Naar Myanmar
Voor een langer verblijf in Myanmar is het alleen toegestaan om Myanmar
via het luchtruim in te gaan. Er zijn wel een aantal grensovergangen tussen
Thailand en Myanmar open, maar je krijgt dan beperkte en kortdurende toegang
tot Myanmar. Er zijn veel backpackers die gebruik maken van deze grensovergangen
om zonder visum langer dan 30 dagen in Thailand te mogen blijven. Ze gaan
aan de andere kant van de grens alleen even een stempeltje halen en komen
dan weer terug naar Thailand om wederom 30 dagen te mogen blijven.
Laatste nieuws 22/05/2005: Ties en Shirley zijn Myanmar vanuit China
betreden. Lees het verslag op http://www.ontopoftheworld.nl
Wij kochten ons vliegticket bij een toeristenbureautje in Khaosan Road
(Bangkok). Het is raadzaam om "rond te shoppen", want de prijzen
variëren enorm. Wij zijn uiteindelijk gevlogen met Thai Airways International.
Wij betaalden voor een open retourticket Bangkok - Yangon 7.350 baht.
Er waren echter ook reisbureautjes die 8.800 baht voor hetzelfde ticket
vroegen. Thai Airways is wel de duurste maatschappij die op Yangon vliegt,
maar het is ook de meest betrouwbare. De maatschappij vliegt twee keer
per dag naar Yangon en terug.
Andere mogelijkheden waren:
- Biman Bangladesh Airlines: de goedkoopste met 5.800 baht voor een
retourticket. Ze vliegen alleen op zondag.
- Myanmar Airways International:
prijzen lagen tussen die van Biman Bangladesh Airlines en Thai Airways.
Ze vliegen dagelijks. Ze zijn wel de gevaarlijkste van de drie en door
de Lonely Planet wordt een vlucht met Myanmar Airways afgeraden in verband
met de onbetrouwbaarheid van vliegschema's en vliegtuigen.
De departure tax in Thailand (Bangkok) bedraagt 500 baht.
De departure tax in Yangon (Myanmar) bedraagt 10 US$ (kan ook worden betaald
in FEC's).
Visum
Een visum voor Birma is verplicht. Wij hebben onze visa voor Myanmar zelf
bij de ambassade in Bangkok (Thailand) geregeld. Kosten 810 baht per persoon.
De aanvraag van het visum duurt 2 werkdagen. Na het invullen van een aanvraagformulier,
inlevering van 2 pasfoto's en je paspoort, kan je het visum de volgende
dag weer ophalen.
Adres van de ambassade: 132 Sathorn Nua Road (hoek Thanon Pan), Bangkok.
Telefoon: 00-66-2-2344698, fax 00-66-2-2366898.
Openingstijden: maandag - vrijdag van 10.00 - 12.00 uur en van 14.00 -
16.30 uur.
De ambassade is vanaf Khaosan Road eenvoudig te bereiken. Je neemt de
expressboat naar de Sathon Pier (ongeveer 25 minuten varen - 8 baht) en
daar neem je de Skytrain voor 1 halte (Station Surasak - 10 baht). Vanaf
het station is het ongeveer 10 minuten lopen naar de ambassade.
Ook kan je je visum door één van de vele toeristenbureautjes
in Khaosan road laten regelen. Het loont wel de moeite om wat "rond
te shoppen". Prijzen variëren van 860 tot 1250 baht per visum.
Er zijn dus bureautjes die voor een meerprijs van 50 baht het visum voor
je regelen. Als we dat eerder hadden geweten, hadden we ons alle moeite
bespaard en de visa door een bureautje laten regelen.
Het visum dat je krijgt is drie maanden geldig (je moet dus binnen drie
maanden vanaf het moment dat het visum wordt afgegeven Myanmar binnenkomen)
en is goed voor een verblijf van 28 dagen.
Douanebepalingen
Bij binnenkomst in Myanmar moet je een douaneverklaring invullen.
Geld meer dan 2.000 US$, sierraden, fotocamera, computer etc. moet je
op het formulier invullen. Ze nemen het formulier in en je krijgt een
klein briefje in je paspoort geniet. Het formuliertje wordt bij het verlaten
van het land weer uit je paspoort gehaald.
