Australie - Cairns

Verslag 123 Cairns - duik- en snorkeltrips

Cairns is een erg leuke toeristische dorpje aan de noord-oostkust van Australie. Vanuit Cairns worden vele snorkel en duiktrips naar het Great Barrierre Reef georganiseerd. Als we aankomen vanuit Cape Tribulation rijden we direct door naar het centrum om informatie te verzamelen over de verschillende duiktrips.

Leo wil graag duiken en Rosalie gaat snorkelen. Na alle opties te hebben bekeken besluiten we morgen met de Supercat te gaan. Deze grote, snelle boot kost een paar centjes (snorkelen 80$ en duiken 130$). We checken bij het toeristen informatiecentrum onze mail. Leo ontvangt van zijn werkgever een mailtje waarin melding wordt gemaakt van een nieuwe vacature.

Buiten het centrum aan de doorgaande weg proberen we een plaatsje te bemachtigen op een schitterende camping die ons is aanbevolen. Helaas, de grote camping is helemaal volgeboekt. Gelukkig hebben ze voor morgen en overmorgen nog wel een plaatsje. Het is goed te merken dat we nu in een toerische gebied zijn aanbeland. Het schijnt dat vele Australiers vanuit het koude zuiden (het is immers winter) naar het warme noorden reizen. Aan de andere zijde van het kruispunt heeft de camping nog wel een plaatsje.

Duiken op het Great Barriere reef

Om 7:30 arriveren we in de haven van Cairns en checken we in op de Wildcat. Deze grote catamaran schijnt erg stabiel te zijn (de zee is aardig ruw). Er worden 80 mensen ingescheept, waaronder natuurlijk weer enkele Nederlanders. De zon schijnt en er zijn maar enkele wolkjes in de lucht. Het beloofd een prachtige dag te worden.

Het is zo'n 5 kwartie varen naar Saxon-reef. Leo krijgt zijn duikbreefing en wordt gekoppeld aan de Engelsman Graham als divemate. Het koraalrif ligt net onder het water oppervlakten. Het is de bedoeling dat we niet zo diep gaan. Hoe dieper je gaat hoe minder zonlicht er door het water schijnt, hoe minder kleur je ziet. Aan de hand van een plattegrond bepalen we ons duiktraject. De divemaster beloofd prachtige koralen, grote schelpen, veel vis, haaien en misschien zelfs wel een schildpad. Om 10:15 uur gaat Leo als eerst van alle duikers te water.

De duik is werkelijk schitterend. Prachtige gekleurde koralen, grote klamps, die recht op in de grond staan. veel gekleurde vis, een enkel rifhaai en we zien zelfs enkele schildpadden. Leo zwemt een stukje mee met één van de schildpadden. Na zo'n 30 minuten duiken krijgt Leo kramp en gebaart naar zijn duikmaat om zijn voet omhoog te drukken. Deze begrijpt hem niet en zwemt rustig door. We bereiken toch nog een diepte van 17 meter en zwemmen op circa 5 meter diepte tegen de stroom in terug. Na 40 minuten moet Leo zijn duik afbreken aangezien zijn lucht bijna op is. Graham zal wel balen wat hij nog nog wel lucht. Als we aan het oppervlakte komen, blijken we redelijk ver van de boot in het water te liggen. Tegen de stroom in zwemmen is behoorlijk zwaar met al die spullen om.

Ondertussen gaat Rosalie in haar eentje snorkelen. We hebben voor vertrek nog een weggooi-onderwatercameratje gekocht. Rosalie schiet een erg mooie foto van een schildpad (zie foto). Als Leo zijn duikspullen heeft afgedaan, gaan we nog gezamelijk een rondje snorkelen, totdat we naar de boot worden geroepen voor de lunch en de tocht naar de tweede duikstek.

Leo heeft voor alle zekerheid vanmorgen een tabeletje ingenomen tegen zeeziekte (zie walvistocht in Nieuw Zeeland). De boot schudt een beetje heen en weer en maakt soms een behoorlijke klap, maar de tabletjes doen hun werk. De lunch is erg goed verzorgd en bestaat uit een lunchbuffet. We maken kennis met een Nederlands gezin die jaren op Saba (Nederlandse antillen) hebben gewoond en in Australie op vakantie zijn. We kunnen ze tips geven over Nieuw Zeeland aangezien ze daar binnenkort heen gaan.

