Om 7:15 uur staat het vertrek naar Tortuguero gepland. Aangezien de liften in het hotel buiten werking zijn moeten we de trap nemen. Gelukkig zijn de rugzakken vandaag een stuk lichter omdat we twee tassen (met vuile was en warme kleding) in het hotel achterlaten (en aan het eind van de reis weer ophalen). De reisorganisatie heeft een complete tour gekocht bij Turtle Beach Lodge. Bus, boot, eten en excursies worden verzorgd door de Lodge. Vincent maakt zich een beetje druk als de bus te laat is en er al 4 mensen in de bus blijken te zitten. Dit schijnt niet afgesproken te zijn. De planning voor vandaag wordt diverse malen aangepast tijdens de busreis.

Onderweg wordt er ontbeten. Bij het restaurant is een overdekte vlindertuin. Het blijkt zeer moeilijk om de Blauwe Morphes vlinder te fotograferen. Als de vlinder gaat zitten is de vlinder veel minder mooi omdat alleen de binnenzijde van de vleugels mooi blauw gekleurd is. In het struikgewas zit een (tamme) groene Ara. Tevens hangen er in het restaurant diverse grote vogelnesten zodat we deze van dichtbij kunnen bekijken. De vogelnestjes worden door het mannetje gemaakt waarna het vrouwtje het nest keurt. Als ze het nest niet goed vindt trek ze de bevestiging van het nest los, waarna deze naar beneden valt en het mannetje weer opnieuw kan beginnen.

De weg voert langs vele bananen plantages. Op de plantages wonen de arbeiders in armoedige huisjes. Ze beschikken wel over water en elektrictiet. Er is ook een school en er zijn beperkte gezondheidsvoorzieningen. Het werk op de plantages is zeer zwaar en ongezond. De bananenboom zijn in 3 generaties zichtbaar. De bananenboom groeit in 7-10 maanden tot een volwassen plant uit (vruchtdragend). Alle bananentrossen zijn verpakt in blauwe plastic zakken tegen insecten en ter bevordering van een snelle groei (broeikas). De boom wordt na oogst gekapt waarna er een nieuw scheut onstaat. Elke week worden de plantages vanuit de lucht met vliegtuigjes besproeid met landbouwgif. Het vele landbouwgif komt niet alleen op de bomen terecht maar uiteindelijk ook in de rivieren. Helaas stroomt het gif hierdoor ook naar het prachtige Tortuguero National Park. Hierdoor wordt de flora en uiteindelijk ook de fauna aangetast. Zelf de hele grote Tarppon (zoetwatervissen) leggen soms het loodje. Wat te bedenken van die arbeiders die tussen de plantages wonen.

Als we door een arbeidersdorpje rijden staat een groep kinderen langs de weg te wijzen naar een Luiaard. Bij de tweede groep kinderen stopt de bus. De kinderen hebben waarschijnlijk de Luiaard gevangen om zo wat geld te verdienen aan de langsrijdende toeristen die een foto willen maken. De Luiaard kan zich zeer moeilijk voortbewegen op de grond aangezien deze in de boom hoort te hangen. Uiteraard geven wij de kinderen geen geld en rijden snel door. De bus stopt wel bij een klein meisje die hele grote insecten op een stok heeft. Vincent haalt de stok de bus in zodat iedereen de hele grote neushoornkever (Scarabe) kan bekijken. Deze kever heeft een neus van een ivoorachtige gesteente. Deze insecten worden veel gevangen een dood gemaakt omdat veel Costa Ricanen het hoorntje als een sieraad aan kettinkje om hun hals willen hebben.

In een heel klein plaatsje (Mohen ?) stappen we in de boot. Aan de rivierkant worden enkele koeien uitgeladen vanuit truckje die boven het water hangt. De koeien worden middels harde hard de wagen uitgeduwd en vallen met een grote plons enkele meters omlaag het water is. De koeien worden al zwemmend naar de overkant van de rivier gedreven. In een bootje in het water proberen de boeren de koeien de juiste richting op te jagen.

