Reisverslag 07

We zijn moe geworden van het heel de dag slenteren. Aangezien ons hotel buiten het centrum ligt, besluiten we een fietstaxi te nemen. Na enig onderhandelen stappen we voor 20 yuan in. Als de fietser op zijn fiets stapt, hebben we al spijt van ons besluit. Om de paar seconden probeert de chauffeur een groene rochel uit zijn tenen te halen door hevig te hoesten en zijn keel op te halen. Als het gelukt is, spuugt hij de groene fluim op straat. Aangezien wij direct achter hem zitten....

Voor ons gevoel fietst hij de verkeerde kant op. We rijden dwars door de moslimwijk. Aan het eind van de straat vraagt hij de weg naar ons hotel. Waarschijnlijk betalen we dus te veel voor de rit. Hij is immers akkoord gegaan met de prijs terwijl hij niet eens weet waar we heen moeten. Hij fietst de halve stad door en stopt voor een hotel. Helaas voor hem is dit niet het juiste hotel en dus sommeren we hem om verder te fietsen. Eindelijk stopt hij voor het juiste hotel. Als Leo hem de 20 yuan overhandigt, probeert hij nog even de truc dat we 20 yuan per persoon hebben afgesproken. Leuk geprobeerd. We lopen allebei direct weg en groeten hem vriendelijk.

's Avonds gaan we met de groep jiaozi, de specialiteit van de streek eten. Het diner bestaat uit 18 gangen. We krijgen o.a deegballetje (pasteitjes) gevuld met gehakt, groente, vis, garnalen, etc. etc. Voor de laatste gang wordt een pan op de tafel gezet en wordt er onder de pan een vuurtje aangestoken. In de soep worden weer andere deegballetjes gegooid. Na een paar minuten pruttelen, kunnen we genieten van de wat zurige soep.

De volgende dag hebben we nog een dag in Xi'an. Ons doel vandaag is om een mogelijkheid te vinden om te internetten. Helaas lukt ons dit niet. Wel herinneren we ons van twee jaar geleden dat er destijds in het hotel waar wij zaten (Belltower hotel) een mogelijkheid was om te internetten. Dat proberen we dus maar als laatste poging. Het blijkt dat het nog steeds mogelijk is. Het is wel duur. We beperken ons dus tot het lezen en opslaan van de mailtjes die we hebben ontvangen. We zullen ze vanavond op ons gemak lezen.

Om 16.15 uur moeten we terug zijn in het hotel omdat we dan weer vertrekken naar het treinstation voor de nachttrein naar Lanzhou.

