Op vrijdag 3 oktober 2003 starten we om 9.00 uur met de Kuala Lumpur City tour. Eerst bezoeken we de Batu Caves, zo'n 13 kilometer ten noorden van Kuala Lumpur.

De Batu Caves lagen eeuwenlang verscholen in het oerwoud en alleen de plaatselijke inheemse bewoners wisten van hun bestaan. Sinds 1878 zijn de grotten echter doel van uitstapjes en doel van de plaatselijke hindoes die er ter gelegenheid van het Thaipusam-feest ieder jaar een pelgrimstocht naar toe maken. De gelovigen moeten de steile trap beklimmen om het heiligdom in de bovenste grot te bereiken. Ze torsen - ten teken van berouw over begane zonden en om hun leven te beteren - vaak een zogeheten 'kavadi' mee. Dit zijn lasten die variëren van een eenvoudige melkkruik op het hoofd tot houten, met bloemen en vruchten versierde frames die met lange dunne haken in het lichaam van de dragers worden vastgemaakt.

Ook wij beklimmen de 272 betonnen treden naar de hoofdgrot, de Cathedral Cave. De apen komen al snel op ons af. Gelukkig zijn we gewaarschuwd. Onze tassen zijn goed dicht en alle etenswaren zijn opgeborgen. Cathedral Cave blijkt een enorm gewelf te zijn waaraan lange stalactieten hangen. Door gaten in de rotsen vallen lichtstralen naar binnen en we zien een paar vleermuizen rondvliegen. Midden in de grot staat een kleine hindutempel.

We rijden terug naar Kuala Lumpur voor een stadstour. Pas in 1857 vestigde een groep tinzoekers zich in het gebied waar de rivieren Gombak en Klang samenkomen. Dit is ook het tijdstip dat de stad ontstond. Kuala Lumpur betekent dan ook "modderige riviermonding". De stad groeide gestaag. Met de tin kwam de welstand en het kamp groeide in de loop der jaren uit tot een wereldstad.

De herinneringen aan deze tijd zijn nog overal zichtbaar. Al snel wordt duidelijk dat het straatbeeld in Kuala Lumpur een mengeling is van oud en nieuw, van tempels en wolkenkrabbers, overvolle Chinese winkels, Indiase restaurants en Britse ordentelijkheid. De uithangborden van de winkels vormen een bont patroon van Chinese, Arabische en westerse opschriften. Maleisië kent een multiraciale samenleving en hier in Kuala Lumpur wordt dit overduidelijk.

Voor een fotostop rijden we langs de Istana Negara, het paleis van de koning van Maleisië in het zuidelijke deel van de stad. De koning wordt in Maleisië voor een periode van vijf jaar uit het midden van de 9 sultans in Maleisië gekozen. De verkiezing geschiedt bij toerbeurt op basis van consensus. Iedere 5 jaar komt er dus een andere koning aan het bewind. De koning vervult alleen een ceremoniële funktie omdat Maleisië sinds de onafhankelijkheidsverklaring in 1957 wordt geregeerd door een kabinet.

We komen niet verder dan de hekken voor het paleis. Twee mannen te paard houden de wacht. Het is de soldaten op de paarden - anders dan in Engeland - toegestaan om zich te bewegen en met de toeristen te praten. Ze gaan gewillig op de foto en glimlachen vrijuit. Van het paleis kunnen we weinig te zien en we gaan dus snel weer verder.

ceremoniële is niet bijzonder rijk aan delfstoffen, maar geen ander land ter wereld heeft zulke rijke tinvoorraden als ceremoniële . Het land is al meer dan 70 jaar verantwoordelijk voor meer dan een derde van de wereldtinproductie en een bezoek aan een tinfabriek mag dan ook niet ontbreken. In de fabriek krijgen we uitleg over het proces. In Maleisië wordt gebruik gemaakt van een legering met een hoog tinpercentage (95%) waardoor het tin een fijne structuur krijgt en waardoor prachtige voorwerpen kunnen worden gemaakt. In deze fabriek wordt een grote diversiteit aan producten gemaakt en natuurlijk ook verkocht zoals we kunnen zien in de winkel aan het eind van de rondleiding.