Rosalie spot deze schilpad tijdens het snorkelen

Big Wally - de Maorizeebaars

Als de boot arriveert bij Hasting Reef is het om 14:00 uur tijd voor de tweede duik. Als we onder gaan zwemt er direct en hele grote Maori-baars op ons af. Deze groen/blauwe baars is zeker wel anderhalve meter groot. Als je je handen boven je hoofd samenvouwt zwemt de baars er tegen aan een sleept je mee. We duiken onder en gaan een lagune in en zien weer de mooiste gekleure koralen. In enkele van de vele grotten zien we de zeer giftige Firelionfish. Ook zwemmen er grote zwart/wit gestipte vissen en grote gele bannerfish. We zwemmen de laguna eigenlijk een beetje te snel door. De laguna wordt steeds ondieper en de stroming neemt toe.

Als we bovenwater komen zien we de boot liggen. We duiken weer onder en zwemmen onderwater terug in de richting van de boot. We zwemmen een stukje door een minder mooi gedeelte (zandvlakten) maar zien nog wel enkel haaien (en enkele andere duikers). We hebben een maximal duiktijd van 45 minuten afgesproken maar komen pas na 49 minuten boven. Volgens de duikcomputer zijn we maximaal 11,5 meter diep geweest en hebben gemiddeld op 3-5 meter diepte gedoken.

Ondertussen maakt Rosalie een tochtje in een submarine. Deze "onderzeeboot" heeft grote ramen onder de waterspiegel en vaart een rondje langs het rif. Ze ziet onder andere een Manta-rog, twee grote schildpadden, enkele haaien, Big Wally (de Maori-zeebaars) en grote Suckerfish.

Vanuit de submarine

We kunnen er maar geen genoeg van krijgen. Als Leo zijn duikspullen heeft afgedaan, gaan we nog een rondje snorkelen. De onderwaterwereld van het Great Barriere reef is prachtig. Aan het eind van de middag vaart de boot met een flinke snelheid (60 km per uur) terug naar de haven. Bovenop het dek is het behoorlijk fris door de wind. De terugtocht duurt bijna 5 kwartier en wordt omlijst met live muziek.

We rijden terug naar de Coconutcamping waar we gisteren een plekje hebben gereserveerd. Het is een erg grote, luxe camping met een gratis zwembad, tennisibanen, mooi sanitair etc. Met een speciale telefoonkaart (overal te koop in Australie) bellen we vele minuten naar Nederland. In totaal kosten deze gesprekken maar 3$. De volgende dag, relaxen we een beetje. Leo belt naar zijn werkgever voor meer informatie over de vacante funktie en spreekt het hoofd Personeelsbeheer en besluit per E-mail te solliciteren. Er blijken nog twee sollicitanten te zijn, waarmee al gesprekken zijn gepland. Wat spannend allemaal.

