Vanuit Jasper via Mount Robson Park naar Wells Gray (maandag 3 september) Print dit verslag

Op de nationale feestdag Labour-day vertrekken we voor de drukte uit op weg naar de kust. De komende dagen rijden we via Wells Gray en Wisthler terug naar Vancouver om de boot naar te nemen naar Vancouver Island. Voor het zover is genieten we nog enkele dagen van de natuurschoon in de diverse parken en zien we eindelijk beren van heel dichtbij.

Toegang tot Mount Robson Park - Canada

Zalmentrek - bij Rearguardfalls - Canada

Om 7:30 uur loopt de wekker af. We hebben besloten om vroeg op pad te gaan aangezien we een lange reisdag voor de boeg hebben. We willen minimaal Clearwater bereiken, op 330 kilometer van Jasper gelegen. Aan de rand van Jasper nog maar eens de tank volgooien. De 15 East op richting de Yellowhead pas en Mount Robson Park door. Al snel passeren we een tijdzone en kan de klok een uur terug. Dit waren we even vergeten, zodat we nu extra vroeg op pad zijn.

De eerste stop is bij het Vistor Centre van Mount Robson. De hoge top ligt vandaag verscholen achter de bewolking. Mount Robson is het hoogste punt van de Canadese Rocky Mountains. We verzamelen alvast informatie over de gebieden waar we de komende dagen door heen rijden. Tevens is het gelukt om een nieuw boekje te scoren met het winterschema van BC-ferries die de verbindingen onderhoud tussen het vaste land en Vancouver Island.

Vlak bij de kruising van de 16 met de 5 stoppen we bij de Reargardfalls. In augustus/september zijn hier zalmen te zien die tegen de stroming in ruim 1100 kilometer hebben afgelegd op weg naar hun paringsgebied. Het is een mooie stroomversnelling in het midden van de rivier, maar we zien geen zalmen boven het water uit springen. Ook vandaag rijden we veel langzamer dan de toegestane 100 km per uur. We hebben nog steeds de hoop, dat we langs de kant van de beer beren te zien krijgen. Dit ondanks we weten dat de meeste beren in de weide zich vol liggen te vreten aan de rijpe bessen.
Eindelijk beren van dichtbij - Moeder met jong - Blue River - Canada

In de buurt van Blue River staan er grote borden langs de kant van de weg waarop reclame wordt gemaakt voor een River Safari Tours. Men maakt gebruik van een grote afbeelding van een beer! In de verzameling informatie boekjes hebben we deze reclame ook al gezien. We twijfelen even of deze dure tour (71 $ per persoon) wel zijn geld waard is. Aangezien het toch tijd is voor een stop, slaan we af en gaan even informeren naar de tour. De dame achter de balie legt uit dat je met een boot de rivier op gaat. De rivier gaat over in een meer. De omgeving is erg mooi en de kans om beren, moose (rendier) en adelaars te zien is erg groot. Garanderen kunnen ze niets maar zojuist kwam er nog een beer aan de overzijde van de rivier uit het bos. De tocht duurt ruim 1 uur. Als er een boot terugkomt en enkele mensen vol enthousiast uitstappen en vertellen dat ze beren en een adelaar hebben gezien gaan we overstag. We kopen twee tickets, krijgen een regenjas en reddingsvest aan kunnen vertrekken. Op de boot kunnen maximaal 8 mensen mee. Er blijken nog 4 Nederlanders mee te gaan.

De vriendelijke bootsman legt uit wat er verwacht wordt en geeft informatie over de omgeving. Hij vertelt dat er vele beren zitten maar dat er één probleem is. Er groeien ook veel te veel bomen, waardoor de beren aan het oog wordt onttrokken. Als hij vraagt waar iedereen vandaan komt en blijkt dat er alleen Europeanen aan boord zijn, vraagt hij of er ook beren in Europa zijn. Volgens ons leven er nog beren in Bulgarije, Roemenie en zijn er sinds kort ook weer beren uitgezet in de Italiaanse alpen en in de bergen tussen Frankrijk en Spanje. Hij vertelt dat er tot vorig jaar ook één beer in Duitsland leefde, die vorig jaar in doodgeschoten. Hij vond dit wel een komisch verhaal: Eén beer in Duitsland en die schieten ze nog dood ook! (Toevallig horen we enkele weken later via internet op Radio 1 het volgende verhaal: De moeder beer van de beer die vorig jaar is doodgeschoten is gevangen in de Italiaanse Alpen. Er leven circa 25 beren in de Italiaanse Alpen).