De islam is de staatsgodsdienst in Maleisië, maar vrijheid van religie is een recht van elke inwoner. De meeste inwoners van Maleisië zijn echter moslim. De echt gelovigen moeten vijfmaal per dag bidden, geknield met het gezicht naar Mekka. Zelfs in de hotelkamers zien we in welke richting Mekka ligt door middel van een sticker op het plafond. Het gebed mag overal plaatsvinden, alleen op vrijdag moet men naar de moskee. En laat het vandaag nu precies vrijdag zijn. De Maleiers hebben vandaag een lange middagpauze om in één van de vele moskeeën die de stad rijk is te gaan bidden. We zijn dan ook veel moslimmannen in hun karakteristieke kleding over straat lopen.

We rijden met de bus langs het Sultan Abdul Samad-gebouw, een imposante bouwwerk met glanzende uivormige koperen koepels en een meer dan 100 meter hoge klokkentoren. De klokkentoren wordt ook wel de Big Ben van Maleisië genoemd. Het gebouw werd in 1897 opgeleverd. Het was lange tijd de zetel van het Britse bestuur, maar nu zijn het Departement van Justitie en het Hoger Gerechtshof hier gevestigd.

Dan komt de bus wederom vast te staan in het verkeer. De oorzaak is nu een lange stoet met politieauto's, politiemotoren en grote nieuwe BMW's. De meeste auto's zijn op de chauffeur na leeg. Net als gisteren zijn ze weer aan het oefenen voor de grote moslimbijeenkomst. De hele situatie wordt erg komisch als de stoet eerst links uit een straat komt, de bus passeert en een rondje rijdt om vervolgens rechts uit een straat te komen en wederom de bus passeert. Dit gaat nog wel even duren...

Op een fotogeniek punt maken we een fotostop voor de Petronas Twin Towers. Het gebouw is eigendom van de Maleisische oliemaatschappij Petros en was lange tijd het hoogste gebouw ter wereld. Deze week zagen toevallig op de televisie dat er momenteel in Taiwan wordt gewerkt aan het hoogste gebouw ter wereld met 111 verdiepingen.
De Twin Towers zijn erg indrukwekkend om te zien. Niet alleen omdat de beide torens 452 meter boven de Skyline van Kuala Lumpur uitsteken, maar ook vanwege de vorm, de brug op 200 meter hoogte en het feit dat de torens helemaal zijn opgetrokken uit roestvrijstaal en glas. Het hoogste punt dat je als toerist kan bezoeken, is de luchtbrug op de 42e verdieping, die de 88 verdiepingen tellende torens met elkaar verbindt. De brug tussen de twee torens is overigens niet aan de toren bevestigd omdat de torens onafhankelijk van elkaar moeten kunnen bewegen bij stormen of een aardbeving. De brug is aan iedere kant 25 cm verwijderd van de torens zodat de brug vrij kan bewegen.

KL-Tower

Wij doen geen moeite om de toren in te gaan. We hebben namelijk een beter idee... Tegenover de Petronas Twin Towers staat het Menara Kuala Lumpur, beter bekend als de KL-Tower. Deze toren is 421 meter hoog, maar torent boven de Petronas Twin Towers uit omdat de toren op een heuvel staat. De KL-Tower is wel te bezoeken en beschikt zelfs over en ronddraaiend restaurant. Het diner is helaas al volgeboekt, maar voor de lunch is nog wel plaats en we besluiten dus op grote hoogte te gaan lunchen.
Na een strenge veiligheidscontrole bereiken we met een snelle lift - zonder over te stappen in een andere lift - het restaurant op 420 meter hoogte. Vanuit het restaurant hebben we een prachtig uitzicht over Kuala Lumpur en op de Petronas Twin Towers. Het restaurant heeft schuine ramen en daardoor hebben we ook een prachtig en duizelingwekkend uitzicht naar beneden.

Als we Kuala Lumpur van alle kanten hebben gezien en we onze buiken helemaal hebben volgegeten, nemen we een taxi terug naar het centrum. Aangezien we vanmiddag erg veel hebben gegeten, slaan we 's avonds het diner over en lopen we terug naar het hotel.