Om 5:30 uur zijn we al klaar wakker. Na een verfrissende douche en het ontbijt gaan we direct op pad. Vandaag staat er een lange reisdag op het programma. We volgen eerst de Fraser Canyon Higway over de Highlands van Britisch Colombia. Uitgestrekte droge grasvlakten (savanne). Bij Cache Creek de 1 East op. Langs de kant van de weg de eerste waarschuwingsborden voor wilde dieren: oppassen voor Moose (soort rendieren) en bighorns-sheeps (schapen met dikke hoorns). Regelmatig stoppen we om van het uitzicht te genieten en om de grote vrachtwagen te laten passeren. De route voert langs diverse rivieren zoals de Fraserriver en de Thompsonriver. Rond de klok van 12:00 uur boodschappen en tanken bij Kamloops. Het tanken is wel even slikken, er past meer dan 100 liter in de benzinetank! Gelukkig is de benzine wel goedkoper dan in Nederland (kijk op de pagina Achtergrond informatie Canada voor alle tankbeurten en betaalde benzineprijzen).

Aan het eind van de middag komen we aan bij Revelstoke. We rijden het centrum door, over de Airportway en vinden 5 km buiten het centrum de camping Williamslake. Een leuke kleine kindvriendelijke camping in een mooie omgeving. De kinderen zwemmen en varen met bootjes op het kleine meertje. Echt veel vrije RV-plaatsen zijn er niet meer. Het is even puzzelen voor de dame achter de balie, maar na enige discussie met haar man is ze eruit. De kampeerplaatsen met stroomvoorziening zijn allemaal bezet! Aangezien we niet zo veel zin hebben om nog verder te rijden en ze hier draadloos internet hebben (Wifi) besluiten we hier te blijven. Morgenavond kunnen we wel een plaatsje met stroom krijgen. Zodra het schemerig wordt, gaan de echte kampeerders aan de slag. Bij bijna elke tent en camper wordt er een kampvuurtje ontstoken. Je kan je wel voorstellen dat dit heel wat blauwe rook oplevert. Zit je lekker in de frisse Canadese berglucht, stinkt het nog een uur in de wind. Om 9:00 uur gaan we al naar bed. Voor ons gevoel is het nog steeds 9 uur later dus 6 uur in de morgen! Als Leo om 2:00 uur 's nachts even de camper verlaat om naar het toilet te gaan, is de blauwe rook opgetrokken en ziet hij een zeer heldere sterrenhemel.

Gereden van Anderson Creek naar Revelstoke: circa 435 km

Omgeving Revelstroke: zaterdag 25 augustus 2007

Om 6:30 uur staan we al helemaal uitgeslapen op (in Nederland is het tenslotte al half vier in de middag). Het is zo vroeg in de morgen best wel fris. Na het ontbijt (geen geroosterde boterhammen omdat we geen stroom hebben) en een frisse douche brengen we eerst een bezoek aan het Visitor Center in Revelstroke. In het centrum is een klein marktje. Er treden enkele straatmuzikanten op. Eén muzikant heeft zijn piano op een fiets gemonteerd en rijdt enkele rondjes met twee kinderen..

Vanuit het centrum is het 26 kilometer de berg oprijden tot aan het Revelstoke Nationale Park. In Canada wordt entree geheven op alle Nationale parken. Deze toegang bedraagt ongeveer 7 á 10 dollar per persoon per dag. Ook als de door een National Park rijdt zoals de Icefields Parkway dien je een pas te kopen. Je kan echter ook een Nationale pas kopen die voor een heel gezin een heel jaar geldig is. Deze pas kost 123 dollar. Aangezien we vele dagen in de diverse Nationale parken zullen verblijven kopen we deze gezinsjaarpas. Onze pas is dus geldig tot september 2008.

Vanaf de parkeerplaats van Revelstoke National Park is het mogelijk om met een bus naar het beginpunt van de trails gebracht te worden. Wij starten direct met een wandelingetje van 1 kilometer. Het is nog bewolkt, de thermometer in het informatiehuisje geeft aan dat het maar 14 graden is. Maar de zon staat op doorbreken. In dit park zijn geen voorzieningen dus als je gaat wandelen neem voldoende eten, drinken en regenkleding mee. We starten onze wandeling en kiezen direct voor een lange trail. Deze trail leidt ons bergje op en bergje af, door bossen en over uitgestrekte weidse velden. Bij het begin van de trail staat een groot bord met een beren- waarschuwing.

In dit gebied leven veel beren en er wordt aangeraden de volgende regels in acht te nemen:

• Wandel het liefst in een groep van minimaal 4 personen (minder kans op een beren aanval),
• Maak geluid terwijl je wandelt zodat beren weten dat je eraan komt (en de kans hebben er vandoor te gaan).
• Alleen het dragen van een berenbel is niet voldoende!
• Kijk bij uitgestrekte velden of je beren ziet voordat je oversteekt (zeker in de bessentijd aan het eind van de zomer),
• Draag geen geurende etenwaren bij je,
• Neem berenspray mee,
• Kijk of er verse berensporen en/of uitwerpselen op het pad liggen,
• Wees extra voorzichtig tijdens het bessenseizoen van eind juli tot aan september. De beren komen dan vaak uit de bergen naar de laaggelegen gebieden om zich vol te eten met de rijpe bessen.

