Vilamendhoo - Zuid Ari atol - Malediven (2011) Print dit verslag


Op vrijdag 29 april 2011 vertrekken we voor een 16-daagse vakantie naar Vilamendhoo, gelegen op het Zuid Ari atol op de Malediven in de Zuid Indische oceaan. De keuze is voor de derde keer op de Malediven gevallen omdat het fantastisch vertoeven en duiken is op en rond de vele tropische eilandjes. Ook de reistijd valt mee in vergelijking met bestemmingen als de Filippijnen en Indonesië.
In oktober 2010 vlogen we met een rechtstreeks vlucht vanaf Dusseldorf met Air Berlin in 9 uur naar Malé, de hoofdstad van de Malediven. Vandaag vliegen we vanaf Dusseldorf met Emirates naar Malé en hebben we een korte tussenstop in Dubai. Via internet hebben we onze stoelen al gereserveerd. Het inchecken van alle (duik)bagage gaat lekker vlot. Bij Emirates mag je standaard 30 kilo (duik)bagage meenemen. Duikbagaga moet je van te voren aanmelden. Dive and Travel heeft dit al perfect voor ons geregeld.


Aan het eind van de middag vertrekken we. In het vliegtuig hebben we de beschikking over een Personal Entertainment set met allerlei opties; we kunnen kiezen uit tientallen films in allerlei categorieën, tv series, vele soorten muziek en je kan zelfs spelletjes spelen (ook tegen medepassagiers). Bij de vluchtinformatie is het zelfs mogelijk om beelden van camera's die aan de voorkant en onderkant van het vliegtuig hangen, te bekijken. Dit levert bij het opstijgen en landen leuke beelden op. Ook hebben we ruim voldoende beenruimte en de verzorging aan boord is "ouderwets" goed. De vlucht naar Dubai gaat dan ook snel voorbij.
Op de luxe en grote luchthaven van Dubai maken we een snel rondje langs de winkels (op zoek naar een IPad2) en begeven we ons snel naar de gate voor de vlucht naar Malé. Ook deze vlucht vertrekt op tijd en verloopt zeer voorspoedig.


Na aankomst op Malé moeten we even wachten bij de douane en de koffers laten ook even op zich wachten. Eenmaal buiten worden we direct opgevangen en naar een busje verwezen van Trans Maldivian. Dit keer reizen we niet met de speedboot naar het resort, maar met een watervliegtuigje. Vanaf de vertrekhal is het een paar minuten rijden naar de haven waar alle watervliegtuigen vertrekken. De weg naar de watertaxi's is veranderd. We steken deze keer niet meer de landingsbaan van het vliegveld over, maar rijden er netjes omheen.
We wisten het van te voren: In het watervliegtuig geldt een bagagevrijdom van 25 kilo per persoon inclusief de handbagage. We moeten dan ook een klein bedrag bijbetalen voor ons "overgewicht" (3$ per kilo voor een retourtje).
In een luxe, koele wachtruimte met uitzicht op de haven, wachten we op onze vlucht. Na een uurtje klimmen we aan boord van het kleine watervliegtuigje. De bagage ligt achterin het vliegtuig opgestapeld.

De piloten, in hun korte broek en blote voeten, starten het vliegtuig. De uitgereikte oordopjes zijn geen overbodige luxe.

Met veel kabaal vaart het vliegtuigje door de haven en stijgt met nog meer kabaal op.

Het helemaal volgebouwde hoofdeiland van Malé en de vele kleine eilandjes met hun azuurblauw gekleurde lagunes zijn goed zichtbaar. Na circa 40 minuten landt het vliegtuigje op het water voor de kust van Vilamendhoo. Via een drijvend platvorm stappen we over op een locale boot van het resort die ons naar de houten pier van het resort vaart. We worden gastvrij ontvangen met een welkomstdrankje en een verfrissingsdoekje.

WELCOME IN PARADISE !!!!