Het is verboden mobiele telefoons, speelkaarten of pornografisch materiaal
in te voeren. Mobiele telefoons worden in beslag genomen en kunnen bij
verlaten van het land weer opgehaald worden. Wij werden geadviseerd om
de mobiele telefoon op ons lijf te dragen bij het passeren van de douane.
Ze doorzoeken namelijk alleen je tassen. Omdat we geen risico wilden lopen
en omdat de telefoon het toch niet doet in Myanmar, hebben wij de telefoon
op het formulier geschreven. De douanebeambte vond het waarschijnlijk
te veel werk om de telefoon in te nemen. Hij vertelde ons een nieuw formulier
in te vullen en fluisterend voegde hij eraan toe de telefoon niet te vermelden
en de telefoon in onze zak te stoppen. Welcome to Myanmar!!!
Geld
De officiële munteenheid is de kyat (spreek uit Tsjat). Om
het allemaal wat ingewikkelder te maken, hebben ze voor toeristen ook
nog de FEC (Foreign Exchange Certificate) ingevoerd. 1 FEC is precies
gelijk aan 1 US$.
Bij aankomst op het vliegveld ben je verplicht 200 US$ per persoon om
te wisselen in FEC's. Je kan hiervoor travellers cheques gebruiken, maar
dan brengen ze 2 US$ in rekening. We hebben vaak gelezen dat deze 2 US$
per uitgeschreven cheque in rekening werd gebracht. Dit is niet het geval!
Je betaalt per transactie en voor 200 US$ in travellers cheques krijg
je dus 198 FEC's.
Soms kan je erin slagen om deze verplichte omwisseling te vermijden. Je
mag dan bijvoorbeeld 200 US$ per stel wisselen en niet per persoon. Het
kost je dan wel een "presentje" (dollars dus) voor de dame of
de heer achter de balie. Houd er wel rekening mee dat de meeste hotels,
treinen en bezienswaardigheden in Myanmar niet goedkoop zijn. Je hebt
dus wel wat FEC's nodig!
UPDATE november 2003: De FEC zijn afgeschaft.
Bijna alle hotels, vliegtuigen, treinen en bezienswaardigheden kan je
alleen betalen in dollars of FEC's. Eten, drinken en bussen kunnen in
kyat worden betaald. Dollars en FEC's kunnen bij het betalen in principe
door elkaar gebruikt worden.
De Kyat is leverbaar in briefjes van 1, 5, 10, 15, 20, 45, 50, 90, 100,
200, 500 en 1.000. Dollars en FEC's kan je tegen kyat inwisselen. Wissel
ze niet om bij een bank. Daar hanteren ze namelijk een veel slechtere
koers dan op de zwarte markt. Voor 1 FEC kregen wij op de zwarte markt
tussen de 650-680 kyat. Voor contante dollars krijg je iets meer, namelijk
700-750 kyat. Bij een bank krijg je het belachelijke bedrag van 6 kyat
voor een dollar (dit is geen typefout). Het is niet moeilijk "de
zwarte markt te vinden". Overal op straat word je aangesproken met
de vraag of je geld wil wisselen. Als je dit wat onveilig vindt, kan je
ook besluiten bij een hotel of een winkeltje te wisselen. Je hebt dan
in ieder geval even de tijd om alles rustig na te rekenen en na te tellen.
Transport in Myanmar
De staat van de wegen is in Myanmar soms erbarmelijk en reizen met de
bus is dan ook vaak geen pretje. Expresbussen verbinden de belangrijkste
toeristencentra (Yangon, Bagan, Mandalay). Je betaalt voor een busreis
naar Mandalay of Bagan tussen de 2.000 en 3.000 kyat voor een enkele reis
in een luxe airconditioned bus. Er zitten ontzettend veel kantoortjes
van busmaatschappijen tegenover het treinstation in Yangon. Ook hier is
het raadzaam even te shoppen voor de goedkoopste tickets. Kleinere plaatsen
kan je bereiken met vaak overvolle lokale busjes en pick-ups. Vanuit Yangon
zijn ook enkele treinverbindingen. Een treinkaartje voor het traject Yangon
- Mandalay kost 35 US$!
