Print dit verslag
Verslag 05 - Zaterdag 28 september t/m 1 oktober

Om negen uur loopt de wekker af. Na een heerlijke scheer-, was- en douchebeurt is het tijd geworden om op pad te gaan. Twee jaar geleden landde het vliegtuig uit Amsterdam, na een vlucht van 10 uur, om 8 uur plaatselijke tijd in Beijing (Nederlandse tijd 2 uur 's nachts). Na de afhandeling van de noodzakelijke douaneformaliteiten ging de georganiseerde reis direct van start met een excursie naar de Temple of Heaven. Direct daarna werd uitvoerig gelunched en werd de Confusius- en Lamatempel bezocht. Je begrijpt dat we ondertussen erg veel slaap hadden gekregen. Dit resulteerde in het feit dat de Lamatempel vluchtig werd bezocht.
Omdat we allebei geen beeld meer hebben van de tempel (we weten alleen nog hoe de toegangspoort eruit ziet) besluiten we deze tempel nu nogmaals te gaan bezoeken. We gaan met de metro op weg. Vanaf het metrostation voor het hotel (Chongwenmen) is het vijf haltes naar de halte Yonghegong. Als we het metrostation uitkomen, moeten we ons nogmaals over de inmiddels bekende stadskaart buigen. Direct komt er een mevrouw naar ons toe gelopen. Ze vraagt ons in het Chinees welke richting we op willen (tenminste dat denken we). Het enige wat verstaanbaar is, is Lamatempel. Na een hevig ja-knikken wijst ze naar links. Ondertussen probeert ze ons haar wierookstokjes te verkopen.

Metro in Beijing
Metro in Beijing

Lamatempel
De Lamatempel (Yonghegong) is één van de oudste weer in gebruik zijnde Tibetaanse tempels buiten Tibet. Voor 1723 was het de residentie van graaf Yin Zhen, die in 1723 in de Verboden stad ging wonen omdat hij keizer werd. Zijn oude woning werd omgebouwd en als tempel in gebruik genomen. In 1744 kwamen er Lama's uit Mongolië en Tibet in dit complex wonen. De tempel omvat vijf grote zalen, die zowel in Tibetaanse-, Mongoolse en in de Hanstijl zijn ingericht. In de fraai beschilderde gebouwen staan door yakboterlampjes verlichte Boeddhabeelden. Deze beelden worden door de bezoekers vereerd; ze steken in grote hoeveelheden wierookstokjes aan en doneren geld.
Bij de ingang van het tempelcomplex zien we foto's waarop veel prominenten uit de hele wereld staan afgebeeld die de tempel hebben bezocht. Ook Koningin Beatrix blijkt ooit een bezoek te hebben gebracht aan deze tempel.
In één van de zalen, die als gebedsruimte wordt gebruikt, zien we lage bankjes waarop Gele Kappen liggen. Helaas is er geen dienst. Er spreekt hier ook geen enkele Chinees Engels. We kunnen dus niet vragen of er vandaag überhaupt nog wel een dienst zou worden gehouden. Maar niet getreurd. De geelkapmonniken verwachten we later de reis zeker nog te zien in onder ander het Labrangklooster.
In één van de laatste zalen staat een 26 meter hoog Boeddhabeeld dat uit één stuk hout is gemaakt. Volgens een plaquette bij de ingang wordt dit beeld vermeld in het Guiness book of worldrecords.

De entree van deze tempel bedraagt 15 yuan (circa f 4,50 - Euro 2,00) per persoon.

Wierook offeren in de Lamatempel
Wierook offeren in de Lamatempel
Tibetaanse gebedsvlaggen
Tibetaanse gebedsvlaggen

Confuciustempel (Kongmiao)

