Filippijnen - Cebu |
Print dit verslag |
Op 23 februari 2008 vertrokken we voor 16 dagen naar de Filippijnen. Dit keer geen drukke rondreis maar een relax-, c.q. duikvakantie op het eiland Cebu. De lange reis begint met de vlucht van Malaysia-airlines van Schiphol naar Kuala Lumpur (Maleisië). Even na 12:00 uur stijgt het vliegtuig op vanaf Schiphol. We hebben veel beenruimte en een personal entertainmentset met een uitgebreid aanbod aan films, tv-series, muziek en spelletjes. Ook de verzorging aan boord is erg goed! Na een vlucht van 11 uur en 10 minuten landt het vliegtuig in de vroege morgen in Kuala Lumpur (Maleisië). Op het moderne vliegveld rijdt een treintje naar de andere kant van de luchthaven. Als we de gate hebben gevonden waar de volgende vlucht vertrekt, nemen we het treintje terug naar het shopping- en restauratiegedeelte van KL-airport. Bij Burger King genieten we een ontbijtje en kunnen we wireless internetten. De volgende vlucht duurt langer dan verwacht, aangezien het vliegtuig een stopover van een half uur maakt in Kota Kinabalu op Sabah (het Maleisisch deel van Borneo). In totaal bedraagt de vluchttijd naar Cebu vanaf Kuala Lumpur dan ook 5 uur en 15 minuten. |
|
|
Na de douaneformaliteiten op Cebu, komen de koffers al snel aangerold op de transportband. Buiten de aankomsthal staat de ingehuurde taxichauffeur al te wachten met een bordje van Magic Island Dive resort. Het is vanaf Cebu airport nog 90 km naar het resort bij Moalboal. We zijn de enige twee Nederlanders op deze vlucht die naar Magic Island Dive Resort gaan. De ingehuurde chauffeur (b)lijkt een politie-agent te zijn. Op zijn dashboard ligt een grote blauwe zwaailamp en op zijn voorruit zijn diverse politiestickers geplakt. Dit helpt hem echter niet om zijn auto snel door het drukke verkeer heen te leiden. De snelweg blijkt afgesloten en hij moet dan ook secundaire rijden. Het is een heel precisiewerk om elk vrij gaatje in het drukke verkeer te benutten, dat voornamelijk uit Jeepney's en Tricycle bestaat . Een tricycle is een fiets of bromfiets met een zijspan die als openbaar vervoer gebruikt wordt. De Jeepney's zijn omgebouwde vrachtbusjes die als openbare bus worden gebruikt. De meeste zijn fraai beschilderd en volgehangen met lampen en accessoires. De stad en de dorpjes die we passeren zijn erg rommelig en armoedig. Langs de weg zijn veel "sloppenwijken" gebouwd waar de arme bevolking leeft in golfplaten huisjes zonder sanitaire voorzieningen.
De auto van onze chauffeur heeft zijn beste tijd gehad. Dit is met recht de slechtste auto waar we ooit in hebben gezeten (en wij hebben in diverse werelddelen al in heel wat barrels gezeten). Zijn koppeling werkt amper, zijn slippende V-snaar maakt een hels kabaal, de schokbrekers bonken al bij een kleine kuil en de oranje en rode lampjes die op zijn dashboard branden (check your engine) beloven ook weinigs goeds. Als het onderweg begint te regen en het na 2 uur rijden ook nog donker wordt, heeft de chauffeur erg weinig zicht door zijn met donkere plakplastic beplakte ramen en zijn niet goed werkende ruitenwissers. Op de weg lopen en rijden veel Filipijnen. De chauffeur kan ze gelukkig allemaal ontwijken. Na 3 uur rijden komen we na een lange reis aan bij het resort en worden we hartelijk ontvangen door Arie en Desirée (de Nederlandse eigenaars van het resort). Aan de bar maken we kennis met de andere Nederlandse en Engelse gasten. Na een welkomstdrankje kunnen we gelijk aan tafel voor een zeer uitgebreid en vooral heerlijk diner. Na het eten gaan we moe en voldaan naar bed. We gaan een goede en gezellige vakantie tegemoet met vele mooie snorkel- en duiktripjes.
ps. Arie en Desirée hebben de volgende dag gelijk actie ondernomen naar het taxibedrijf. Gasten worden dan ook vervoerd in een goede en veilige auto's (naar Aziatische maatstaven). Onze terugrit duurde dan ook maar 2 uur en 10 minuten. De reis naar Magic Island Resort is geboekt via Divingworld.nl
|
||
|
||
Algemene Informatie over de Filippijnen (met dank
aan Magic Island Dive Resort) Klimaat |
Lees verder in het volgende verslag
|