Kota Bharu

Verslag 6 - Kota Bharu

Maandag 6 oktober vertrekken we vroeg in de ochtend vanuit het resort in Taman Negara. We varen stroomafwaarts terug naar Kuala Tembeling. Eergisteren duurde het bijna drie uur voor we in Taman Negara arriveerden, maar nu volbrengen we de terugreis in 1 uur en 50 minuten. En dat is nog langzaam als je bedenkt dat we regelmatig worden ingehaald door andere boten en het feit dat de motor van onze boot regelmatig afslaat. Een beetje nieuwe benzine doet elke keer wonderen en als we in Kuala Tembeling arriveren, staat de bus al te wachten.

Terug naar Kuala Tembeling

Volgens het reisprogramma zouden we nu met de "jungletrain" in de richting van Kota Bharu reizen. Het onhandige aan deze treinreis is, dat we dan eerst met de bus terug in de richting van Kuala Lumpur moeten rijden naar het station in Jerantut. Hier stappen we in de trein voor een relatieve korte treinrit, terwijl de bus naast het treinspoor rijdt. De reis naar Kota Bharu zou op deze manier ruim 6 uur duren. De trein heeft daarnaast vaak vertraging en ook vandaag is dit het geval. De bus kan de afstand naar Kota Bharu in circa 4 uur afleggen en er wordt dan ook besloten om de treinreis te laten vervallen en de reis met de bus voort te zetten. De weg slingert door de heuvels van het oerwoud en we hebben prachtig uitzicht op de omgeving. Na één uur rijden stoppen we in een troosteloos dorpje. Bij de plaatselijke KFC kunnen we naar het toilet en iets te eten kopen.

Na het eten rijden we nog een paar uur door de heuvelige, dichtbegroeide omgeving. De Maleisische gids geeft erg veel informatie over het land, de gewoontes, de mensen etc. Hij heeft de gewoonte om een onderwerp erg lang uit te diepen en constant mensen te overhoren om te controleren of ze nog wel opletten. Leo zet zijn koptelefoon van zijn MP3-speler op en valt in slaap om de gids duidelijk te maken dat er van hem geen antwoorden te verwachten zijn.

Aan het eind van de middag arriveren we in Kota Bharu. Kota Bharu is de hoofdstad van de deelstaat Kelantan. Kelantan is de meest noordelijke deelstaat aan de oostkust van het schiereiland en ligt bijna tegen de Thaise grens aan. Kelantan is de meest orthodox-islamitische provincie van Maleisië en hier is dus onder andere geen alcohol te krijgen en staan langs de kant van de weg borden waarop wordt aangegeven op welke wijze de sluier wel en op welke wijze deze niet gedragen moet worden. In islamitische kringen wordt Kota Bharu ook wel het Mekka van Azië genoemd.

In Kota Bharu verblijven we 2 nachten in het een werkelijk schitterende vijfsterren The Renaissance Hotel. Het hotel heeft een groot zwembad, enkele restaurants en een gezellige bar. In de bar Little Havanna krijgen we een welkomstdrankje en de sleutel van de kamer. Wij verblijven op de 16e verdieping in een zeer grote kamer met een enorm bed en een grote badkamer die geheel in marmer is uitgevoerd met een bad en een aparte douchecabine. Leo gaat direct internetten in het aan het hotel grenzende winkelcentrum terwijl Roos geniet van een heerlijk bad.		De lobby van The Renaissance Hotel
's Avonds hebben we voor de verandering weer eens een zeer uitgebreid buffetdiner. 's Avonds gaan we met de reisleider (Robert) en een paar reisgenoten nog wat drinken in de gezellige bar Little Havanna. Aan de muren van de bar hangen foto's uit Cuba en er is zelf een sigarenkamer waar de grootste en duurste sigaren op hun nieuwe eigenaar liggen te wachten. Deze bar schijnt de enige plek in het zeer Islamitische Kota Baru te zijn waar alcohol wordt geschonken. Achter de bar staan twee jonge meisjes, waarvan er één (Ying Ying) uitstekend weet hoe je mensen moet vermaken. Met een guitige glimlach en verlegen uitstraling doet ze menig hart van de mannelijke gasten sneller slaan. Het is al vrij laat (of vroeg) als we naar bed gaan.
Fietstaxi	De volgende ochtend staat er een stadstour op het programma. Met de bus worden we afgezet bij het Padang Merdake (het vrijheidsplein). Hier bevindt zich de Staatsmoskee en het oude Istana-paleis dat in 1884 werd gebouwd en nog niet zo lang geleden is gerestaureerd. We wandelen naar de Buluh Kubu Central Market, een markt met een grote verscheidenheid aan bonte kleuren. Alhoewel wij al veel markten in Azië hebben bezocht, blijft het altijd weer een kleurrijk schouwspel en we vermaken ons dan ook kostelijk.