Het resort

Vilamendhoo stond al enige tijd op ons wensenlijstje. Wij zochten een redelijk betaalbaar resort waar we minimaal volpension verzorging hebben, met een veelzijdige duikomgeving en het liefst ook met een mooi huisrif. Vilamendhoo is eind 2010 enkele maanden gesloten geweest en is volledig verbouwd. Het resort is één van de beste accommodaties waar we ooit geweest zijn!
Het eilandje is maar 900 meter lang en 250 meter breed, heeft hagelwitte stranden, een azuurblauwe lagune en een prachtig huisrif. Het eiland is volledig begroeid met palm- en mangrovebomen en is van alle gemakken voorzien. De ontvangstruimte met de receptie (waar ook de excursies geboekt kunnen worden) is groot en heeft een luxe uitstraling. Er zijn diverse restaurants, twee bars met hardhouten terrassen, twee zwembaden, sportfaciliteiten (fitness, tennisbaan en voetbalveld) en bij de nieuwe watervilla's is ook een heerlijke Spa. De duikschool van Eurodivers is groot en ligt centraal op het eiland. De boten vertrekken vanaf de tegenover de duikschool gelegen pier (jetty).
In Vilamendhoo kan je accommodatie in verschillende soorten boeken (uiteraard met elk zijn eigen prijs). Wij verblijven in een "standaard" strandbungalow. Onze bungalow (nr. 241) ligt direct bij de duikschool en het restaurant. De bungalow is van alle gemakken voorzien: groot bed, LCD TV (met satelliet ontvangst), minibar en goede sanitaire voorzieningen. De badkamer heeft gedeeltelijk een open dak, heeft 2 wastafels, een douche en uiteraard een toilet. Op het terras van de bungalow staat een tuinset waar het heerlijk toeven is. Op enkele meters van de bungalow, in de schaduw van de palmbomen, staan 2 ligbedden op het strand met goede kussens. Deze ligbedden horen bij de bungalow en dus ben je altijd verzekerd van een ligbedje op het strand. Het is dus niet nodig om 's morgens vroeg een bedje te claimen zoals je wel eens ziet in grote hotels.
Er zijn ook luxere strandbungalows te boeken met een jacuzzi in de badkamer, hele luxe watervilla's en tuinvilla's. De tuinvilla's zijn in blokken van 4-5 kamers gebouwd. In mei 2011 waren ze deze kamers nog aan het verbouwen.
Tip: boek minimaal een strandbungalow. De locatie ten opzichte van de tuinvilla's is de extra kosten meer dan waard.

Onze strandbungalow

De duikschool Eurodivers

Als de koffers naar de bungalow zijn gebracht, gaan we direct naar het duikcentrum. Hier ontmoeten we twee bekenden: Mike en Emanuelle. Mike is de manager van de duikschool en Emanuelle de assistent manager. We kennen ze van onze laatste vakantie naar Eriyadu Dive Resort waar ze toen werkten omdat Vilamendhoo verbouwd werd.
's Middags krijgen we uitgebreide instructies over gang van zaken bij het duikcentrum: waar kunnen we onze duikspullen opslaan, hoe kunnen we ons inschrijven voor de duiken, wat zijn de veiligheidregels etc. De belangrijkste regels zijn:
* duiken met een duikcomputer is verplicht;
* elk buddyteam moet een boei bij zich hebben;
* er mag maximaal 60 minuten gedoken worden (op het huisrif mag je wel langer duiken).
Nitrox is gratis en je hoeft niet zelf je duikspullen uit te spoelen na een duik. Alles wordt voor je uitgespoeld en netjes opgehangen. Het is tenslotte VA-KAN-TIE!

