Aan het eind van de ochtend wandelen we via een lange, overdekte trap naar de tempel en het klooster dat zich boven op een berg bevindt. Onderweg komen we een paar jonge monniken tegen. Ze hebben er geen bezwaar tegen als we een foto van ze nemen. Een Franse toeriste heeft een polaroidcamera bij zich en neemt ook een foto. Ze geeft de foto aan de jongens en die raken door het dolle heen als ze de zojuist genomen foto langzaam tevoorschijn zien komen. Ze denken gelijk dat uit elke fotocamera een foto kan komen, want ze vragen aan ons ook of ze de foto mogen hebben.

Fabriekjes op palen in het water

In het sigarenfabriekje maken ze de in Birma bekende Cheroot en wel van mooie slanke groene sigaartjes tot de dikke bolknak. De sigaren worden hier door ongeveer 10 jonge vrouwen in hoog tempo gedraaid. Ze zitten in het donker op de grond. Het werk moet aardig geestdodend zijn en waarschijnlijk verdienen de vrouwen niet veel. In de bladeren van een specifieke boom draaien de vrouwen een mix van gedroogde tabak en houtschilfers. Gedroogde banaan en tamarinde worden toegevoegd voor de smaak. De filters worden gemaakt van maïsstelen die ze in krantenpapier wikkelen. Op de markt hebben we vooral de dikke bolknak in de mondhoek van oude vrouwtjes zien hangen. Heel charmant.

Na de lunch varen we naar de Phaung-daw-U Pagode. In deze pagode bevinden zich vijf met goud bedekte vormloze figuurtjes van zo'n dertig centimeter hoogte. Deze figuurtjes zijn uit de 12e eeuw stammende boeddhabeeldjes die door de gelovigen al eeuwenlang zo zijn volgepakt met bladgoud dat ze tot onherkenbare klompen vervormd zijn. Alleen mannen mogen de goudklompen benaderen en aanraken. Vrouwen mogen op een respectabele afstand toekijken...

De dag is nog lang niet ten einde en we varen vervolgens naar het houten Ngahpe Kyaung, een klooster, wederom geheel omgeven door water. Op weg naar het klooster passeren we de drijvende tuinen (de kyunpaws) van het Inle Lake. De bevolking heeft hier namelijk niet alleen huizen op palen in het water gebouwd, maar hebben ook drijvende akkers waarop ze voornamelijk bloemen en groenten kweken. De drijvende tuinen bestaan uit dicht verstrengelde waterhyacinten waartussen zich een dikke laag vruchtbare aarde verzameld heeft. De stroken met een breedte van slechts twee meter worden losgesneden van de oever en het water opgesleept om vervolgens aan bamboe palen verankerd en vanuit kleine smalle bootjes bewerkt te worden.

Het Ngahpe Kyaung Klooster is een teakhouten gebouw uit het midden van de 19e eeuw. Het klooster is ook bekend als het klooster van de jumping cats, vanwege de schare katten die hier woont. De monniken die hier wonen trainen de katten al van jongs af aan om op het commando 'jump' door een hoepel te springen. Wij hebben altijd begrepen dat het heel moeilijk is om katten kunstjes te leren en je kan hier dus terecht spreken van monnikenwerk! Wij hebben hier overigens veel katten gezien, maar geen enkele kat zagen wij door een hoepeltje springen.

Als het al bijna avond is, willen we toch nog een bezoek brengen aan de vrouwen van de Padaung-stam. De vrouwen van deze stam zijn bekend vanwege hun 'giraffe'-nekken. De Padaung leven rond Loikaw (in het grensgebied van Myanmar en Thailand), zo'n 96 kilometer ten zuiden van Kalaw. We hebben in Kalaw nog geprobeerd om er heen te gaan, maar het is voor buitenlanders helaas verboden gebied.
Veel Padaung zijn 15 jaar geleden uit Myanmar naar Thailand gevlucht omdat ze door de guerrilla's gemarteld werden en gedwongen werden tot arbeid zonder loon. In Thailand kan je ze nu dus nog wel zien en we hadden dus eigenlijk al besloten in Thailand naar Mae Hong Son te gaan om daar de stam te zien... Tot we hoorden dat er zich ook enkele Padaung vrouwen rond het Inle Lake bevinden.

We begrijpen al snel dat deze vrouwen door de regering speciaal naar het Inle Lake zijn gebracht voor de toeristen. Je mag tegen betaling van 3 US$ entreegeld per persoon zoveel foto's maken als je zelf wil. We hebben in eerste instantie wat gemengde gevoelens hierover. We willen eigenlijk niet meewerken aan deze menselijke poppenkast, maar gaan uiteindelijk toch overstag. We vinden de stam zo uniek dat we ze toch graag willen zien en in Mae Hong Son is het evengoed een poppenkast en moet je ook betalen om het dorp in te mogen (slap excuus, we weten het... Menselijke waardigheid, zucht).

We varen dus naar de overkant van het meer en lopen een stukje door een dorp. Als we bij het huis van de vrouwen aankomen, blijkt de poort al dicht te zijn. Is de poppenkast al gesloten en zijn de vrouwen naar huis? De poort wordt echter voor ons geopend en er blijken toch nog twee vrouwen aanwezig te zijn. Eén vrouw zit onder het houten huis aan een weefgetouw te werken en een tweede vrouw komt de trap af en nodigt ons uit om haar huis te bezichtigen.

Het is heel raar als je voor de eerste keer een vrouw met zo'n lange nek ziet. Je moet echt even twee keer kijken. Al op jonge leeftijd kregen deze vrouwen grote koperen ringen rond hun hals en benen. Elk jaar werd een nieuwe ring toegevoegd zodat de vrouwen merkwaardige lange nekken hebben gekregen. De vrouw toont ons hoe het werkt... De ringen blijken eigenlijk één grote spiraal te zijn die om de nek worden gedraaid. Het is overigens niet waar dat de nek langer wordt; De schouders en de schouderbladen worden door de ringen naar beneden gedrukt en daardoor lijkt het of de vrouwen een lange nek hebben. Als de ringen verwijderd worden blijft overigens wel een slap nekje over dat gesteund moet worden omdat de nekspieren dat zelf niet meer kunnen. De vrouwen zijn dus genoodzaakt om hun hele leven de ringen te blijven dragen. De vrouwen dragen trouwens een lapje onder hun kin omdat dit comfortabeler is. Tja, het is maar hoe je het bekijkt...

Nu is de dag echt bijna ten einde. Op het meer zien we één van de mooiste zonsondergangen die we ooit hebben gezien. Door de ondergaande zon wordt de bewolking prachtig belicht. Om 5.45 uur leggen we in het donker aan bij het hotel. Dit was alweer een hele lange, vermoeiende dag, maar hij was prachtig. Nu eens kijken wat de four sisters ons vandaag gaan voorschotelen (zie Achter de schermen Myanmar - Inle Lake).