Verslag 08 - Xi'an
Vanaf het treinstation lopen we naar het Long Hai hotel. Ook dit is weer een redelijk luxe hotel. Als de kamers zijn verdeeld, nemen we eerst een douche en gaan daarna gelijk Xi'an verkennen. De groep gaat op eigen gelegenheid (bus 306 vanaf het treinstation) naar het wereldberoemde Xi'an Xi'an is de hoofdstad van de provincie Shaanxi. Het ligt in de vallei van de Wei-rivier, een zijarm van de Gele Rivier en was in het verleden één van de grootste steden in de geschiedenis van de menselijke beschaving. De stad was het begin- en eindpunt van de zijderoute-karavanen en het centrum van de internationale handel in Oost-Azië. Later viel Xi'an terug tot een gewone provinciestad tot het moment dat enkele boeren in 1974 een put gingen graven. Het terracotta leger werd ontdekt en het bleek één van de belangrijkste archeologische vondsten van de 20e eeuw te zijn. Sindsdien is Xi'an één van de belangrijkste toeristische bestemmingen in de wereld geworden en heeft de welvaart gelijke tred gehouden. Rond de klokkentoren is een ultramodern plein gebouwd met terrasjes en een duur ondergronds winkelcentrum waarin zelfs een Delifrance is gevestigd. Terracottaleger Qin Shihuang was de eerste keizer van China. Hij begon in 246 v. chr. met bijna 750.000 arbeiders aan de bouw van zijn begraafplaats en het terracotta leger. De beelden zijn gemaakt van klei. Geen hoofd is gelijk. Elk lichaam werd apart gemaakt. De benen zijn massief, de romp is hol; de handen en het hoofd werden later toegevoegd. Het is onduidelijk waarom het leger is gemaakt. Volgens een theorie zijn de verschillende gezichten, waarvan vele tot de huidige minderheden behoren, een verheerlijking van de eerste vereniging van China. De levensgrote soldaten staan in loopgraven in oostelijke richting opgesteld. Sector 1 bestaat uit elf gangen. Elke gang was met bakstenen geplaveid en overdekt met een houten dak.
Wij hebben het terracotta leger 2 jaar geleden al bezocht en willen nu de delen van Xi'an die we nog niet bezocht hebben gaan verkennen. Ook een bezoek aan de Moslimwijk met de Grote Moskee staat weer op ons programma. Als we het hotel uitlopen vinden we direct een klein winkeltje waar we water en cola kopen. Langs een grote en drukke winkelstraat vervolgen we ons pad en lopen onder de brede stadmuur van Xi'an door in de richting van enkele authentieke wijken. Bij de stadspoort zitten opvallend veel mannen te kaarten en bordspelen te spelen. Er staan kartonnen bordjes op de weg met Chinese tekens. Als we goed kijken zien we dat de meeste mannen iets van gereedschap bij zich hebben. Bijna allemaal bezitten ze een grote hamer en beitel. Een enkeling is in het bezit van een verfroller op een stok. We begrijpen nu dat de mannen op werk zitten te wachten. Ze bieden zichzelf aan als "uitzendkracht". Als we verder lopen zien we bij bouwplaatsen dat een enkeling geluk heeft gehad en aan het werk is. Met hamer en beitel worden complete betonnen flats gesloopt. Met handkracht worden de muren kapot geslagen, waarna de grote brokken in kleinere brokken worden gehakt.		Stadspoort
We hebben ons doel van vandaag, een Chinese medicijnmarkt, door iemand van het hotel in Chinese karakters op een papiertje laten schrijven. Je denkt dan dat het vragen naar de weg gemakkelijk zou moeten zijn. Helaas is de realiteit anders. Als we het papiertje laten zien, lacht men je vriendelijk toe en haalt de schouders op. Bij een poging bij enkele agenten wordt er een mannetje bijgeroepen. Hij schijnt te weten welke kant we op moeten. Hij pakt het papiertje met onze bestemming, kijkt aandachtig en schrijft iets op het papiertje. Als we het papiertje terugkrijgen zien we dat hij iets in het Chinees heeft opgeschreven. We doen maar net of we het begrijpen. We danken hem hartelijk en lopen verder.
Antiekmarkt	Plotseling zien we een oud straatje met veel stalletjes waar ze prachtige "antiek" verkopen. Als we het marktje betreden, trekken we veel bekijks en lacht iedereen ons vriendelijk toe. Aan het eind van het straatje bezoeken we een Taoïstische Tempel, de eight immortals temple. We moeten 3 yuan (circa f 1,00) entree betalen. De tempel bestaat uit meerdere gebouwen. De monniken zijn hier opvallend gekleed. Ze hebben allemaal lang haar en dragen beenwarmers. Als we één van de gebouwen betreden, worden we vriendelijk toegelachen door een monnik met opvallende grote tanden. Als we de binnenkant van het gebouw hebben bewonderd en de tempel willen verlaten, worden we terug geroepen door de monnik en krijgen we een briefje in ons handen gedrukt. Op het briefje staat in het Engels geschreven: Ik spaar postzegels. Heeft u een zegel voor mij? Uiteraard kunnen we hem niet aan een Nederlandse postzegel helpen. Want wie neemt er nu postzegels uit Nederland mee...