Wij hebben in Myanmar twee Nederlanders ontmoet waarmee we een taxi hebben
gedeeld. We hadden zin in een beetje luxe. Het bespaart veel reis- en
wachttijd en we kwamen ook in minder bekende plaatsen.
We kwamen aan deze taxi via een tout (bemiddelaar) met de naam Salim.
Hij hangt wat rond voor het Garden Guest House naast de Sule Pagode in
Yangon en is constant op jacht naar toeristen. We betaalden - na onderhandelen
- 400 US$ voor vier personen voor een 14-daagse rondreis. Hij biedt een
programma aan, maar je kan zelf wijzigingen in dat programma aanbrengen.
Het eten en slapen van de chauffeur, de benzine en de tol zijn in de prijs
inbegrepen. Een extra dag kost 30 US$. Alles wordt in een officieel contract
vastgelegd en we betaalden de helft van het bedrag vooruit en de andere
helft achteraf. Ze wilden wel de helft van het bedrag in contante dollars
hebben en de andere helft mochten we in FEC's betalen.
Bij de onderhandelingen hebben we een minibus geëist omdat we niet
met z'n drieën op de achterbank van een auto wilden zitten. We hadden
uiteindelijk de beschikking over een grote minibus waar ongeveer 10 personen
in zouden kunnen zitten en hadden dus lekker veel ruimte. Later begrepen
wij van onze chauffeur dat Salim 50 US$ met zijn bemiddeling heeft verdiend.
Hij vertelde ons dat het goedkoper zou zijn geweest (waarschijnlijk dus
350 US$ voor 4 personen) als we rechtstreeks contact met hem of zijn baas
zouden hebben opgenomen. Het adres luidt:
Khine Tha Zin Tours & Travel Co., Ltd.
No. 59, room no. 28
Kabaaye Pagoda Road
Ward no. 10
Parami Road Junction
Mayangone township - Yangon
Telefoon: 524746 of 700442
Fax: 00951 - 662209
mail
ktzcoltd@mptmail.net.mm
website:
www.khinethazincarrental.com
Update
van Kim (reisverslagen
Kim - mei 2007) :
Ik heb genoten van jullie reisverslagen en heb besloten een gedeelte
van mijn reis door Myanmar met een oude bekende van jullie te doen:
U Myint Wai. Hij doet jullie de hartelijke groeten en heeft al veel
klandizie door jullie aanbevelingen gekregen. Mijns inziens volledig
terecht, want een prettigere chauffeur en vriend in dat land kun
je je niet wensen. Hij liet trots alle foto's zien en er waren meerdere
klanten geweest die jullie verslag uitgeprint en ingebonden voor
hem mee hadden genomen.
Nog
even wat updates: de door jullie genoemde prijs is niet meer geheel
actueel. De prijzen van de benzine is schrikbarend gestegen. Voor
een rondreis van 14 dagen in een niet-airco taxi met zijn 2en betaalden
we nu 470 dollar. We hadden op jullie advies het bureau rechtstreeks
gecontacteerd. In eerste instantie vroeg men 500 dollar maar na
onderhandelen met de baas hebben we dit naar beneden gekregen met
30 dollar. Van die 470 dollar is maar liefst 300 dollar opgegaan
aan benzine!!!
|
Update november 2007:
In
de zomer van 2007 hebben William en Carine uit Belgie geprobeerd,
na eerdere positieve ervaringen, "onze chauffeur" Myint
Wai te boeken voor hun tweede rondreis door Myanmar. Myint Wai bleek
door een ziekte niet meer in staat om te werken. Begin november
zijn ze toch afgereisd naar Rangoon en hebben met een andere chauffeur
(Nyi Nyi Sue) van Khine Tha Zin Tours & Travel Co., Ltd., Myint
Wai thuis opgezocht. Hij werd thuis verzorgd. Hij was erg mager
en zijn oogleden waren geel gekleurd. Hij bleek een levercirose
te hebben en is daar enkele dagen later (op 8 november 2007) in
het ziekenhuis aan overleden. Dit bericht heeft ons diep aangegrepen.