In het centrum van Cairns winkelen en internetten we een paar uurtjes, eten we heerlijk Chinees met vele garnalen in een foodcourt. In Cairns bezoeken we ook een foto-expositie van Peter Lik. Hij heeft diverse fotoboeken uitgegeven met als onderwerp de natuurschoon van Australie. In de expeditieruimte hangen de orignele foto's in groot formaat (en zijn niet te betalen). Leo besluit morgen weer een duiktrip te gaan maken. Dit maal met Tusadive die met kleinere boten vaart naar riffen waar de grote boten niet komen.
De volgende dag wordt Leo om 7 uur opgehaald vanaf de camping door een Japans meisje. Ze blijkt de divemaster te zijn er werkt al enkele jaren in Cairns (geef me ook zo'n baan). Ze verteld dat ze gisteren enkel walvissen hebben gezien. Aangezien ik mijn fotcamera niet mee heb genomen, vraag ik vriendelijk of we even terug kunnen naar de camoing. Dit is geen probleem, ze gaat eerst nog enkele andere mensen ophalen en pikt me dan weer op.
	In de haven blijkt Tusa-diving 2 boten te hebben. Snel inchecken. Ik wordt ingedeeld op de "Japanse boot". Er blijken behalve de vele Japanners, enkele Europeanen ook nog 2 Nederlandse meiden aan boord te zijn. Als we de haven uitvaren is het behoorlijk bewolkt en regent het zelfs in de verte. De golven zijn vrij hoog en de kleine boot gaat behoorlijk heen en weer. Sommige Japanners worden zeeziek. Ik heb gelukkig nergens last van (de tabletjes werken echt!). We laten bewolking en regen links liggen en varen in ruim 1,5 uur naar Millenreef zo'n 55 km uit de kust. Tijdens de briefing (door een Belgische divemaster) blijkt dat we gaan duiken bij de Three Sisters (niet in de Blue Mountains). Dit zijn 3 koraal-eilandjes. Het is mogelijk om er tussendoor te zwemmen door de smalle kanalen. Ik duik met Ola een beginnende duiker uit Zweden. Hij wil dat ik de duik leidt (waar ik niet zo voorstander van ben) want als we verkeerd zwemmen heb ik het gedaan. Als we met de divemaster mee wilen kost dit nog eens 20$ extra. De divemaster wil dat we maximaal 35 minuten (!) duiken. Tevens wil hij dat we bij 70 bar (!) al moeten aangeven dat we omhoog willen (de gek) . We besluiten dan ook met zijn tweeën te gaan duiken en niet met de groep mee te gaan.

Om 10:46 uur gaan we kopje onder. De Three Sisters stellen zeker niet teleur. Het is prachtig. Hoge wanden, rijkelijk begroeid met vele soorten koraal. We zwemmen tussen de Sisters door (ik telde er overigens meer dan drie). We worden begroet door vele soorten soorten vis waaronder de Lionfish, Sweetlips, grote boxfish en Angelfish. Tussen de eilandjes stroomt het behoorlijk. Na 33 minuten zijn we al door onze lucht heen en is de duik afgelopen. We komen op enkele meters van boot boven en blijken het perfecte rondje te hebben gezwommen. De groep blijkt overigens maar 20 minuten gedoken te hebben!

De Divemaster en Ola

Tijdens de lunch wisselen we onze duikverhalen uit. De boot vaart een klein stukje naar het Millenreef, ook wel bekend als The Swimmingpool. Ola blijkt hier 2 dagen geleden al gedoken te hebben met een ander duikorganisatie. Hij kan zich echter niets meer van de omgeving herinneren (zegt hij) zodat ik de duik weer moet voorgaan. Onderwater volgen we de rand van het koraaleiland. Dit maal duiken we niet zo diep zodat we langer van de unieke onderwaterwereld kunnen genieten. We zwemmen tegen de stroom de Lagune in en genieten op 3-5 meter diepte van het mooi zicht. Ik besluit even boven water te kijken of de boot nog in zicht is. Als we om 13:50 uur op de boot klimmen geeft de duikcomputer aan dat we in totaal 45 minuten hebben gedoken.

Tijdens de lunch ben ik vergeten om mijn tweede tablet tegen zeeziekte in te nemen. Ik neem er snel twee in. De boot gaat namelijk behoorlijk te keer. Het wordt een redelijke onrustige terugtocht. Ik kan met moeite blijven zitten en het invullen van het duiklogboek lukt al helemaal niet. Om half vier varen we de haven binnen en wordt ik weer netjes bij de camping afgezet. Lekker het zoute water van me af douchen. Op de computer type ik mijn sollicitatie-brief. 's Avonds rijden we terug naar het centrum van Cairns om deze te versturen naar de zaak. Ook verstuur ik de digitale foto die ik vandaag van de Nederlandse meiden heb gemaakt, zodat ze deze naar Nederland kunnen doormailen. Op de Nightmarket kopen we enkele souvenirs waaronder het mooie fotoboek van Peter Lik. We eten weer heerlijk Chinees in de foodcourt. Lekker je bord volscheppen voor een paar dollar. Om 21:00 uur zijn we terug op de camping en besluit Leo vroeg onder de wol te kruipen. Het was een vermoeide maar enerverende dag