Op deze markt is van alles te koop: van groente tot kleding en van gegrilde kip tot zilver! Iedere morgen worden hier verse vis, groenten en fruit aangevoerd. Op de hoger gelegen verdiepingen worden kunst- en nijverheidproducten verkocht.

Het bijzondere van deze markt is dat je er bijna alleen vrouwelijke verkopers tegenkomt die allemaal een hoofddoek dragen. Het is een feest voor iedere fotograaf om hier rond te lopen en foto's te maken. We lopen een paar rondjes over de markt en slaan ook nu niet het vlees- en visgedeelte over. We zien weer de gebruikelijk taferelen. De dieren (kippen, geiten en runderen) zijn vers geslacht. Het vlees en de ingewanden liggen uitgestald op de stalletjes. Er wordt niets weggegooid en alles kan worden gekocht. Op de markt worden ook schildpadeieren verkocht worden en er liggen grote stapels Durians die een zeer indringende geur verspreiden. In de meeste hotels hangen dan ook bordjes waarop wordt vermeld dat je geen Durians mag meenemen naar je kamer.		Ter plekke kippen slachten
	Verse kip in de aanbieding!

Kota Bharu is het centrum van de Maleisische kunsten, sporten en spelen. Een traditionele vorm van vermaak is vliegeren. Hier worden onder andere de karakteristieke papieren vliegers van Kelantan, de wau, gemaakt. We brengen een bezoek aan één van de beroemdste vliegermakers van Kelantan, een 80 jaar oude man. In zijn atelier geeft hij een demonstratie van zijn kunsten en laat hij ons zien dat de vlieger veel unieke en bijzonder creatieve vormen kent. Sommige vliegers hebben een spanwijdte en lengte tot wel drie meter!

Expert in het maken van vliegers

De oude man laat ons ook de voor Kelantan beroemde tol zien. Het wordt ons duidelijk dat het hier een sport is om tollen op een betonnen vlak aan het draaien te brengen. De tol is een platte schijf die aan het draaien wordt gebracht en vervolgens op een metalen pen wordt gezet met behulp van een houten stok. Even later zijn honderden tollen in beweging en wachten de gasing-experts gespannen af om te zien welke tol het langst blijft draaien. In de meeste delen van Maleisië is tollen een spelletje voor kinderen, maar hier is de volwassen tolkampioen de held van het dorp. Het record tollen staat op ongeveer twee uur.

Batikfabriek	In een batikfabriekje wordt ons het procédé van de batik uitgelegd. Bij deze textieltechniek wordt gebruik gemaakt van kleurstoffen en was. We zien hoe ze hier op doeken die op grote raamwerken zijn gespannen patronen van gesmolten stempelen. Andere vrouwen kleuren de vakken met een hele dunne, vloeibare verf in. De verf trekt snel in het doek en vloeit bijna vanzelf de vlakken dicht. De doeken worden op deze wijze voorzien van mooie motieven en van de prachtigste kleuren. Vooral de Sarongs zijn voorzien van de meest mooie en ingewikkeldste patronen en kleurencombinaties en worden vaak afgewerkt met goud- en zilverdraad.
Even ten noorden van Kota Bharu brengen we een bezoek een lang zandstrand. Het strand is, op een enkele palmboom na, verlaten. Voordat we teruggaan naar het hotel, bezoeken we nog een zilverwerkplaats. In de kleine ruimte zitten een paar jongens kleine zilveren ringetjes te sorteren om er later onder andere armbandjes van te kunnen smeden. In een hoek van de werkplaats verwarmt een oude man het zilver totdat het is gesmolten en vervolgens giet hij het zilver in mallen. Het zilverwerkwerk vertoont Thaise, Indonesische invloeden en Indiase stijlkenmerken. Het zilverwerk van Kota Bharu wordt in heel Maleisië en Singapore verkocht.		Strand in Kota Bharu
's Middag kopen we in de supermarkt een zak verse broodjes en in de koeling vinden we echte Nederlandse kaas. De hele middag besteden we aan de rand van het zwembad van het hotel. Eindelijk een relaxmoment. Dit voelt als vakantie. Het hotel heeft behalve een zwembad ook een grote fitnessruimte met de modernste apparaten, een squash- en tennisbaan. 's Avonds eten we in het zeer grote (maar ongezellige) Chinese restaurant van het hotel. De airconditioning werkt hier op volle toeren en we moeten snel het eten opeten voordat het bevriest. De rest van de avond brengen we door op de hotelkamer; Een beetje computeren, de digitale foto's bekijken en bewerken, de eerste reisverslagen worden geschreven en als afsluiting kijken we TV. Morgen is het weer vroeg dag.

Fotoserie 4

Verslagenoverzicht

Volgende verslag