DAG 25 - dinsdag 4 april
Leo moet vroeg zijn bed uit. Hij gaat samen met Huub, Lily en Ton een rondvlucht maken over de Himalaya en de Mount Everest. Met de taxi van het hotel worden we naar het vliegveld gebracht. In de hal wachten we totdat we naar het vliegtuig mogen. We maken een paar foto's en gaan het vliegtuig in. Iedereen heeft een plaatsje bij het raam omdat aan elke zijde van het gangpad maar één stoel staat. Als we zijn opgestegen is het uitzicht indrukwekkend. Het is zelfs toegestaan om via de cockpit een foto van de Mount-Everest te maken.
Op de heenweg heeft de linkerzijde van het vliegtuig uitzicht op het bergmassief. Op de terugweg kunnen de andere mensen genieten van het prachtige uitzicht. Aangezien er één plaats vrij is, benutten wij zowel op de heen-, als op de terugweg de mogelijkheid om naar buiten te kijken. Natuurlijk legt Leo deze hoogste berg ter wereld ook op video vast. Na terugkomst in het hotel besluiten we om Kathmandu te gaan verkennen.
Als eerste gaan we in gezelschap van enkele groepsleden naar Pashupati Nath. We lopen langs kleurrijke winkels in de richting van de Bagmati-rivier. Deze rivier is momenteel een klein, bijna droogstaand stroompje. Aan dit riviertje zijn de burning-ghats te vinden. Wat Varanassi is voor India, is deze plek voor Nepal. Als je hier gecremeerd wordt, doorbreek je de cyclus van de wedergeboorte en ga je rechtstreeks naar het nirvana. Deze plek is dan ook een belangrijke bedevaartsplaats voor de hindu's. De tempel die zich aan deze rivier bevindt, is niet toegankelijk voor niet-hindu's. Vanaf de berg aan de overkant van de rivier heb je er echter een mooi uitzicht op.

We zien dat er een voorbereiding plaatsvindt voor een crematie. Er ligt een lichaam gewikkeld in rode doeken op de grond. We zien dat het een oude man is. We gaan aan de overzijde van de rivier op de trappen zitten en hebben uitzicht op de crematieplechtigheid. Het is hier (noch) wel toegestaan om te fotograferen en te filmen, mits je je discreet opstelt. We worden voortdurend aangesproken door souveniersverkopers die zich niets aantrekken van de plechtigheden aan de overkant van de rivier. We kopen een gebedsmolen voor in onze troffeeën-kast. We kopen immers in elk land een klein aandenken.
De overleden man wordt op de brandstapel getild. Er worden nog wat rituelen uitgevoerd en vervolgens wordt een prop in de mond van de overleden man aangestoken. Een paar minuten later wordt ook het hout onder de man aangestoken. Er is een enorme rookontwikkeling en het stinkt behoorlijk. We kijken nog even, maar besluiten dan om verder de berg op te lopen. Langs de trappen bevinden zich veel gebedsgebouwen. Voor ieder gebouw zit wel een sadhu, een halfnaakte man of "vreemd wezen".
Ze hebben bijna allemaal woeste haardossen. Velen hebben geverfde gezichten en lichamen. Sommige zijn ook zo high als een papagaai. Ze willen allemaal tegen betaling op de foto. Een enkeling laat zien dat hij wel heel lenig is. Zonder moeite leggen ze hun benen in hun nek en vouwen ze zich op.We kijken nog wat rond, nemen wat te drinken en besluiten met een taxi naar de Boudhanath Stupa te gaan.
De Boudhanath Stupa is één van de belangrijkste religieuze plekken in Nepal. De stupa ligt ongeveer 6 kilometer ten noord-oosten van Kathmandu en het is één van de grootste boeddhistische stupa's ter wereld. De stupa ligt centraal op een mooi plein dat wat Italiaans aandoet. Het gebied noemt men hier ook wel "little tibet" in verband met de vele Tibetaanse vluchtelingen die hier wonen. Wat opvalt is de enorme witte koepel die een diameter heeft van meer dan 100 meter en 36 meter hoog is. Op de koepel staat een vierkante toren. Op alle zijden van deze toren zijn de ogen van boeddha geschilderd in de kleuren rood en blauw. In de muur die zich om de stupa bevindt, staan tientallen gebedsmolens. Tibetanen lopen met de klok mee om de stupa heen en brengen de molens in bewegingen. Ondertussen mompelen ze gebeden.

