Wat is een zonsverduistering?
De aarde is een planeet en draait om de zon heen. Om de aarde draait een
ander hemellichaam namelijk de maan. De maan draait in een kleine maand
om de aarde heen en de aarde draait in één jaar om de zon
heen. In haar reis om de aarde, wordt de maan steeds van een andere kant
belicht door de zon. Staan zon en maan elk aan een andere kant van de
aarde, dan hebben wij volle maan; de maan wordt dan helemaal verlicht.
Als de zon en de maan elk aan dezelfde zijde van de aarde staan, hebben
wij nieuwe maan; de maan wordt voor ons aan de achterkant verlicht. De
maan is dan dus donker aan de voor ons zichtbare kant. De maan is dan
voor ons onzichtbaar, ook al staat hij overdag hoog aan de hemel. Als
de maan tussen de aarde en de zon schuift heb je op sommige delen van
de aarde een zonsverduistering. Dit wordt bepaald door de onderlingen
afstand tussen de aarde, de maan en de zon en de grootte van de maan en
de zon. Als de maan in omvang kleiner was geweest dan zag je rond de maan
aan alle zijden een randje zon. Het unieke feit doet zich voor dat wanneer
de maan voor de zon schijnt de zon exact wordt verduisterd. .
Wat ging eraan vooraf?
Een collega van Rosalie heeft enkele vrienden die op een fraaie mooie
zomerdag in 1999 richting Frankrijk zijn getrokken op zoek naar leuk plekje
om de tenten op te slaan . Na enige tijd zoeken vinden ze een prachtig
grasland, door bomen beschut langs een riviertje in het centrum van de
totaliteitszone van de zonsverduistering. Ze speuren de eigenaar op en
krijgen toestemming om hier op 10 augustus vrij te kamperen. Thuis gekomen
wordt het goede nieuws via de E-mail naar enkele vrienden gestuurd. Aangezien
het grasveld lastig is te vinden versturen ze er een uitgebreide route-beschrijving
bij. Zo komen wij - via Rosalie d'r collega- ook in het bezit van deze
routebeschrijving en besluiten we -op de laatste dag- alsnog richting
Frankrijk te trekken. Leo gaat op zoek naar een Eclips-brillen. Het is
namelijk gevaarlijk om zonder bescherming naar de zon te kijken. Helaas
is de gekte toegslagen in Nederland en zijn alle brillen al vele weken
uitverkocht. Uiteindelijk lukt het op twee glazenplaatjes te kopen die
gebruikt worden in een lasbril.
Klik op het kaartje voor grotere weergave
Het regent al heel de dag. De weersverwachting voorspellen niet veel goeds. Nog meer regen en voor morgen veel bewolking. Een koude natte nacht in een tentje daar hebben we eigenlijk geen trek in. We zijn sinds enkele weken in het bezit van onze nieuwe wagen, een Renault-Laguna-break. Het blijkt dat wanneer de achterbank -van deze stationwagon- omlaag is geklapt er precies een twee-persoonslucht in de auto past. We besluiten dan ook om vannacht in de auto te bivakeren. Rond zeven uur 's avonds luisteren we nog even naar de file-berichten en gaan op weg. Men verwacht een massale uittocht van Nederlanders op weg naar de totaliteitszone. Onderweg in Frankrijk zien we overal auto's, caravaans, campers en tentjes staan. Alle parkeerplaatsen staan vol met eclipsjagers. Zonder enige file-leed, maar wel met erg veel regen, komen we in het donker aan in een klein dorpje in de buurt van Riems. Van hieruit volgen we de route-beschrijving. Als we het dorpje verlaten hebben, rijden we al snel door heuvelig terrein op zoek naar de vermelde afslag. Als we na enig zoeken -in het pikkedonker- de afslag gevonden hebben beginnen we erg te twijfelen. Moeten we dit modderige padje op? Zo te zien zijn er vandaag wel enkele auto's ons voorgegaan. We wagen het erop. We sturen de auto het pad op, lekker veel gas geven, sturen hoeft niet meer en rijden maar. Aan het eind van het pad moeten we rechtsaf, naar beneden, door een gigantische modderpool. We hadden beter een 4-wiel aangedreven auto kunnen hebben. Als we met enige moeite door de modderpool zijn gereden zien we een enkele auto en tenten staan en een kampvuur branden. Het is ondertussen opgehouden met regen.
Als we uitstappen worden we hartelijk begroet door de collega van Rosalie. We maken kennis met de mede-kampeerders. Er blijken tientallen mensen op het kampeerterrein te staan. Het E-mailtje met de routebeschrijving blijkt vaak verstuurd te zijn. Na een gezellige avond besluiten we ons "bedje" in te kruipen. Het is wel vreemd om in de auto te slapen maar kunnen toch redelijk comfortabel slapen.