Net voordat de boot vertrekt springt één van de honden aan boord en gaat op de boeg liggen. De hond heet de voorste mensen welkom door ze een poot te geven. De motoren worden gestart en de trossen losgemaakt. Als de boot met een behoorlijke vaart over de rivier scheurt is het behoorlijk fris. De hond ligt lekker met zijn neus in de frisse wind. Maar goed dat we een winddichte regenjas aan hebben (en een lange broek en dichte schoenen). Na enkele minuten varen we een groot meer op met een eiland in het midden. Het is vervelend om te melden maar de omgeving is wederom erg mooi. Er is wel behoorlijk bewolkt waardoor er een blauwe waas tegen de bergen hangt. De bootsman stuurt de boot langs de kant van het meer. Nu zitten we niet meer alleen te turen. Iedereen is op zoek naar beren.

Een Nederlandse reisgenoot heeft de beste ogen, hij ziet twee beren langs de kant van het meer lopen. De boot wordt voorzichtig in de richting van de beren gevaren en de motoren worden uitgezet. We dobberen langzaam in de richting van het land. De twee zwarte beren blijken een moeder met een jong te zijn. Ze wandelen minuten lang langs het water. We kunnen van redelijk dichtbij vele foto's maken. De tourleider houdt de boot uit het gezichtsveld van de beren en laat de boot achter de beren aandobberen. De jong is circa 8 maanden uit. De tourleider vertelt dat een mannetjes beer jaarlijks 5-6 vrouwtjes beren dekt. In de meeste gevallen worden er twee jongen geboren. In sommige gevallen doodt de vader-beer één van de jongen als het ook een mannetje is. Zo voorkomt de beer dat de mannen populatie te groot wordt en beperkt zijn toekomstige concurrentie. Na een kwartiertje dobberen worden de motoren gestart en vaart de boot verder.

In de bomen wordt een grote Adelaar gespot die opvliegt en in de top van een andere kale boom landt. Na een stukje varen zien we opnieuw en zwarte beer. Deze beer is circa 4 jaar oud en wandelt op zijn gemakt langs het water op zoek naar eten. Eindelijk lukt het om een vooraanzicht foto van een beer te maken. De beren zijn veel kleiner dan verwacht. Alhoewel..........

De boot scheurt verder het meer over. Over twee maanden bevriest het meer en is het tot minimaal half april bedekt met ijs. Aan de noordzijde van de rivier vaart de boot een smal riviertje op. In de bochten drift de boot schuin de bocht door. Weleens waar niet zo spectaculaire als in Jet over in Nieuw Zeeland maar toch erg leuk. Op het verste punt van deze tocht heb je uitzicht op de bergtoppen met een gletsjer van 16 meter dik ijs. De boot wordt gekeerd en vaart aan de andere zijde van het meer terug. De hond wordt onrustig en gaat staan. Zou ze een beer zien? De boot wordt aangelegd aan de kant en de hond springt direct het land op. Ook wij moeten aan land en wandelen het bos is. In de verte horen we een waterval. Er valt redelijk veel water naar beneden, maar volgens de bootsman was de waterval twee weken geleden tweemaal zo breed. Terug op de boot varen we terug naar het vertrekpunt. In totaal duurde de tocht 1½ uur ipv de beloofde 1 uur. De tocht was dankzij de 3 beren, de adelaar en het mooie gebied een echte aanrader (wel een beetje duur).

 

Als we weer verder rijden, met een gangetje van 100 km per uur, steekt er opeens een beer de weg over. Niet dat we hard in de remmen moeten, maar toch. De beer is alweer uit het zicht. Dit is wat we willen zien. Vier beren op één dag !

De lange reisdag is erg snel gegaan mede door het uur tijdsverschil. Om 15:00 uur arriveren bij het Vistor Centrum van Clearwater. Na een kort bezoek rijden we door naar het Dutch Lake Motel. We hebben namelijk gelezen dat ze hier wireless internet hebben. Buiten op de parkeerplaats pikken we het signaal op en checken onze E-mail. We rijden terug naar het Vistor Center en checken aan de overzijde in op een KOA-camping. Voor de eerste maal kunnen we gebruik maken van onze kortingspas die bij de camperpapieren zat. Op deze mooie camping (met zwembad en Nederlandse eigenaar) blijkt ook WIFI aanwezig. Buiten in het zonnetje bewerkt Leo de foto's en plaatst deze op onze site. Aan ons wordt gevraagd om geen afval/eten buiten de camper te laten staan. 's Nachts wordt deze camping regelmatig bezocht door beren. Maar goed dat we een toilet in de camper hebben zodat we niet in het donker naar buiten moeten en oog in oog met een beer komen te staan.

Fotoseries Canada
Achtergrond info Canada
Volgende verslag