  
Het eten

In één van de restaurants krijgen we een "eigen" tafel en ober toegewezen. We kunnen op onze blote voeten naar het restaurant, want er ligt overal zand. Het is net of je op het strand zit te eten. Het eten is in buffetvorm en erg afwisselend en lekker. De grote zaal waar het eten staat opgediend, is zeer ruim waardoor je niet in de rij hoeft te staan. Iedere dag stonden er weer andere dingen op het menu en vreemd genoeg worden er ook spruiten geserveerd. We dachten dat dit een typische Nederlandse wintergroente is.... Er is een apart gedeelte waar de soepen, diverse soorten brood, de salades, hoofdgerechten en de Indiaase maaltijden staan. Aan de linkerzijde staan ook nog koks die dagelijks wisselende gerechten bereiden. Ook de desserttafels staan vol met de meest mooi opgemaakte en lekker hapjes en vers fruit. Het is dan ook heel verleidelijk om meerdere keren op te scheppen en de maaltijd af te sluiten met een heerlijk dessert. De verwachting is dat we met nog meer overgewicht naar huis gaan!
Het duiken (vooraf)

Bij het duikcentrum worden elke dag verschillende duikexcursies georganiseerd. Zo vaart er elke ochtend en middag een "All Level" boot uit die de "gemakkelijke" duikplekken bezoekt waar iedereen kan duiken. Op deze plekken is weinig tot geen stroming en is ook op "ondiepe" plekken (tot 18 meter diep) veel te zien. Elke dag zijn er ook duiktrippen te boeken voor de meer geoefende duikers die minimaal Advanced gecertificeerd zijn en ervaring hebben met stromingsduiken en dieper mogen dan 18 meter. Deze duiken zijn ook weer onderverdeeld in twee categorieën en worden met een kleur aangegeven. Bij de Gele advanced duiken kan er sprake zijn van stroming en deze duiken gaan dieper dan 18 meter. Bij de Oranje advanced duiken is een direct afdaling noodzakelijk (de zogenoemde negative entry) en is er grote kans op een sterke stroming (de zogenoemde Formule 1 duikplekken). In de periode dat wij er waren (april-mei) worden er op korte afstand varen, bijna dagelijks meerdere walvishaaien gespot. Om de dag is er dan ook een volledige dagtrip te boeken waarbij men op zoek gaat naar de walvishaaien. Als ze gespot worden, kan je ermee snorkelen. Ook tijdens het duiken kan je deze indrukwekkende vissen tegenkomen, zoals wij later zullen ontdekken. Tijdens deze dagtrips maak je over het algemeen 2 duiken in het walvishaaienreservaat en 1 duik aan de binnenzijde van het atol op een mooie duikstek waar veel manta's en grote roggen zwemmen. Tijdens één van de dagtochten hebben we ook dolfijnen gezien!
Wij hebben vooraf, via Dive and Travel, een duikpakket van 6 dagen geboekt. Hiermee kunnen we 6 dagen onbeperkt duiken (met eventueel één dag rust) op het huisrif en/of mee op alle bootduiken. Voor deze bootduiken moet een toeslag betaald worden. In 2011 bedroegen deze toeslagen 20$ voor een boottrip met 1 duik, 30$ voor een boottocht met 2 duiken en 27$ voor een boottocht met 3 duiken (exclusief locale taxen). Als je het duiken ter plaatse boekt is het vrij prijzig. Wij hebben het geluk dat we bij Dive and Travel een speciale aanbieding konden boeken waarbij we op ons duikpakket, twee extra duiken cadeau kregen. Omdat we eerder met Eurodivers hebben gedoken, kregen we daarnaast nog één hele dag vrij duiken en korting op de totaalprijs. In totaal hebben we 25 (boot)duiken gemaakt (maximaal 3 per dag) en kwamen we op een gemiddelde duikprijs uit van 23 euro per duik (inclusief alle toeslagen en huur van de boeien en éénmaal een duiklamp ). Als we 4 duiken op een dag hadden gemaakt binnen ons pakket, was het gemiddelde bedrag nog lager uitgekomen. Al met al best betaalbaar !
Het huisrif