Aan de overzijde van de Lamatempel vind je de Confuciustempel. Deze tempel is gebouwd in 1302 tijdens de Yuan dynastie, die duurde van 1279 tot 1368. Later is de tempel diverse malen vernieuwd en herbouwd. De tempel doet nu dienst als museum.
Op de eerste binnenplaats staat het beeld van Confucius en 188 stenen met daarop de namen van de studenten die ooit het keizerlijk examen hebben gehaald. Sommige van deze stenen met inscripties zijn ongeveer 2.500 jaar oud. Om de drie jaar werden kandidaten drie dagen en twee nachten opgesloten voor de eerste ronde van de ambtenarenexamens die toegang tot een hoge functie konden geven. Het examensysteem heeft ruim 2.000 jaar gefunctioneerd en werd in 1900 afgeschaft.
Confucius (Kong Fuzi) werd geboren in Qufu, 150 km ten zuiden van Jinan. Hij leefde van circa 551 tot 479 voor Christus in de periode van oorlog en opstand die bekend staat als de "Periode van Lente en Herfst". Hoewel Confucius een filosoof was, kan de Chinese beschaving van de laatste 2.000 jaar omschreven worden als Confuciaans. Hij verkondigde dat de mens van nature goed is en dat al het kwaad is ontstaan door een gebrekkig inzicht. Hij stelde een terugkeer naar de orde voor, die tot stand moest komen door zich strikt te houden aan de traditionele waarden van correct gedrag. Het beste middel om inzicht te verkrijgen, vormde de studie van het verleden. De grote mensen uit de geschiedenis waren de voorbeelden die men moest navolgen. De historische gebeurtenissen waren de gegevens waaruit men lering moest trekken. Hoe de mensen zich tegenover elkaar moesten gedragen, werd bepaald door de relatie waarin zij tegenover elkaar stonden:

Vader - zoon: De vader liefhebbend en de zoon gehoorzamend
Echtgenoot - echtgenote: de man verantwoordelijk voor de dingen buitenhuis, de vrouw voor de dingen binnenshuis
Oudere broer - jongere broer: de oudere heeft voorrang voor de jongere
Vorst/heer - onderdaan: de vorst rechtvaardig, de onderdaan loyaal
Vriend - vriend: gekenmerkt door vertrouwen


Hutong

We gaan heerlijk eten in een heel druk Chinees restaurant. Dit restaurant is gevestigd in dezelfde straat als de Lamatempel. Op de deur staat in het Engels dat ze al hun vrienden vanuit de hele wereld van harte welkom heten. Hierdoor vermoeden wij dat ze ook wel een menukaart in het Engels hebben. Dit klopt ook inderdaad, maar het is nog wel even puzzelen. De woorden zijn namelijk niet allemaal correct geschreven. Het duurt even voordat we in de gaten hebben dat ze met veaftables groenten bedoelen. Wij bestellen gebakken rijst met kip en ananas in lekkere zoete tomatensaus. Een echte aanrader. Kosten: 56 yuan, ongeveer f 18,00 inclusief drankjes.

Hutongs

Na het eten wandelen we door de hutongs aan de overzijde van de weg. Hutongs bestaan meestal uit hele oude huisjes waarin hele families gezamenlijk leven. De huisjes van één familie zijn rond een heel klein binnenplaatsje gebouwd en hebben geen voorzieningen als water en riool. Helaas zijn bijna alle binnenplaatsjes afgesloten en kan je alleen door de "hoofdstraatjes" slenteren. Jammer, maar aan de andere kant goed te begrijpen. Hoe zou jij het vinden als er elke dag toeristen in je achtertuin zouden staan om foto's te maken en om te bekijken in welke omstandigheden je leeft?
In de afgelopen week hebben we trouwens ook nog in andere wijken (zoals ten oosten van De Verboden Stad) door de Hutongs geslenterd. Je gaat dan werkelijk terug in de tijd; primitieve huisjes zonder voorzieningen, waarin de bewoners hun schamele bezittingen hebben staan (zie fotoserie 07).

De Hutongs die er momenteel nog in Beijing zijn, verdwijnen in een rap tempo. Door de komst van de Olympische spelen in 2008 is de regering bezig met een grootscheepse modernisering van de oude wijken. Volgens de berichten moeten de bewoners een verklaring tekenen waarin ze vrijwillig afstand doen van hun huisje. Pas dan ontvangt men een schamele vergoeding. Als je niet tekent, ontvang je niets en wordt je huisje toch onteigend en met de grond gelijk gemaakt. Hoezo mensenrechten in China?

Fietsen
De fiets is in Peking het meest gebruikte vervoersmiddel. Chinezen houden van fietsen en gaan op de fiets naar hun werk, familie of naar school. Op elke hoek van de straat zijn parkeerplaatsen voor fietsen, fietsverhuur- en reparatiebedrijfjes. Het huren van een fiets is goedkoop. Je moet de fiets wel van tevoren keuren en je moet je niet laten afschepen met een gammele fiets, maar je mag ook niet te kieskeurig zijn. De fietsen hebben hier niet dezelfde kwaliteit als in Nederland.
Officieel mag je niemand mee achterop nemen en je mag ook niet je fietsbel gebruiken. Op geen enkele Chinese fiets zit trouwens een licht.