Wij hebben in de korte tijd dat we met Myint Wai hebben rondgereisd
een goede band opgebouwd. De uitnodiging om bij hem thuis te eten
was één van de hoogtepunten van onze wereldreis. Mensen
die zo weinig hebben en zoveel geven. In de afgelopen jaren werden
we door andere reizigers die gebruik maakte van zijn diensten, op
de hoogte gehouden van zijn leven in het onderdrukte Myanmar. Wij
leven dan ook erg mee met zijn familie en maken ons zorgen hoe het
verder moet met zijn vrouw en vier kinderen in een land zonder sociale
voorzieningen.
Myint Wai
(overleden november 2007)
|
|
Voor
actuele info, vragen en wensen over Myanmar kunt u contact opnemen
met William en Carine uit Belgie, (E-mail privé: wildec@telenet.be
of op het werk: william.deceuninck@ing.be).
Zij zullen iedereen met plezier bijkomende info bezorgen. |
Eten en drinken
Het eten in Myanmar vonden wij niet echt een festijn. Rijst is de basis
van iedere maaltijd. De hygiënische omstandigheden zijn niet zo goed
als in Nederland en daarom moet je alleen gerechten eten die goed gekookt
of gebakken zijn. Het wil nog wel eens voorkomen dat je koude kip of koude
rijst krijgt voorgeschoteld. Er is niet zo heel veel keuze en over het
algemeen heb je de keuze tussen Birmees, Chinees of Indiaas eten. Gebakken
rijst met groenten is altijd wel te krijgen en daar kan niet veel mis
mee zijn. Verder liggen de markten vol met sappig fruit en zolang het
fruit nog in de schil zit, kan er ook niets mee aan de hand zijn.
Het eten in Myanmar is spotgoedkoop; voor zo'n 1.000 kyat (vaak nog goedkoper)
heb je een maaltijd en voor 200-300 kyat heb je een bord gebakken rijst
met groenten.
De meeste restaurantjes sluiten vroeg (rond 21.00 uur).
Flessen water zijn in overal gemakkelijk te verkrijgen. Je kan verder
blikjes Coca Cola kopen, maar die zijn - in vergelijking met de locale
merken - erg duur. Voor een blikje betaal je tussen de 300 en 800 kyat.
Voor een flesje Star Cola (wat eigenlijk gewoon Pepsi is) of andere softdrinks
betaal je over het algemeen 50 kyat. Een fles bier kost ongeveer 700 kyat.
Een typisch fenomeen is de tea-shop. Dit is vaak niet meer dan een verzameling
heel lage tafeltjes langs de stoeprand en je zit op kleine krukjes. In
deze tea-shops kan je Chinese thee, 'gewone' thee of koffie bestellen.
Op het tafeltje worden schoteltjes met hartige hapjes en koekjes gezet.
Je betaalt wat je gegeten hebt.
Post en internet
Een postzegel voor een postkaartje naar Nederland kost 35 kyat.
Internet is in Myanmar verboden en je komt er dus geen internetcafés
tegen. Wel zijn er winkeltjes waar je emails kan versturen. Je stuurt
dan een email via het adres van het winkeltje. Het is ook mogelijk om
emails te ontvangen op het adres van het winkeltje. Als er een mailtje
voor je is, bellen ze je in je hotel.
|
* Hotels
Eastern Hotel
194/196 Bo Myat Htun Street
Pazundaung township, Yangon
Telefoon: 95-1-293815, 293168, 293169
Fax: 95-1-294346
18 US$ per nacht inclusief ontbijt (de vraagprijs was in eerste instantie
20 US$ per nacht)
Een mooie, grote en schone kamer met eigen badkamer en ramen. Heet water,
handdoeken, airco, koelkastje en tv waarop BBC-world was te ontvangen
(heel bijzonder in Myanmar). Het hotel beschikt over een grote generator
zodat je niet merkt dat de stroom uitvalt (je hebt dus ook wat aan je
airco). Je kan hier FEC's voor kyat wisselen.
