Canada - Westkust (2007) - verslag 05

Vanochtend pas om 9:30 uur vertrokken in zuidelijke richting de 93A op. Als eerste de afslag genomen richting het Ski Marmot Basin een bekende wintersportlocatie. Ook vandaag rijden we weer langzaam de berg op in de hoop om beren of ander wild te zien. Bijna bovenop de berg blijkt het laaste stukje weg naar de skiliften afgesloten te zijn. We wandelen de bocht om en zien dat er behoorlijk wordt gebouwd.

De tweede stop is bij een riviertje. We wandelen over het eerste gedeelte van een meerdaagse trail langs het riviertje. In het vochtige bos, groeien vele soorten mossen en paddenstoelen. Als het pad steeds modderiger wordt is het tijd om te keren.

De afslag naar Mount Edit Cavell rijden we eerst voorbij omdat er in onze boekje staat dat deze (onverharde) weg verboden is voor camper langer dan 6 meter. Gelukkig zien we later op de dag als we weer langs rijden dat het alleen verboden is voor camper groter dan 7 meter, anders hadden we het hoogtepunt van Jasper gemist, maar daarover later meer.

De volgende afslag, leidt over een 7,5 km lange onverharde weg naar Lake Moad. Het blijkt een klein meertje te zijn met weinig wandel mogelijkheden. Een gezin met kleine kinderen staat te vissen en er vaart een roeibootje rond. Een groot gebied om de omgeving van het Lake Moad is in 2000 verbrand. De gevolgen van deze brand is nog steeds goed te zien. Hele grote stukken bos is nog steeds niet hersteld. De zwarte verbrande dennenbomen zien er triest uit.

Op de terugweg is het weer tijd om te lunchen. Wat is zo'n camper toch handig. Je stopt op een mooie locatie, in dit geval op een plaats waar twee verschillende gekleurde rivieren samenkomen. Parkeert de camper en je pakt alle lekkere spullen uit de koelkast. Je zet water op voor de thee of zelfs een heerlijk pannetje soep. Dit is echt genieten!

Bij de afslag Mount Edit Cavell zien we dat het wel is toegestaan om met een camper kleiner dan 7 meter de onverharde weg op te draaien. Onze camper is 6,75 dus dat moet net passen. Als we even op weg zijn begrijpen we ook waarom de weg niet geschikt is voor grote camper en de grote Amerikaanse/Canadese pickuptruck-caravans. De weg is erg slecht en bovendien erg smal. Bij een tegenligger is het zoeken naar een goede passeerplaats, zeker als er aan de anderzijds ook een toerist in een grote camper komt aangereden. Op de route zijn zelfs enkele krappe haarspeldbochten. Gelukkig blijkt het allemaal erg de moeite waard te zijn.

De berg Edit Cavell is in 1916 naar een oorlogsheld uit de eerste wereldoorlog genoemd. Vanaf de parkeerplaats is het nog een stukje de kale berg op wandelen naar een schitterende locatie. Bovenop het bergmassief ligt een hele grote gletsjer. Tevens ligt er een glestjer aan de andere zijde van een klein meertje. Dit meertje met prachtig blauw water ligt vol met grote afgebroken stukken ijs. Wat is dit mooi !

We schieten vele foto's, waarvan enkele met de zelfontspanner. Als we zitten te genieten van de magnifieke omgeving horen we een luide knal. Aan de overzijde van het meer, breek een groot ijs af van de gletsjer, dat met luid geraas in het water valt. Het resultaat een groot, vers gat in de gletsjer. Enkele minuten later breekt er nog een stuk af. Rosalie lukt het om precies op het juiste moment af te drukken met als een resultaat een leuke foto.

Omgeving Jasper (zondag 2 september)

	Vanochtend pas om 9:30 uur vertrokken in zuidelijke richting de 93A op. Als eerste de afslag genomen richting het Ski Marmot Basin een bekende wintersportlocatie. Ook vandaag rijden we weer langzaam de berg op in de hoop om beren of ander wild te zien. Bijna bovenop de berg blijkt het laaste stukje weg naar de skiliften afgesloten te zijn. We wandelen de bocht om en zien dat er behoorlijk wordt gebouwd. De tweede stop is bij een riviertje. We wandelen over het eerste gedeelte van een meerdaagse trail langs het riviertje. In het vochtige bos, groeien vele soorten mossen en paddenstoelen. Als het pad steeds modderiger wordt is het tijd om te keren. De afslag naar Mount Edit Cavell rijden we eerst voorbij omdat er in onze boekje staat dat deze (onverharde) weg verboden is voor camper langer dan 6 meter. Gelukkig zien we later op de dag als we weer langs rijden dat het alleen verboden is voor camper groter dan 7 meter, anders hadden we het hoogtepunt van Jasper gemist, maar daarover later meer. De volgende afslag, leidt over een 7,5 km lange onverharde weg naar Lake Moad. Het blijkt een klein meertje te zijn met weinig wandel mogelijkheden. Een gezin met kleine kinderen staat te vissen en er vaart een roeibootje rond. Een groot gebied om de omgeving van het Lake Moad is in 2000 verbrand. De gevolgen van deze brand is nog steeds goed te zien. Hele grote stukken bos is nog steeds niet hersteld. De zwarte verbrande dennenbomen zien er triest uit. Op de terugweg is het weer tijd om te lunchen. Wat is zo'n camper toch handig. Je stopt op een mooie locatie, in dit geval op een plaats waar twee verschillende gekleurde rivieren samenkomen. Parkeert de camper en je pakt alle lekkere spullen uit de koelkast. Je zet water op voor de thee of zelfs een heerlijk pannetje soep. Dit is echt genieten! Bij de afslag Mount Edit Cavell zien we dat het wel is toegestaan om met een camper kleiner dan 7 meter de onverharde weg op te draaien. Onze camper is 6,75 dus dat moet net passen. Als we even op weg zijn begrijpen we ook waarom de weg niet geschikt is voor grote camper en de grote Amerikaanse/Canadese pickuptruck-caravans. De weg is erg slecht en bovendien erg smal. Bij een tegenligger is het zoeken naar een goede passeerplaats, zeker als er aan de anderzijds ook een toerist in een grote camper komt aangereden. Op de route zijn zelfs enkele krappe haarspeldbochten. Gelukkig blijkt het allemaal erg de moeite waard te zijn. De berg Edit Cavell is in 1916 naar een oorlogsheld uit de eerste wereldoorlog genoemd. Vanaf de parkeerplaats is het nog een stukje de kale berg op wandelen naar een schitterende locatie. Bovenop het bergmassief ligt een hele grote gletsjer. Tevens ligt er een glestjer aan de andere zijde van een klein meertje. Dit meertje met prachtig blauw water ligt vol met grote afgebroken stukken ijs. Wat is dit mooi ! We schieten vele foto's, waarvan enkele met de zelfontspanner. Als we zitten te genieten van de magnifieke omgeving horen we een luide knal. Aan de overzijde van het meer, breek een groot ijs af van de gletsjer, dat met luid geraas in het water valt. Het resultaat een groot, vers gat in de gletsjer. Enkele minuten later breekt er nog een stuk af. Rosalie lukt het om precies op het juiste moment af te drukken met als een resultaat een leuke foto.

