Verslag 4 - Naar Taman Negara National Park |
Zaterdag, 4 oktober 2003 verlaten we
Kuala Lumpur en rijden we in circa vier uur met de bus naar Kuala Tembeling.
In dit plaatsje bevindt zich de opstapplaats voor de boot naar Taman
Negara National Park. Voordat we de boot opgaan, eten we eerst een bord nasi in het plaatselijke restaurant. We zullen om ongeveer 14.00 uur vertrekken en de tocht zal circa drie uur uren. We weten niet of we het droog gaan houden. In de verte komen al een paar donkere wolken aanwaaien. Taman Negara is het oudste en grootste nationale park van Maleisië met een oppervlakte van 4.343 km2. Taman Negara betekent "Nationaal Park" en dit park heeft dus eigenlijk geen naam. Het behoort tot de oudste jungle ter wereld en bestaat voor een groot gedeelte nog uit ongerepte regenwouden. Toch is Taman Negara het grootste toegankelijke oerwoudgebied van Maleisië. |
![]() Opstapplaats Kuala Tembeling |
Na de lunch lopen we naar de steiger waar de boot klaar ligt voor onze tocht over de Tembeling rivier. Het is een grote smalle houten boot met een stoffen dak tegen de brandende zon (of de hevige regen zoals we straks zullen merken). Op de bodem van de boot liggen dunne kussens waarop we met zijn tweeën naast elkaar gaan zitten. De bagage wordt voor in de punt van de boot gelegd. Als de groep is verdeeld over twee boten kunnen we vertrekken. |
![]() Op weg naar Taman Negara |
De tocht voert stroomopwaarts. De rivier
is bruin gekleurd door de grote hoeveelheid modder die wordt meegevoerd.
We hebben gelezen dat bij een lage waterstand de passagiers soms uit de
boot moeten stappen, zodat de bemanning de boot door het ondiepe water kan
duwen. Gelukkig hebben wij daar geen last van aangezien het de afgelopen
dagen behoorlijk heeft geregend. Het water staat hoog en het stroomt behoorlijk.
We laten de bewoonde wereld steeds verder achter ons en varen de jungle
in.
|
|
Als we zo'n twee uur onderweg zijn, wordt het behoorlijk donker en vallen de eerste regendruppels. Snel wordt er een plastic zeil over de bagage gelegd en iedereen die een regenjas bij zich heeft, trekt die aan. Gelukkig zijn we niet helemaal voorin de boot gaan zitten en we blijven redelijk droog. In totaal varen we de ruim 60 kilometer over de brede, bruine Tembeling rivier naar het Mutiara Taman Negara Resort. Naast het resort ligt het hoofdkwartier van Taman Negara. Aan de andere kant van de rivier ligt het dorp Kuala Tenga met veel drijvende restaurantjes aan de oever. |
In het mooie open restaurant nemen we de sleutel van onze chalet in ontvangst. Als we naar de chalet lopen, slingeren de apen naast het wandelpad door de bomen. Het resort is vrij groot en beschikt naast luxe vrijstaande huisjes ook over een hostel en kampeerplaatsen. Ons huisje is geheel gemaakt van hout en ademt een typische oosterse sfeer uit. Het huisje is van alle gemakken voorzien; Een veranda met stoelen, een eigen badkamer, warm water, een fan en een airco ontbreken niet. Wij besluiten de kamer een beetje te verbouwen. We schuiven de twee losse bedden tegen elkaar in het midden van het huisje en hangen onze klamboe op. |
![]() Mutiara Taman Negara Resort |
|
's Avonds staat er weer een optioneel buffetdiner op het programma. We besluiten maar eens niet mee te doen. We hebben de afgelopen dagen al zoveel buffet gegeten dat we nu een kleine maaltijd van de kaart bestellen. Omdat het water nog steeds met bakken uit de hemel valt, wordt de geplande night safari uitgesteld tot morgenavond. Leo is al een paar dagen verkouden en vandaag lijkt hij zelfs een beetje grieperig te worden. We besluiten dus vroeg naar bed te gaan.
|
De
hele nacht horen we naast het geluid van de vallende regendruppels op het
huisje, het gekrijs van apen en het getsjirp van gekko's en ander jungledieren.
Het geluid van de jungle is oorverdovend. Het is alsof alles dat leeft ons
ervan wil overtuigen dat ze er zijn. Om 5 uur 's nachts komt daar het gejengel
uit de luidspeakers van de Moskee aan de overkant van de rivier bij. We
draaien ons nog een keertje lekker om en slapen verder. Morgen gaan we echt
de jungle in. |
Sorry, geen fotoserie
|