De hele groep (18 mensen) nemen plaats in de boot van Turttle Beach resort. Achter de boot hangt een grote motor (115 pk). De vaartocht door de jungle is wederom prachtige. We zien de rivier in de zee uitmonden. Wij varen echter niet de zee op maar slaan links af verder de jungle in. Zo varen we parallel aan zee het natuurpark in. Het was de bedoeling om naar het Zeeschildpadden museum te gaan maar deze blijkt tot 14:00 uur gesloten te zijn. . Om kwart voor 1 komen we aan bij het dorpje Tortugera (is een rastadorpje). We gaan niet land want een bezoek aan het dorpje staat voor morgen op het programma (net als het bezoek aan het zeeschildpadden musea). Vincent koopt snel een busje OFF (insecticide). We gaan namelijk een bezoek brengen aan het Biologisch onderzoekscentrum. Hier onderzoekt een groep Canadezen de flora en fauna van Tortuguero. Een alternatieveling met Rastahaar en hele vieze voeten (prototype backpacker uit India) geeft uitleg over de 3 onderzoeken die men doet. Sommige van de groep hebben meer aandacht voor de vele grote spinnen en proberen deze op de foto vast te leggen. Deze spinnen schijnen een zijdeachtige draad te spinnen waarmee de locale bevolking vist. Ondanks de OFF worden we ondertussen lek gestoken door de muggen.

We varen door naar de lodges door een smal kanaal. Aangezien het nu de droge periode is staat het water erg laag. De motor van de boot wordt half uit het water ingesteld om de schroef te sparen. Hierdoor spat erg veel water op en komt de boot maar moeizaam voorruit. Het lijkt wel een Kaaimannenblender. Als we aankomen gebruiken we een uitgebreide Lunch in lodges (warm). Het programma wordt weer omgedraaid, De eigenaar van de lodges is weinig flexibel en bepaald dat we alleen vanmiddag laat naar het Zeeschildpaddenmusea en dorp kunnen. We besluiten om niet mee te gaan. We hebben een lange reisdag gehad en willen even relaxen aan het strand en bij zwembad.

Als de rugzakken in het huisje staan besluiten we een stukje over het strand te gaan wandelen. De hond van de lodges loopt gezellig met ons mee. Op het strand liggen veel grote stukken hout, waarvan het meeste opgestapeld. Het is jammer dat het hier dag en nacht erg warm is anders hadden we vanavond een mooi kampvuur kunnen maken op het strand. De hond is op zoek gegaan naar krabben. Telkens als we een krabbenholletje aanwijzen, ruikt de hond eraan en als er een krab in zit begint de hij/zij hard te graven. De kleine krabbetjes weten bijna alle maal te ontkomen. Als de hond het krabbetje wel vangt is dit maar voor korte duur zijn speeltje. Na een uurtje houden we het strand voor gezien en zoeken verkoeling aan het zwembad. Het water in het zwembad blijkt echter warmer dan het douche water.

Enkele groepsleden hebben vanmiddag een bezoek gebracht aan het schildpadden-musea. Hier hebben ze namens de groep een zeeschildpad geadopteerd met de biologische naam Chelonia Mydas. De schildpad heeft de naam Baukje (genoemd naar één van de groepsleden) gekregen. De schilpad is op 5 september 2002 voor het eerst gesignaleerd op het strand van Tortuguero en heeft een Tag gekregen. Het unieke nummer van de tag is 94184. Via de site van cccturtle.org zijn de schilpadden te volgen. Sommige schildpadden zijn zelfs met een sateliet zender uitgerust om hun bewegingen te volgen (klik op deze link voor meer informatie). Zodra de schilpad weer aan land komt om eieren te leggen wordt dit bijgehouden. We hopen de adoptie-ouders te worden van vele zeeschildpadden.