Langs het bergmassief lopen enkele mensen in de richting van waterval en grot in de hoger gelegen gletsjer. Dit ondanks de waarschuwingsborden dat het niet verstandig is om daar te lopen. Boven op de berg ligt namelijk een grote gletsjer waar ook grote stukken ijs vanaf kan breken. Een Canadees die hier woont vertelt dat hij dit enkele malen heeft zien gebeuren. Verder vertelt hij dat het water in het meertje 3 weken geleden veel hoger stond. Het water liep vanuit het meer over de rotsen heen en vormde een riviertje. Hij vertelt dat de waterval nu op zijn eind loopt, aangezien het over enkele weken kouder begint te worden. Er zal dan bijna geen smeltwater meer van de gletsjer af komen. Hij heeft de gletsjers de laatste jaren steeds kleiner zien worden, maar op de top is de gletsjer nog zeker 600 meter lang. Als je een trail verder de berg oploopt kan je een blik werpen op een gedeelte van de lange gletsjer. Deze locatie is werkelijk prachtig. Het mooie meer met ijsschotsen, de gletsjer, de bergen. Het volgende hoogtepunt van deze reis. Als de zon achter de berg verdwijnt wordt het direct een stuk frisser. Helaas is het ook alweer laat in de middag en tijd om terug te keren naar Jasper. Op de camping gelijk met de camper naar het douche-gebouw gereden om te douchen. Rond 17:30 parkeren we de camper op zijn plaatsje, sluiten de stroom aan en kijken met veel plezier terug naar de vandaag genomen foto's.

	Na het eten ziet Rosalie tussen de bomen door in de verte enkele remlichten oplichten en de auto's tot stilstand komen. In Canada betekent dit vaak: WILD. We pakken vlug onze camera's, wandelen dwars door het bos in de richting van de weg. We zien al snel waarom de auto's zijn gestopt. Aan de overzijde de weg staan enkele grote Wapiti herten, Vooral het mannetje is met zijn grote gewei erg indrukwekkend. Rosalie steekt in haar enthousiasme ook de weg over en gaat op enkele meters afstand op haar gemakje staan te fotograferen. Leo adviseert haar om voor alle veiligheid maar achter een auto te gaan staan. De mannetjes herten kunnen in deze tijd van het jaar (bronsseizoen) agressief worden tegen mensen en auto's! Enkele meters voor het grote mannetjes hert loopt een jong hert. Dit kleintje piept steeds, waarschijnlijk om te laten horen waar ze loopt. We zoeken steeds beschutting achter de auto's en schieten vele foto's. Na enige minuten is de opstopping compleet. Mensen parkeren hun auto's in het midden van de weg. Al snel komt er een Ranger aangereden in een pickup-truck met zijn zwaailichten aan. Hij maant de mensen om vooral door te rijden. Uit zijn auto pakt hij een geweer en een bus met hagelbolletjes. Leo vraagt of hij een foto van hem mag maken. Na kort geposeerd te hebben, laadt hij zijn wapen, richt het wapen op de herten en schiet hij. Eén van de herten wordt op zijn achterste geraakt. Gelukkig valt deze niet dood neer maar rent enkele meters vooruit. De Ranger hoeft nu alleen nog maar met zijn bus met hagel te schudden. De herten schijnen dit geluid te herkennen en wandelen de weg af en verdwijnen het bos is. Als we terug lopen naar de camping zien we tussen de bomen nog enkele vrouwtjes herten met jong aankomen. Ook de Ranger heeft ze opgemerkt. Uit zijn auto haalt hij een grote stok met kleurrijke vlaggetjes die herrie maken als hij deze beweegt. Hiermee rent hij achter de herten aan en verjaagt ze de bossen in. Een vrouw die net te laat komt, vraagt aan Leo wat er aan de hand is: zijn hier beren gezien? Helaas moeten we haar teleurstellen. Terug op de camping staan er nog twee herten te grazen op het grasveld. Het is te donker om hier nog foto's van te nemen. Vandaag was het wederom de mooiste dag van de reis. Veel wild, prachtige natuur maar vooral het afbrekende ijs van de gletsjer in het meer vonden we erg mooi!