	In het tempelcomplex wordt weer veel wierook gebrand en gebeden. Opvallend veel kleine kinderen doen hun ouders na en knielen ook op één van de vele bankjes voor de heilige beelden. Een heel klein jongetje doet steeds zijn moeder na. Zoals zoveel kleine kinderen in China, heeft het jongetje geen luier om. Hij draagt een broekje met een open kruis. Telkens als hij bukt hebben we een mooi uitzicht op zijn blote billen. Het lukt ons uiteindelijk om er een foto van te maken.
Verse noodles	Buiten de tempel bezoeken we de medicijnmarkt. Er liggen veel gedroogde kruiden, er worden diverse drankjes gebrouwen en natuurlijk verkocht. Uiteraard zijn ook de groente-, vlees- en dierenkramen weer ruim vertegenwoordigd. Een specialiteit van deze streek zijn 'jiaozi'. Deze jiaozi zijn een soort kleine pasteitjes, ofwel een lapje deeg gevuld met allerlei ingrediënten (je wil niet weten wat er allemaal in gaat). Het deeg voor deze pasteitjes en voor noodles worden hier ter plekke gemaakt. Natuurlijk nemen we hier weer foto's van. 's Middags lopen we vanuit de buitenwijk helemaal naar het centrum van de stad. Het lijkt wel of heel China heeft besloten te gaan winkelen in Xi'an. In de moderne winkelstraten is het enorm druk. Ook hier in Xi'an eten opvallend veel Chinezen vleesspiezen. Er zijn veel winkels waar de spiezen met vlees of inktvis voor maar 1 yuan (circa f 0,33) worden verkocht.
	Als we in het centrum aankomen, herkennen we direct het plein met de drum- en klokkentoren. Twee jaar geleden verbleven we in een hotel met uitzicht op dit plein. Volgens de Lonely Planet zou hier een internetcafé te vinden zijn. Helaas kunnen we het internetcafé echter niet vinden. We besluiten een croissantje en een stokbroodje te gaan eten bij Delifrance. Als we op het terras zitten, valt naast ons een jongetje van zijn stoel en trekt tijdens zijn val zijn beker limonade over zich heen. Zijn opa gaat eerst heel hard zitten lachen voordat hij het huilende jongetje overeind helpt. Ook andere Chinezen (en wij) kunnen na de reactie van opa hun lach niet inhouden. Als we onze broodjes op hebben, brengen we een bezoek aan de Moslimwijk. Hier heeft Leo 2 jaar geleden een paar karakteristieke mannetjes gefotografeerd. De betreffende foto's heeft hij nu bij zich en we gaan op zoek naar deze mannetjes. Helaas vinden we ze niet. De Moslimwijk is erg bijzonder met al zijn etensstalletjes, waar het geitenvlees vers wordt gebraden. De geiten worden hier levend aangevoerd en op straat geslacht.
We zijn moe geworden van het heel de dag slenteren. Aangezien ons hotel buiten het centrum ligt, besluiten we een fietstaxi te nemen. Na enig onderhandelen stappen we voor 20 yuan in. Als de fietser op zijn fiets stapt, hebben we al spijt van ons besluit. Om de paar seconden probeert de chauffeur een groene rochel uit zijn tenen te halen door hevig te hoesten en zijn keel op te halen. Als het gelukt is, spuugt hij de groene fluim op straat. Aangezien wij direct achter hem zitten.... Voor ons gevoel fietst hij de verkeerde kant op. We rijden dwars door de moslimwijk. Aan het eind van de straat vraagt hij de weg naar ons hotel. Waarschijnlijk betalen we dus te veel voor de rit. Hij is immers akkoord gegaan met de prijs terwijl hij niet eens weet waar we heen moeten. Hij fietst de halve stad door en stopt voor een hotel. Helaas voor hem is dit niet het juiste hotel en dus sommeren we hem om verder te fietsen. Eindelijk stopt hij voor het juiste hotel. Als Leo hem de 20 yuan overhandigt, probeert hij nog even de truc dat we 20 yuan per persoon hebben afgesproken. Leuk geprobeerd. We lopen allebei direct weg en groeten hem vriendelijk.
's Avonds gaan we met de groep jiaozi, de specialiteit van de streek eten. Het diner bestaat uit 18 gangen. We krijgen o.a deegballetje (pasteitjes) gevuld met gehakt, groente, vis, garnalen, etc. etc. Voor de laatste gang wordt een pan op de tafel gezet en wordt er onder de pan een vuurtje aangestoken. In de soep worden weer andere deegballetjes gegooid. Na een paar minuten pruttelen, kunnen we genieten van de wat zurige soep.		Jiaozi eten. De laatste gang.
De volgende dag hebben we nog een dag in Xi'an. Ons doel vandaag is om een mogelijkheid te vinden om te internetten. Helaas lukt ons dit niet. Wel herinneren we ons van twee jaar geleden dat er destijds in het hotel waar wij zaten (Belltower hotel) een mogelijkheid was om te internetten. Dat proberen we dus maar als laatste poging. Het blijkt dat het nog steeds mogelijk is. Het is wel duur. We beperken ons dus tot het lezen en opslaan van de mailtjes die we hebben ontvangen. We zullen ze vanavond op ons gemak lezen. Om 16.15 uur moeten we terug zijn in het hotel omdat we dan weer vertrekken naar het treinstation voor de nachttrein naar Lanzhou.