Om de stupa bevinden zich tientallen souvenirwinkeltjes en restaurantjes. We eten en drinken wat op een dakterras en hebben een prachtig uitzicht op de stupa. De ogen van Buddha staren ons constant aan en de gebedsvlaggen klapperen in de wind.

Na het eten lopen we over het plein en komen we in een Tibetaans klooster terecht. Op een muurtje staan veel boterfiguurtjes die half gesmolten zijn door de hitte. In een aparte ruimte staat een enorme gebedsmolen van een paar meter hoog. De monniken zitten in twee rijen tegenover elkaar en zingen elkaar luidt toe. Een monnik geeft de maat aan door luid op een trommel te slaan. We mogen foto's maken, maar moeten wel betalen. We zien ook hier weer het symbool dat wij kennen als het hakenkruis. Deze Swastika staat symbool voor zon en vuur. Het wordt gebruikt als een geluksteken.


Gebedsvlag

Vervolgens gaan we met een taxi terug naar het hotel. Het kost wat moeite om een taxi voor een schappelijke prijs te vinden. We zijn namelijk met zijn vijfen en we willen in één taxi. Geen enkele taxichauffeur wil ons meenemen. Uiteindelijk vinden we iemand met een busje. Leo zit achterin op de reserveband. Het doet ons een beetje denken aan de rit van Varanassi naar Sonauli, alleen zaten wij toen niet achterin. Onderweg hebben we even geen zicht. Een vrachtwagen blaast enorme zwarte rookwolken uit en een vogel (waarschijnlijk een olifant-vogel) laat een enorme klodder op de voorruit vallen. Uiteraard zit er geen water in het reservoir en wordt de brei uitgesmeerd over de hele voorruit.

Als we terug in het hotel zijn besluiten Rosalie en Lily nog even wat inkopen te gaan doen. Leo besluit een middagdutje te gaan doen. 's Avonds eten we op het dakterras van een Chinees restaurant.
DAG 26 - woensdag 5 april

Vandaag hebben we met een aantal groepsleden het taxibusje van het hotel gehuurd om een bezoek te brengen aan Bhaktapur, één van de drie koningssteden van Nepal. Deze eeuwenoude stad had zijn bloeitijd van de 16e tot de 19de eeuw en is volledig gerestaureerd in de jaren '70. De stad bestaat uit honderden grote en kleine tempels en doet erg Chinees aan. De ambachtslieden uit het dal hebben mooie huizen en tempels gebouw met prachtig houtsnijwerk. Om toegang te krijgen tot de stad moeten we entreegeld betalen (300 Nepalese Rs per persoon). Het geld wordt gebruikt voor de restauratie en de onderhoud van de gebouwen in de stad. We krijgen een plattegrond van de stad. Wat als eerste opvalt als je de stad binnenkomt, is de rust. Grote delen van de stad zijn niet toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer. De stad is ook erg schoon; er ligt nergens afval op straat. We wandelen langs enkele souvenirwinkels en -kraampjes de stad binnen. In de stad zijn diverse grote pleinen waaraan de prachtige tempels liggen. We zien ook veel waterputten waar vrouwen water halen, zich wassen of de was doen. Het lijkt wel of we in de middeleeuwen lopen.

Op een groot plein zijn kleine kinderen bezig met het versjouwen van een grote houten balk. Deze balk is een onderdeel van een hele grote houten kar. Deze kar zijn ze aan het opbouwen en zal worden gebruikt voor een jaarlijks terugkerend festival. Dit festival (Biska Jatra), ter ere van een lokale held, zal het aanstaande weekend aanvangen en zal één week duren. Als we verder lopen horen we op de eerste verdieping van een gebouw kinderen engelse letters opzeggen. We vragen aan een vrouw bij de ingang of we de school binnenmogen. We lopen een smalle trap op en staan direct in een klaslokaaltje. De twee schoollokalen zijn maar enkele meters breed. De kinderen hebben uniforms aan en krijgen Engelse les. Eén jongetje staat voor de klas met een stok te wijzen naar een poster. Op de poster is het Engelse alfabet afgebeeld; bij elke letter staat een afbeelding. De jongen moet het alfabet opnoemen.We mogen foto's maken. Huub en Lily bieden de lerares hun laatste schriften, pennen en potloden aan. Als Leo enkele kinderen heeft gefilmd en het resultaat laat zien, komt er van lesgeven niets meer terecht. Arie besluit de kinderen in het Nederlands te leren tellen. Ze pakken het snel op en kunnen al tot vier tellen. Arie besluit ze vervolgens het liedje "één, twee, drie, vier, hoedje van papier" te leren.