Na het eten wordt Leo uitgenodigd voor een potje poolen (biljarten) Ondanks dat hij dit pas éénmaal in zijn leven heeft gedaan lukt het aardig> Ondanks (of dankzij) dat het biljart scheef staat. Na het eten worden er nog een aantal potjes gepoold. We liggen voor het eerst tijdens deze reis pas laat in bed. Alhoewel we er morgen weer vroeg uitmoeten.

Zondag 3 april:
Na een korte en warme nacht loopt om 5 uur de wekker af. Er staat namelijk een Early-bird tour op het programma. Om half zes vaart de boot uit op zoek naar wildlife. Vincent en de bootsman hebben een geoefend oog en spotten al snel de eerste vogels en reptielen. Zo worden er kaaimannen en diverse vogels gespot zoals diverse Reigers, Roerdomppen etc. Tevens laten ook de brulapen zich weer duidelijk horen en zien. Tijdens de boottocht zien we ook grote spinnen, leguanen, de Jezus Christ lizzards en een enkele schildpad. De diversiteit van de flora en fauna is echt indrukwekkend.

Na de lunch blijven we relaxen bij te zwembad. Het is te warm om iets actiefs te gaan doen. Rosalie maakt verschillende foto's van een groene Leguaan die doodstil blijft poseren. De ligstoelen verschuiven we een paar keer zodat we in de schaduw van de bomen blijven. Als Rosalie vanaf haar ligstoel naar kijkt, ziet ze iets bewegen tussen de takken. In de boom (op hooguit 80 cm) glijdt een groene slang langs de takken. We springen op en roepen Vincent en de groepsleden. Hij ziet direct dat het de Green Vine betreft. Deze slang is niet giftig. Als Vincent aan de staart van de slang trekt om hem te vangen opent de slang zijn bek en neemt een agressieve houding aan. Als Vincent de slang uit de boom trekt doet iedereen minimaal één pas naar achteren. De slang is behoorlijk agressief en voert een aantal aanvallen uit met zijn gevaarlijk geopende bek. Snel een paar foto's maken voordat de slang weer wordt losgelaten. Gelukkig is het tijd om te douchen en besluiten we om niet meer onder de boom te gaan liggen.

Om half vier maken we ons klaar voor de jungle walk. Vanuit het hotel worden we verplicht om hoge rubberen laarzen te dragen hoofdzakelijk ter protectie tegen aanvallen van slangen. Een Costa Ricaanse gids (die overigens wel op slippers en in korte broek de jungle ingaat) begeleid ons. Achter het hotel lopen een aantal trials waarvan er maar één is vrijgemaakt. De meeste afgevallen bladeren zijn opgeruimd. De gids en Vincent gaan voorop. Al snel wordt Leo helemaal gek van het harde gezoem van de diverse insecten die van oor tot oor lijken te vliegen. Het is wederom klammig warm. We zien weinig wild op een enkele vogel en grote spin na. Aan de binnenzijde van bijna dubbelgevouwen bananenblad zien we divers wol-vleermuisjes.

Al snel hebben we door dat we dezelfde weg terug lopen. Als Vincent dit verifieert bij de gids ontkent hij dit. Na een half uurtje lopen staan we weer op het beginpunt en wil de gids terug naar de lodges. Wij vinden echter dat we nog te weinig gezien hebben en besluiten het nog niet schoongemaakt wandelpad te gaan verkennen. De gids vindt het te gevaarlijk om op zijn slippers verder te gaan en haakt af. Vincent slaat en prikt in de bladeren om de eventuele slangen weg te jagen. Leo voelt opeens een beestje in zijn haar zitten maar krijg het er niet uitgeschud. Rosalie kijkt nog eens goed en ziet een zwart insect in Leo zijn haar zitten en trekt deze eruit. Er blijft echter een deel van het insect in zijn huid achter. Na nog een poging wordt ook dit deel verwijderd. Helaas (of gelukkig) zien we geen slangen