Garden Guest House
441-445 Mahabandoola Street
Pabedan township, Yangon
Telefoon: 95-1-253779, 243071
10 US$ per nacht, inclusief thee en koffie.
Een klein kamertje met eigen badkamer, handdoeken en airco. Er is alleen
koud water. Het hotel heeft de beschikking over een generator, maar als
de stroom uitvalt (en dat gebeurt vaak in Yangon) doet alleen de verlichting
het nog. De airco doet het dan niet meer!
Het hotel beschikt ook over kamers zonder eigen badkamer en met fan. Deze
kosten 8 US$ per nacht. Wij vonden deze kamer echter erg armoedig en er
liep een kakkerlak over de vensterbank! Pas ook op welke kamer je krijgt.
Het hotel ligt namelijk naast de Sule Pagode en de moslimwijk met moskee.
De gebeden gaan bijna de hele dag ononderbroken door en als je een kamer
aan de voorkant krijgt, hoor je de muziek op je walkman niet meer.
* Restaurants
Aan de zijkant van het Garden Guest house bevindt zich
Okinawa Restaurant. Je hebt er een uitgebreide menukaart, het ziet
er zeer schoon uit en het eten is lekker. Ze verkopen ook fruitjuices
en ijs waarbij ze mineraalwater gebruiken.
* Vervoer
Bij de uitgang van het vliegveld werden we benaderd door taxichauffeurs
en chauffeurs van privé-auto's die ons naar de stad wilden vervoeren.
Voor een taxi vanaf de luchthaven naar Eastern Hotel betaalden wij 1 US$
(ongeveer 30 minuten rijden). In de taxi kregen wij al het aanbod om geld
te wisselen. Ga hier niet op in of wissel maar een klein bedrag. De aangeboden
koers was in ons geval te laag. Ga na aankomst in het hotel eerst rondlopen
om een idee te krijgen van de koers.
De rit terug naar het vliegveld kost zo'n 2 US$ of 1.500 kyat. Duurder
dus dan de heenreis, maar ze verdienen uiteraard niets meer op het wisselen.
In Yangon kennen ze geen riksja's of tuktuks. Voor het vervoer ben je
dus meestal aangewezen op de uitpuilende bussen of een taxi. Voor een
taxi naar de Shwedagon Pagode (15 minuten rijden) betaalden wij 500 kyat.
Op de terugweg moesten wij 600 kyat betalen, maar toen was het al wel
wat later op de avond.
In Yangon kan je wel gebruik maken van trishaws - fietstaxi's met een
bakje aan de zijkant waarin twee passagiers rug aan rug zitten - voor
de kortere afstanden.
* Bezienswaardigheden
In Yangon mag je de Shwedagon Pagode absoluut niet missen. Wij
hadden nog nooit zoiets moois gezien! - Entreeprijs 5 US$ of FEC per persoon.
Het entreekaartje is maar 1 dag geldig. In tegenstelling tot wat we veel
in reisboeken (onder ander Lonely Planet) hebben gelezen, hoef je geen
geld te betalen voor je fotocamera (tenzij je die professioneel gebruikt).
Ga niet tijdens de heetste uren van de dag. Het marmer is dan loeiheet
en je brandt gegarandeerd je voeten. De pagode is open van 5.00 uur tot
21.30 uur en tijdens zonsondergang is hij op zijn mooist.
De Sule Pagode is ook de moeite waard. Entree is gratis en fotograferen
is toegestaan.
De Bogyoke Aung San Markt is een grote overdekte markt ten westen
van het treinstation. De markt is op het toerisme georiënteerd en
het is een geschikte plek om souvenirs te kopen.
Voor het nachtleven hoef je niet naar Myanmar te komen. Rond negen uur
's avonds zijn de meeste straten van de hoofdstad uitgestorven. Ook de
meeste restaurants sluiten hun deuren om 21.00 uur.
* Geld
Travellers cheques kan je voor FEC's wisselen bij de Foreign Trade Bank
(2 dollar commissie), vlak bij de Sule Pagode, tegenover de Bandoola Garden.