Het eiland is omringd door een prachtig huisrif waar het heel mooi snorkelen en duiken is. Aangezien het eiland aan de rand van het atol ligt, kan er wel enige stroming staan en is het niet mogelijk om het hele eiland rond te zwemmen. In het heldere water zwemmen tientallen verschillende soorten tropische vissen (waaronder een grote Napoleon Baars) met de meest prachtige kleuren. De vele tafelkoralen zijn mooi gevormd en in een goede conditie. Rond het eiland worden regelmatig schilpadden, adelaarsroggen en soms zelfs een walvishaai gespot. Het rif heeft 10 verschillende uitgangen waar je vanuit de lagune naar het buitenrif kan zwemmen. Als je gaat duiken, geef je bij het duikcentrum op een whiteboard aan op welke locatie en hoe laat je wil gaan duiken. De medewerkers van het duikcentrum brengen dan je duikspullen naar de aangegeven locatie. Onder water zijn de diverse in- en uitgangen duidelijk gemarkeerd met touwen en boeien. Als je op een andere locatie uit het water komt, dan ontkoppel je de luchtfles en laat die achter in een rek. Zelf wandel je met je duikspullen terug naar het duikcentrum. Op het whiteboard geef je aan hoe laat en waar je uit het water bent gekomen zodat je fles opgehaald wordt en er geen zoekactie op touw gezet wordt omdat men denkt dat je niet meer boven bent gekomen.


Duiktrips

Na de verplichte introductieduik op het huisrif waarin je moet laten zien dat je je bril kan leegblazen, je regulator kan uitwisselen en dat je veilig je boei kan laten oplaten zonder zelf mee omhoog te schieten, schrijven we ons gelijk ik voor een bootduik.
De krat met onze duikspullen wordt door het personeel naar de boot gebracht. Je hoeft alleen je computer, duikpak en fotocamera mee te nemen. Nadat we onze flessen hebben geanalyseerd (32% nitrox) bouwen we onze set op. Nog een laatste controle of we alle spullen bij ons hebben en de boot kan vertrekken. De boot vaart - afhankelijk van de duiklocatie - binnen 10 tot 45 minuten naar de duikplek. Aan boord krijgen we een uitgebreide briefing waarbij alle veiligheidregels nog eens herhaald worden.
En dan is het tijd voor onze eerste echte duik! Het zicht is in deze tijd van het jaar door de wisseling van de jaargetijden niet spectaculair, maar 15-25 meter zicht is heel acceptabel. De riffen zijn prachtig en op onze eerste duik zien we al gelijk een schildpad, diverse Giant triggerfish, diverse murenes, naaktslakjes en grote scholen sweetlips. Na 53 minuten beginnen we aan onze safetystop en zwemmen we op 5 meter diepte onder onze boei van het rif af zodat de boot ons veilig kan oppikken. Onze eerste duik zit erop.

De rest van de vakantie verloopt volgens een vast ritueel. Bijna elke ochtend loopt om 7 uur (!) de wekker af, ontbijten we om 7.30 uur en vertrekken we tussen 8 en 9 uur met één van de boten om te duiken. Bijna elke dag maken we 3 duiken en aan het eind van de middag relaxen we nog een uurtje bij het zwembad of aan het strand en kijken we naar de ondergaande zon.
Het zwembad is heel mooi en ruim opgezet. Het zwembad is op het strand gebouwd. De rand van het zwembad ligt 1,5 meter boven het strand en is heel smal waardoor het water uit het zwembad over de rand loopt. Vanuit het zwembad heb je een mooi uitzicht langs de palmbomen naar de strand, de azuurblauwe lagune en de watervilla's. Dit is echt genieten!

Walvishaaien

Op onze tweede duikdag van de vakantie hebben we ons ingeschreven voor een dagtocht, waarbij we drie duiken gaan maken. Op de boot krijgen we van de duikgids een uitgebreide briefing.

In het Zuid Ari atol zijn in het National Park ruim 130 walvishaaien geteld waaronder maar 4 vrouwtjes. Er is nog maar heel weinig bekend over de walvishaaien. Een walvishaai is voor een mens ongevaarlijk want het dier voedt zich met plankton en kleine visjes. Een volwassen walvishaai kan wel 16 meter groot worden. Elke walvishaai heeft een uniek patroon van stippen die in verticale rijen lopen. Volgens een artikel in Duiken kan een walvishaai wel 150 jaar oud worden.