Op het Durbar Square nemen we iets te drinken op de bovenste etage van een restaurant. We hebben een prachtig uitzicht op het plein en de kleurrijke mensen. Daarna wandelen we enkele uren door de prachtige stad. Op Pottery Square zien we een pottenbakker een grote homp zwarte klei op een grote draaischijf leggen. De draaischijf wordt met behulp van een stok in beweging gebracht. De pottenbakker trekt binnen enkele seconden een prachtig vaas of pot uit de homp klei. Deze potten worden vervolgens op het plein te drogen gelegd. Er liggen dan ook honderden potten in de zon te drogen. Na enkele uren worden de potten één voor één een beetje gedraaid zodat een andere zijde in de zon ligt. We kopen in een winkeltje twee vissen van zwarte klei voor in de tuin. In deze vissen kunnen we kleine plantjes laten groeien. Als Leo besluit ballonnen uit te delen wordt het snel druk. Ook ouders komen ballonnen halen voor hun kinderen.
Op een ander groot plein spelen veel kinderen in hun schooluniformen. Een paar kinderen spelen badminton. Ton en Leo vragen of ze ook even mogen badmintonnen. De snaren in de rackets zijn echter zo slap gespannen dat de shuttle regelmatig in het racket vast blijft zitten. Dit tot groot vermaak van de kinderen. Als we de shuttle achter onze rug langs of tussen onze benen terugslaan, vinden ze het geweldig. Als we verder lopen zien we twee kinderen met water spelen. Het meisje vindt het water maar koud en loopt rillend rond. Als we haar een ballon willen geven, durft ze deze niet aan te pakken. Als haar moeder zegt dat het oké is, komt ze aarzelend naar ons toe en pakt de ballon aan. Als we besluiten terug te gaan naar de taxi, blijkt het een eind lopen te zijn. Het is ondertussen ook behoorlijk warm geworden. Puffend en steunend komen we uiteindelijk bij de taxi aan.


Kumari Chhen

We besluiten terug te keren naar het hotel om vervolgens nog een bezoek te brengen aan het huis (Kumari Chhen) van de Heilige Kumari Davi. Zij is de enige levende godin op aarde. Ze wordt aanbeden als de incarnatie van de Hindu godin Durga. Ze is geen godin meer op het moment dat zij bloedt. In het uiterste geval is dit dus als ze voor het eerst ongesteld wordt. Ze kan echter ook vallen en haar knie beschadigen. Als dit gebeurt gaan 5 priesters op zoek naar de nieuwe levende godin. De jonge kandidaatjes stammen allemaal af van de Newar Shakya kaste. De "finalisten" moeten een aantal rigoreuze testen ondergaan. In de belangrijkste test zitten ze in een donkere kamer met bloederige koeienhoofden. Als het kind kalm weet te blijven, is zij de nieuwe Kumari.
Het huis van de Kumari stamt uit de 18e eeuw. Iedere dag schilderen bedienden zwarte lijnen boven haar ogen een een derde oog op haar voorhoofd. Als wij op de binnenplaats van het huis staan, verschijnt ze voor het raam. Ze kijkt niet vrolijk. Volgens ons heeft ze het niet naar haar zin. Ze komt ook maar vijf tot zes keer per jaar buiten. Meestal is dit tijdens festivals. Men gelooft ook dat haar gedrag tijdens deze festivals voorspellende waarde heeft. Als zij bijvoorbeeld rusteloos is, zou dit slecht nieuws inhouden voor het land. Van één van de groepsleden (bedankt Ari!) ontvingen wij enkele mooie foto's van de Kumari. Gisteren bleek het één van zeldzame dagen te zijn dat de Kumari zich buiten het palies heeft begeven. Hierbij wordt ze in een draagstoel door de stad gedragen. Helaas hebben wij dit gemist, maar Ari heeft alles meebeleefd.
DAG 27 - donderdag 6 april:

Het is al enige dagen bekend dat er vandaag een nationale staking in Nepal wordt georganiseerd. Deze staking wordt door een guerilla beweging uitgeroepen om het leven in Nepal te ontwrichten. Een ieder wordt verplicht om met de staking mee te doen. Winkels zijn gesloten, taxi's en het openbaar vervoer rijdt niet. Het was even de vraag of onze vlucht van vanmiddag van Kathmandu naar Delhi wel door zou gaan. Als de vlucht geannuleerd zou worden dan hadden we een probleem, aangezien we dan de aansluitende vlucht vanuit Delhi naar Amsterdam zouden missen. Sinds december 1999 vliegt India Airways niet meer van en naar Kathmandu. Men heeft dit besloten na de vliegtuigkaping op de vlucht Kathmandu-Delhi, die rond de kerstdagen in Engeland beëindigd werd. De enkele vluchten vanuit Kathmandu naar Delhi zijn dan ook al weken van te voren volgeboekt. Martin heeft de afgelopen dagen veelvuldig kontakt gehad met de vliegtuigmaatschappij. De vlucht gaat door. Helaas geen verlenging van onze vakantie. Het wordt lastig om het vliegveld te bereiken aangezien we geen taxi kunnen nemen. De vliegtuigmaatschappij heeft een bus met politiebegeleiding geregeld. We worden geadviseerd om de gehele ochtend in het hotel te blijven. Dit doen we dan ook. Als we buiten op straat kijken is het opvallend stil. De winkels zijn gesloten, er is weinig verkeer, er rijden geen taxi's en er is erg veel politie op straat.

De lege straten van Kathmandu
Rond het middaguur doen we onze rugzakken om en dienen we ongeveer een half uur naar de opstapplaats van de bus te wandelen. Het is een vreemde gewaarwording om door de lege straten te lopen zonder het geluid van het verkeer en claxons. De bewaker van het hotel (in een militair uniform) loopt voorop. We proberen als groep bij elkaar te blijven. De sfeer op straat is toch enigzins gespannen. Na een wandeltocht van een half uur komen we aan bij een grote rotonde. Aan de overzijde van de brede straat komt een bus aangereden. De bus is voorzien van vlaggen met de tekst TOURIST. Er zijn diverse gewapende politiemensen en miltairen aan boord. In sommige ruiten van de bus zitten grote sterren die zijn veroorzaakt door stenen die er tegenaan zijn gegooid. We nemen snel afscheid van Martin. Hij blijft achter in Nepal en keert pas in de zomer terug naar Nederland.
We moeten snel instappen want de bus begint al te rijden. We zetten de rugzakken voor de ramen en gaan "veilig" achter onze rugzakken zitten. We weten namelijk niet of er nog meer stenen zijn te verwachten. De bus rijdt in een vliegende vaart over de lege weg door het centrum van de stad. Sommige groepsleden krijgen een discussie met de kaartjesverkoper. Ze kunnen of willen niet betalen en zijn van mening dat Martin dit had moeten betalen. Aangekomen bij het vliegveld duurt de discussie voort en probeert de kaartjesverkoper de deuren te blokkeren zodat we de bus niet uit kunnen. Aangezien wij wel betaald hebben verlaten wij de bus en lopen de vertrekhal van het vliegveld binnen. De overige leden van de groep verlaten zonder te betalen de bus. Ze worden achtervolgt door een boze kaartjesverkoper.

We moeten nog enkele uren doorbrengen in de vertrekhal van het vliegveld voordat we vertrekken. We hangen wat rond en spenderen onze laatste Nepalse rupees aan veel te dure chips, snoep, chocolade en drank. Gerda heeft geluk dat we als groep kunnen inchecken zodat het gewicht van alle rugzakken en tassen opgeteld wordt. Gerda heeft namelijk ongeveer 20 kilogram overbagage aan souveniers bij zich. Na een kort vlucht met een prachtig uitzicht over de bergen van de Himalaya landen we in het donker in Delhi. Hier komen we weer de gebruikelijk chaos tegen bij de douane. We nemen afscheid van Kristel. Zij reist namelijk door naar Goa om uit te rusten op het strand. In Delhi blijkt onze mobiele telefoon weer te werken en bellen we nog even naar huis. Met enige vertraging vertrekt onze vlucht naar Amsterdam.

 
DAG 28 - vrijdag 7 april:

Rond 7 uur 's morgen landen we op Schiphol. We worden door de taxichauffeur voor de deur van ons huis afgezet. In totaal hebben we dan bijna 27 uur gereisd. Na een verfrissende douche besluiten we direct boodschappen te gaan doen en natuurlijk onze 13 fotorolletjes weg te brengen. We zijn weer terug in Nederland en zijn direct gestart met de dagelijkse sleur. Dat wordt weer aftellen tot de volgende vakantie.

ps. Tijdens onze werelreis (2001-2002) reisden we over land vanuit Tibet naar Kathmandu en bezochten vervolgens Chitwan National Park en Pokhara. Klik hier voor de reisverslagen Nepal. Vanuit Nepal vlogen we door naar Zuid India. Klik hier voor de India reisverslagen van onze wereldreis.