Je moet het aankoopbewijs (verzekeringspapier) van de cheques overleggen.
* Internet
In Yangon hebben we een aantal winkeltjes gezien waar ze (ook) emails
voor je kunnen versturen en ontvangen. Zie Post en internet hierboven.
Wij betaalden 500 kyat per verstuurde email. Het ontvangen van email kost
niets.
Voor meer informatie zie verslag 39 en verslag
40
|
* Hotels
Pann Mya Thu Guest House
Kinpun (basecamp)
3 US$ per persoon exclusief ontbijt en met fan / 4 US$ per persoon met
ontbijt en fan / 6 US$ per persoon met ontbijt en airco. Wij betaalden
uiteindelijk US$5 per kamer exclusief ontbijt en met fan.
Kleine, basic kamer met eigen badkamer. Warm (lauw) water en electriciteit.
Kinpun is het "basecamp" voor de pelgrims. Het plaatsje ligt
aan de voet van de berg en is startpunt van hun looptocht naar de Kyaiktiyo
(de Golden Rock).
Het is ook mogelijk om hoger op de berg te overnachten, maar de kamers
zijn daar vele malen duurder (vanaf 40 US$). De kamers zijn er dan ook
wel veel mooier en luxer dan in Kinpun.
* Restaurants
Wij hebben gegeten bij Sea Sar Restaurant aan het begin van de straat.
* Vervoer
Omdat wij een minibusje tot onze beschikking hadden, was het mogelijk
om op één dag een bezoek te brengen aan zowel Bago, als
Kyaiktiyo. We zijn om 6.00 uur uit Yangon vertrokken en twee uur later
waren we in Bago. We zijn rond 13.00 uur weer uit Bago vertrokken en verder
gereden naar Kinpun. De rit wat in totaal 175 kilometer. |
We namen in Kinpun rond 15.00 uur een pick-up truck naar het punt net
onder de Golden rock (200 kyat per persoon). Met de laatste pick-up truck
(18.00 uur) zijn we weer naar Kinpun teruggekeerd (150 kyat per persoon).
Er zijn twee mogelijkheden om vanuit Kinpun bij Kyaiktiyo te komen. Je
kan vanaf Kinpun over een pelgrimspad in 4 à 5 uur naar de top
van de berg lopen. Het is ook mogelijk om in de laadbak van een truck
tot net onder de top te komen. Het is dan nog zo'n drie kwartier lopen
over een zeer stijl pad. Zowel beneden in het basiskamp als bij het eindpunt
van de truck is het mogelijk om een drager voor je bagage of voor jezelf
te huren.
* Bezienswaardigheden
In Bago (Pegu) zijn een aantal bezienswaardigheden. Wij bezochten er vijf
en vonden de Shwemawdaw-pagode de moeite waard. Als je alle bezienswaardigheden
in Bago wil bezoeken, kan je een kaartje kopen voor 6 US$ per persoon.
Je hebt dan verder gratis toegang tot de bezienswaardigheden. Doe je dit
niet, dan betaal je 2 US$ per persoon per bezienswaardigheid.
De Kyaik Pun Paya: vier grote rug aan rug zittende boeddhabeelden.
Entree 2 US$ per persoon
De Shwemawdaw Paya: deze pagode is groter dan de Shwedagon in Yangon,
maar hij blinkt minder. Entree 2 US$ per persoon en 50 kyat voor een fototicket.
Shwethalyaung Buddha: Een liggende boeddha die wordt beschouwd
als de belangrijkste liggende boeddha van Birma. Entree 2 US$ per persoon
en 50 kyat voor een fototicket.
Mahazedi Paya: Omdat we al enigszins tempelmoe waren, hebben we
deze tempel alleen van buiten gezien. Entree 2 US$ .
Bij Kinpun is de Kyaiktiyo (Golden Rock) ongetwijfeld de meest
spectaculaire en meest gefotografeerde pagode in Birma. De pagode is gebouwd
op een grote, goud geverfde zwerfkei, die boven een diepe afgrond balanceert.
Entree 6 US$ per persoon.
Voor meer informatie zie verslag 41
|