Ook wij hebben besloten om een dag door Beijing te gaan fietsen. Op de drukste dag van het jaar (1 oktober, de nationale feestdag in China) huren we met veel moeite twee fietsen voor 50 yuan (circa f 15,00) voor een hele dag. Ook bij ons duurt het even voordat we twee redelijk "goede" fietsen hebben. En als we dan eindelijk twee fietsen hebben, mag het de naam fiets eigenlijk niet dragen. De fietsen zijn eigenlijk te klein, de fietsen trappen zwaar en het zadel van de fiets van Leo zit los en is keihard. Overigens werken ook zijn remmen niet. Vervolgens duurt het nog een tijdje voordat ze het zadel omhoog hebben gezet. Doe je dit niet, dan zit je echt met je knieën in je nek.
Eindelijk kunnen we op pad. Het is even wennen. Je moet je echt een weg banen door het drukke verkeer. Elke andere chauffeur en voetganger denkt op jou voorrang te hebben. Regelmatig moeten we van de fiets springen of de stoep op sturen om een botsing te vermijden. We fietsen onder andere naar De Verboden Stad, het Plein van de Hemelse Vrede, Jingshanpark, Beihaipark, hutongs en oude winkelstraatjes.

Jingshanpark
Het Jingshanpark is te vinden direct aan de overzijde van de achteruitgang van De Verboden Stad. Het is een schitterende park en als je er rondloopt, heb je niet het idee dat je je midden in een wereldstad bevindt. Het is er lekker rustig, ware het niet dat de Chinezen die er zijn ook luidruchtig aanwezig zijn. In het park staan vijf pagodes op een hoge heuvel. Vanaf de pagode heb je een prachtig uitzicht over de Verboden Stad en het centrum van Beijing. Ons bezoek aan dit park was erg sfeervol, mede omdat er diverse Chinese koren aan het zingen en enkele mensen aan het dansen waren. De "mooiste" liederen werden uit volle borst meegezongen. Soms zongen de koren tegen elkaar in wat in een kakofonie van geluiden resulteerde.
Wat we ook vaak in China tegenkomen zijn mensen die met een lange natte kwast Chinese tekens op de straatstenen schrijven. Helaas weten we niet wat ze schrijven, maar we weten wel dat ze hiermee schoonschrift oefenen.


Meezingen uit volle borst
Meezingen uit volle borst
Met een natte kwast schrijven op straat
Met een natte kwast schrijven op straat
Beihai park
Het Beihai park werd vroeger gebruik door de keizers die in de Verboden Stad woonden. Het heeft een oppervlakte van 68 Ha en de helft van het park bestaat uit een meer. Het park is aangelegd in de 12e eeuw en is één van de best overgebleven klassieke tuinen. Op het Jade-eiland staat een Witte Pagode die gebouwd is ter ere van een bezoek van de Dalai Lama in 1651. We brengen een paar uur in dit park door en verbazen ons over de grote hoeveelheid activiteiten die hier georganiseerd wordt; varen in bootjes op het meer, voor kinderen zijn er (hele oude) draaimolens, botsauto's en een tent waar ze creatief bezig kunnen zijn. Achter in het park staat een hele grote gekleurde muur met afbeeldingen van draken die boze geesten weg moesten houden van de tempel.
De witte pagode
De witte pagode
De drakenmuur
De drakenmuur
Op de terugweg fietsen we nogmaals langs de Verboden Stad. Omdat we aan dit prachtige complex twee jaar geleden al een uitgebreid bezoek hebben gebracht, slaan we deze keer een bezoek over. Plotseling staan we, als we onder een poort door lopen, toch op één van de grote pleinen in het midden van de stad. We schieten snel nog enkele foto's en lopen aan de voorzijde de stad uit.
De afgelopen dagen sluiten we traditiegetrouw af in een gigantisch warenhuis (Beijing New World Shopping Mall) aan de overzijde van ons hotel. De Beijenkorf kan hier niet aan tippen. Op de derde verdieping is een internetafdeling waar je - tussen de piano's, violen, telefoons en huishoudelijke apparatuur - op één van de 150 computers voor 5 Yuan per uur kan internetten. 's Avonds na 10 uur schijn je zelfs heel de nacht voor 5 yuan te kunnen internetten. Dit gaat ons echter iets te ver. We hebben onze nachtrust hard nodig. Zeker omdat we morgen om 4.30 uur op moeten staan voor een bezoek aan de Grote Muur.
Beijing New World Shopping Mall
Beijing New World Shopping Mall
Internetafdeling
Internetafdeling
Meer dan 150 PC"s
Meer dan 150 PC"s
Fotoseries 05 t/m 08

Verslagenoverzicht
Volgend verslag