De vrouwtje houdt haar eieren in haar lijf tot ze zijn uitgekomen. Ze baart haar jongen dus levend. Het is nog onbekend waar de meer dan een meter lange jongen leven, want er worden alleen grotere walvishaaien gezien. De walvishaai schijnt 15% van zijn tijd tussen de oppervlakte en 3 meter diep te leven, 20% van zijn tijd tussen de 3 en 50 meter en de rest van de tijd leeft de walvishaai tot een diepte van 1000 meter. Ze worden op diverse plaatsen op de wereld gezien zoals in Mexico, de Malediven, Filippijnen, Thailand en voor de kust van oost-Africa.
Als de boot het Nationale park binnenvaart, gaat de bemanning op de uitkijk staan. Wij trekken onze snorkelspullen aan en zitten gespannen te wachten totdat de eerste walvishaai gespot wordt. Vandaag varen er meer duik- en snorkelboten rond.
Al snel zien we een groep snorkelaars in het water liggen en achter elkaar aan zwemmen. Onze boot vaart er heen en we mogen het water in springen. Leo ziet nog net een grote staart van een walvishaai de diepte in verdwijnen. Helaas kan hij er geen foto van maken. Dit was de eerste, ietwat teleurstellende ontmoeting met een walvishaai. Als iedereen weer aan boord is, vaart de boot verder en zien we al snel weer een groep snorkelaars in het water liggen. De kapitein vaart de boot tientallen meters vóór de groep snorkelaars in de zwemrichting en geeft ons het sein dat we het water in mogen en moeten wachten. De walvishaai (en de groep snorkelaars) komt recht op ons afgezwommen. De walvishaai zwemt op ongeveer 5 meter diepte en lijkt zich niets aan te trekken van alle drukte om hem heen. Ogenschijnlijk beweegt de haai niet, maar toch zwemt hij met een behoorlijke snelheid. Het is behoorlijk doortrappen om de walvishaai bij te houden (en alle andere snorkelaars voor te blijven). Als er zo nu en dan een snorkelaar naar beneden duikt en naast de walvishaai zwemt, zie je pas hoe groot de walvishaai is. Het lukt ons om circa 10 minuten naast de walvishaai te zwemmen en foto's en videootjes te schieten. Vol adrenaline, totaal uitgeput, maar met een grote glimlach op ons gezicht klimmen we weer aan boord. Dit belooft een mooie vakantie te worden!

Dan is het tijd geworden om te water te gaan voor onze eerste duik. We duiken langs het langgerekte rif met de stroming mee. Het zicht is mede vanwege het grote hoeveelheid plankton in het water niet optimaal. Het is moeilijk positie te bepalen. Blijven we vlak bij het rif zwemmen zodat we het rif kunnen overzien of zwemmen we iets verder in het blauw om een passerende walvishaai te kunnen spotten? Leo besluit het laatste te doen, terwijl Rosalie dichter bij het rif blijft. Na 55 minuten aandachtig rondkijken is het tijd voor onze veiligheidsstop. Helaas hebben we geen walvishaai gezien.
Na een pauze van een uur, waarbij de boot blijft zoeken naar walvishaaien is het tijd voor onze tweede duik. We besluiten nu dichter bij het rif te zwemmen en we worden beloond. Op tientallen meters afstand, boven het rif, in het ondiepe water, komt een grote walvishaai langs gezwommen. Helaas is de walvishaai niet bij te houden en lukt het maar net om een paar wazige foto's te schieten. Met 3 walvishaaien op onze tweede duikdag mogen we heel tevreden zijn.
Manta's

