Zonsopgang in Bagan

En nu is het dus 5.00 uur. Het is nog hartstikke donker en ijzig koud als we het busje instappen. Binnen tien minuten arriveren we bij de Mingalazedi, een pagode uit de 13e eeuw aan de oevers van de rivier en één van de weinige hoge pagodes die momenteel nog mogen worden beklommen. Het hek wordt speciaal voor ons geopend en in het donker beklimmen we op blote voeten de pagode.

Koukleumend staan we op de eerste zonnestralen te wachten, die overigens pas om 6.00 uur langzaam zichtbaar worden. Nu begrijpen we het zorgelijke gezicht van Myint. 5.00 uur is veel te vroeg! Gelukkig kunnen we er allemaal om lachen en Myint lacht het hardst.

Het lange wachten wordt echter beloond. Als het langzaam licht wordt, verrijzen er steeds meer pagodes uit de laaghangende ochtendmist. Het uitzicht is werkelijk spectaculair. Het lijkt wel een sprookje en deze attractie zou in de Efteling niet misstaan. Als het volledig licht is geworden, keren we terug naar het hotel voor een lekker ontbijt. Na het ontbijt gaan we Bagan en zijn duizenden pagodes verkennen.

Bagan ontstond in 848 als een ommuurde stad en werd later de hoofdstad van het Eerste Birmaanse Rijk. In een periode van 400 jaar overtroffen vele koningen elkaar steeds weer met de bouw van nog mooiere en nog indrukwekkendere tempels en pagodes. Er werden in een gebied van ruim 40 km2 zo'n 13.000 tempels en pagodes in alle soorten en maten gebouwd: marmer, baksteen, hardhout, groot, klein, pompeus, bescheiden, hoog, laag etc. De stenen bouwwerken zijn dankzij het droge klimaat door de eeuwen heen goed bewaard gebleven, hoewel het goud, het marmer en de edelstenen die de gebouwen overdekten verdwenen zijn. De houten gebouwen zijn in de loop der jaren vergaan of door brand verwoest.
Daarnaast werd Bagan in 1975 door een nieuwe ramp getroffen; Bagan lag precies in het epicentrum van een grote aardbeving en veel pagodes stortten in en bijna alle tempels raakten beschadigd. De belangrijkste tempels en pagodes werden na de aardbeving echter met behulp van UNESCO gerestaureerd en ook nu nog is men volop bezig met de restauratie van de tempels en pagodes.
Momenteel zijn er circa 3.000 tempels en pagodes te bewonderen.

Shwezigon Paya

Zijn "donkere kamer" blijkt een doos van ongeveer 1,5 x 1,5 meter te zijn. Als hij in de doos kruipt, kunnen we nog net een foto van hem maken. Regelmatig opent hij het deurtje even om ons de verschillende fasen van het ontwikkelproces te laten zien. Na een paar minuten geeft hij ons drie afdrukken. In de natte foto heeft hij de tekst "Greetings from Bagan" geschreven. De foto's zijn niet om aan te zien, maar toch kopen we ze van hem. We hebben nog niet betaald, of hij rent al weer weg op zoek naar andere toeristen die een souvenir met een leuk verhaal willen kopen.

Als we de foto's aan Myint laten zien, trekt hij een vies gezicht. Hij heeft ons verteld dat hij vele jaren fotograaf is geweest. Hij is uiteindelijk chauffeur geworden omdat hij tot vervelends toe in de donkere kamer moest werken: "Always darkroom, morning darkroom, evening darkroom, every day darkroom". Hij kan niet begrijpen dat we deze lelijke foto's hebben gekocht en wordt bijna boos. Met de woorden" No Quality, no good" laat hij duidelijk zijn onvrede blijken. We gooien nog wat olie op het vuur door te zeggen dat we het hele mooie foto's vinden en we al onze fotorolletjes daar willen laten ontwikkelen. Boos zet hij de auto in de eerste versnelling en rijdt weg. Hij draait zijn raampje open en roept: "pictures outside, outside" terwijl hij een wegwerpend gebaar naar buiten maakt. We komen niet meer bij van het lachen.

De rest van de dag bezoeken we de mooiste van de duizenden pagodes en tempels. Iedere pagode is weer anders, zowel qua vorm, als kleur. In sommige tempels staan boeddhabeelden en in andere kan je nog muurschilderingen bewonderen. Bij één van de tempels komen we een oude monnik tegen. Hij poseert gewillig als we hem beloven de foto's naar hem op te sturen.