park. Tory Channel is een smalle waterweg die vernoemd is naar het schip de 'Tory', dat aan het einde van de 19e eeuw de overtocht van Britse kolonisten van Picton naar Wellington verzorgde.
|
|
Vanaf het water hebben we een mooi
uitzicht op de beboste heuvels, beschutte inhammen, baaien en eilandjes
van de Queen Charlotte Sound. De fjord wordt steeds smaller. De al eerder
genoemde Kapitein James Cook voer in 1770 als eerste Europeaan de Queen
Charlotte Sound in. Hij ging met zijn schip de 'Endeavour' in de
baai Ship Cove voor anker. Hier hees hij ook de Engelse vlag, een paar
maanden nadat hij het Noordereiland al voor Groot-Brittannië had
opgeëist. James Cook noemde de fjord naar koningin Charlotte, de
vrouw van de Britse koning George III. |
||
We besluiten niet in Picton te blijven
hangen, maar gelijk door te rijden naar Motueka, een plaatsje dat dicht
bij het Abel Tasman Nationaal Park ligt. De rit voert ons langs uitgestrekte
wijnvelden en langs de kant van de weg zijn veel wijnboerderijen waar
je gratis wijn kan proeven. |
Druivenstruiken |
In Nelson nemen we even een pauze
om iets te eten en te internetten. Het is vandaag zondag en de meeste
winkels zijn gesloten. Niet erg gezellig dus. In Motueka vinden we een
mooie camping net buiten het centrum. 's Avonds wandelen we naar het dorp
om bij een Chinees restaurant een afhaalmaaltijd te kopen. Er is geen
tv op de camping en Leo loopt na het eten dus nogmaals naar het dorp om
in een bar in het gezelschap van een grote groep Engelse supporters naar
de voetbalwedstrijd Engeland-Zweden te kijken. |