De douaneformaliteiten verlopen soepel
en snel en onze rugzakken liggen zowaar al op de band. We wisselen wat geld
en gaan op zoek naar een taxi. We laten ons naar het Orchid Guesthouse brengen
in het centrum van de stad, een tip van Usha en Leonard (medereizigers in
Birma). Het guesthouse ligt prachtig aan de Mekong rivier en we nemen en
grote kamer met airconditioning en uitzicht op de rivier. Aan de overkant
ligt Thailand. De rivier staat bijna helemaal droog en bestaat uit gigantische
zandbanken.
Na een frisse douche gaan we
lopend het centrum verkennen. Na een bezoek aan de supermarkt en het internetcafé
lopen we terug naar het hotel. Op een terrasje zien we onverwachts Chiel
en Cindy zitten. Ze zitten nog uit te puffen van de verschrikkelijke busreis
van Hanoi naar Vientiane die ze enkele dagen geleden hebben ondernomen.
Ze moesten diverse malen overstappen in een steeds slechtere bus, enkele
uren bij de grens wachten totdat deze openging en hebben uren met de bus
gereden zonder etensstop. Toen er eindelijk eens gestopt werd, konden ze
alleen gebraden rat kopen. Hun reis heeft ruim 21 uur geduurd (zie voor
een uitgebreide reisverslag www.cctimes.nl).
Het heeft ons wat geld gekost, maar als we dit zo horen zijn we blij dat
we naar Vientiane zijn gevlogen.
's Avonds eten we gezellig met Chiel
en Cindy en een Australisch/Tsjechisch stel. De bestelde pizza's worden
één voor één gebracht. De ober geeft ons netjes
een verklaring voor deze handelswijze: er past maar één
pizza tegelijkertijd in de magnetron ! Heel fijn dat we dat weten. Onze
pizza smaakt nu zoveel beter. Morgen vertrekken Chiel en Cindy naar Vang
Vieng, zodat dit ons derde afscheidsdiner is.
Vientiane is de hoofdstad en tevens grootste stad van Laos (formeel Lao
People's Democratic Republic), maar het lijkt meer op een dorp. Het is
hier erg rustig en het is waarschijnlijk de rustigste hoofdstad in Azië.
Na Vietnam is het opvallend dat er
zo weinig scooters rijden.
|
|
Laos is ook lange tijd een Franse kolonie geweest en daarom doet Vientiane
ook zeer Frans aan. Er zijn nog veel Franse gebouwen te zien, maar de
Pratuxai of Overwinningspoort is daar nog het grootste bewijs van.
De gelijkenis met de Arc de Triomphe in Parijs is onmiskenbaar.
|
Pratuxai
|
|
Vientiane beschikt niet over spectaculaire bezienswaardigheden, maar
de Pha That Luang of Grote stoepa is het belangrijkste monument
van Vientiane en dus nemen we er een kijkje. Men begon in 1566 met de
bouw van deze stoepa, het jaar waarin de hoofdstad werd verplaatst van
Luang Prabang naar Vientiane. In 1930 werd de stoepa grondig gerestaureerd.
Het goudkleurig geschilderde stuk
beton kan ons niet echt bekoren. We lopen een rondje rond de stoepa en
laten ons dan met jumbo (een uit de kluiten gewassen tuk tuk waarin 4-6
mensen vervoerd kunnen worden) terug naar het centrum brengen.
Als we langs de rivier rijden, zien
we een groot wit koloniaal gebouw, het presidentieel paleis. Het
gebouw werd ooit gebouwd als de ambtswoning voor de Franse gouverneur.
Na het uitroepen van de onafhankelijkheid ging het gebouw echter fungeren
als residentie van de koninklijke familie. Sinds 1975 is het officieel
in gebruik als presidentieel paleis. Het paleis is helaas voor het publiek
gesloten en het wordt van buiten voor een groot deel aan het oog onttrokken.
Het lukt ons echter om over de muur heen een foto te nemen.
Verder brengen we nog een bezoek aan de plaatselijke markt waar veel elektronische
apparatuur en illegale CD's worden verkocht.
|
|
De Pha That Luang, het nationale
monument van Laos
|
|
Als we 's avonds rustig in onze kamer
zitten, zien we ineens grote zwermen vliegbeestjes voorbij komen. Ze komen
op het licht af en bij de lamp op ons balkon vliegen er honderden rond.
Ondanks het feit dat de ramen van horen voorzien zijn, weten er toch honderden
beestjes door de horren de kamer binnen te kruipen. We sluiten snel de
ramen en regelen bij de receptie van het guesthouse een spuitbus met insecticiden.
Volgens de dame van het hotel vliegen deze beestjes in de regentijd elke
avond als het donker wordt uit en zullen ze over een uurtje allemaal weg
zijn. We spuiten in onze kamer alle vliegers dood en gaan daarna zelf
lekker uit eten.
Op woensdag hebben we genoeg gezien
van Vientiane en zijn we voldoende uitgerust om verder te reizen. We kopen
een ticket voor de reis naar Vang Vieng. We kopen de kaartjes niet bij
het plaatselijke busstation. We gaan lekker luxe reizen met een minibusje.
Behalve dat het lekker luxe en koel is (airco) zullen we onderweg ook
een bezoek brengen aan Ang Nam Ngum, een enorm stuwmeer iets ten noorden
van Vientiane. Daarnaast neemt het busje een weg door de bergen. We zullen
dus meer van de omgeving zien dan dat we met de bus zouden reizen.
|