Tijdens onze vorige vakanties naar Bali en naar het Eriyadu Dive Resort op de Malediven hebben we al Manta's gezien. Hiervoor doken we op een zogenoemd manta-point, een poetsstation waar de manta's rondcirkelen om door de visjes schoon gepoetst te worden. De duiken op manta point bij Eriyadu waren indrukwekkend: zeker 8 grote manta's bleven gedurende de gehele duik boven onze hoofden rondzwemmen.
Hier op het Zuid Ari Atol vaart onze boot het nationale Park uit en varen we naar de andere zijde van het eiland. Tijdens onze lunch zoekt de gids het wateroppervlakte af op zoek naar Manta's. Na enige tijd heerst er plotseling opwinding op de boot. Iedereen trekt zo snel mogelijk zijn/haar snorkelspullen aan want er zijn manta's gespot. Als we het water in duiken zwemmen er zeker vier grote manta's rond ons heen. Ze blijven enkele minuten rond ons zwemmen op enkele meters afstand. Leo maakt weer foto's en videootjes. Wat een duikdag !!!! Gedurende de vakantie zien we regelmatig grote manta's tijdens het duiken. In het Nationale Park zien we bijna elke duik wel grote groepen kleine manta's (mobila's) rond zweven. Het wordt bijna gewoon om Manta's te zien.

Tijdens de vakantie grijpen we bijna elke mogelijkheid aan om te duiken in het nationale park. Helaas zien we niet op elke trip walvishaaien, maar op de laatste duikdag van de vakantie hebben we erg veel geluk. Bij aankomst in het park kunnen we net zolang met een walvishaai mee snorkelen als onze conditie het toelaat. De grote walvishaai zwemt net onder de oppervlakte en lijkt zich niets aan te trekken van ons. Af en toe duikt hij wat dieper om verderop weer naar boven te komen, wat aardige foto's oplevert.
Maar het hoogtepunt beleven we tijdens onze eerste duik op deze laatste duikdag. We duiken en zwemmen op ons gemak langs het rif. Meestal zwemt Leo voorop zodat Rosalie hem een beetje in de gaten kan houden als hij ligt te fotograferen. Door een stom toeval zwemt Leo nu een keertje achteraan en terwijl hij één keer achterom kijkt, komt er een hele grote walvishaai op enkele meters aangezwommen. Snel drukt Leo op zijn toeter om Rosalie te waarschuwen. Hij zet zijn camera aan en schakelt over naar de videostand. Het lukt hem om een kort filmpje te schieten van de grote walvishaai met Rosalie op de voorgrond. Wat is dit gaaf!

 

Het weer

Enkele weken voor vertrek zagen we op het weerbericht regelmatig dat het regende op de Malediven. Gedurende ons 14-daagse verblijf op het eiland heeft het alleen de laatste 2 dagen geregend. Wij hebben 2 weken lang mooi weer gehad met af en toe wat bewolking. Op donderdag voor vertrek kwamen we terug op het eiland na een dagtocht en wisten we niet wat we zagen. Achter de duikschool en bij het restaurant stond het regenwater enkele centimeters hoog in een hele grote plas van tientallen meters breed. Het personeel liep zeker tot aan hun enkels door de plas te waden. Tijdens onze duiktocht hadden we wel donkere wolken gezien, maar dat het op het eiland urenlang zo hard had geregend, daar hebben we niets van gemerkt. Volgens onze ober regent het in het Zuid Ari atol regelmatig in de maanden juni en juli.

Vertrek

Na 14 dagen, tientallen boottochten, 25 duiken, een beetje relaxen en heel veel lekkere maaltijden was het tijd om onze koffers te pakken. In de vroege ochtend van zaterdag 14 mei vliegen we met het watervliegtuigje in de regen terug naar Malé. De vluchten naar Dubai (waar het 44 graden is) en naar Dusseldorf verlopen weer voorspoedig. In Dubai hebben we maar 1,5 uur de tijd om over te stappen. Na ruim 20 uur reizen, van deur tot deur, stappen we thuis onder de douche om snel daarna ons eigen waterbed in te stappen. We kunnen weer terug kijken op een hele geslaagde vakantie. Het Zuid Ari atol en Vilamendhoo is een top duikbestemming!

Het grootste vliegtuig ter wereld, de Airbus 380-800

 

Fotoserie: Duiken
Duikpagina algemeen
Fotoserie: Reis en Resort