Volgens de boekjes zijn er twee soorten beeraanvallen, de Defensive-attack of de Predatory-attack. Bij een Defensive-attack valt een beer je aan als hij/zij van je schrikt, zeker als er ook jonge beren in het spel zijn. De beer ziet je als een onverwachte aanvaller en voelt dat het moet vechten. Dit is de meest voorkomende beren confrontatie. Als je een beer tegenkomt, handel dan als volgt:

• Blijf rustig, wandel rustig achteruit,
• Laat een vluchtweg voor de beer open,
• Spreek de beer rustig toe, zodat de beer je kan identificeren als een mens,
• Ga nooit rennen of gillen,
• Houdt je rugzak om,
• Als je niet meer weg kan komen en de beer valt je aan: gebruik je beer-spray,
• Ga op je buik op de grond liggen met je benen wijd zodat de beer je niet gemakkelijk kan omdraaien,
• Bescherm de achterzijde van je hoofd en nek met je handen,
• Doe alsof je dood bent

Bij het beginpunt van de trails rusten we even uit bij verschillende uitkijkpunten alwaar het behoorlijk fris wordt door een opkomende wind. We besluiten dan ook terug te wandelen naar de parkeerplaats. De Berg af gaat een stuk sneller en gemakkelijker dan berg op. Bij de camper gebruiken we de lunch.

We rijden terug de berg af en brengen een heel kort bezoek aan de electriteitdam. We moeten bij de toegangspoort een ID laten zien. De man vertelt dat we niet met onze rugzakken het gebouw binnen mogen. Om nu onze camera's en notebook in de camper te laten liggen vinden we niet zo'n goed idee. Aangezien het inmiddels ook erg hard is gaan waaien en er zelfs enkele onweersklappen vallen, nemen we snel enkele foto's en rijden we terug naar Revelstroke. Daar begint het zelfs te regen. Gelukkig heeft de camping draadloos internet die in de camper is te ontvangen. Zo kunnen we onze e-mails checken, het nieuws lezen en zelfs naar Radio 1 en Radio 538 luisteren. Het was een zeer mooie maar ook een vermoeiende dag! Gelukkig zijn we tijdens de wandeling geen beer tegengekomen.

Pilaren van de oude spoorlijn

Naar Yoho Natianal Park: zondag 26 augustus 2007

Het heeft bijna heel de nacht geregend. Als je lekker warm in een camper ligt is dat getikt op het dak wel een gezellig geluid. Gelukkig is het droog als we wakker worden (weer erg vroeg). De laaghangende bewolking hangt tussen de bomen tegen de bergen aan. Vandaag op weg richting Golden/Fields. Eerst de Jasper pas over. Onderweg maken we diverse stops en lopen we enkele korte paden op en af, zoals Hemlock Grove trail. Omdat het een beetje miezert kunnen de regenjassen uit de kast. Gelukkig zal dit (bijna) de enige regen tijdens de gehele reis blijken te zijn. De rest van de reis hebben we prachtig en meestal onbewolkt weer.

Bij Loopbrook wandelen we langs een oud treintraject waar diverse stenen pilaren, waarover de brug liep, nog zichtbaar zijn. De aanleg van de rails en de trein heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van dit gebied in Canada. De treinrails en de treinen zullen ons bijna de gehele reis achtervolgen.

Bij Glacier National Park Visitor Center is een museumachtige tentoonstelling over het treintraject, de omgeving en de vele dieren die hier in het wild leven. In het centrum staat onder andere een opgezet zwarte beer (die we in het wild nog hopen tegen te komen), enkele herten, marmotten, adelaar, pica's etc.

We bekijken vanaf een luxe bank, bij de openhaard een film over de beren. Op deze film is te zien dat men tot de jaren tachtig de beren voerden en op de vuilnisbelten lieten rondsnuffelen. Hierdoor raakten de beren gewend aan mensen en gingen ze mensen assioseren met voedsel. Gelukkig is dit beleid gewijzigd en staan in Canada nu overal Beer-proof vuilnisbakken en worden beren zoveel mogelijk wild gehouden.

Bij aankomst nog even de benen strekken en een rondje langs de campground gelopen. De camping ligt langs een snel stromende rivier de Kicking Horse. Deze naam is ontstaan toen een ontdekkingsreiziger door zijn paard werd geschopt en men dacht dat hij dood was. Echter toen ze hem wilde begraven ontdekte ze dat hij niet dood was maar nog leefde.

Als de zon ondergaat is het pikkedonker op het terrein. Een wandeling naar het toiletgebouw lijkt ons geen goed idee omdat er een kans bestaat dat je een beer tegenkomt. Als we 's nachts om één uur beide wakker schrikken omdat iets of iemand aan de camper staat te rommelen, weten we even niet wat te doen. De deur openen en oog in oog met een beer komen te staan lijkt ons geen goed idee. Als Leo voorzichtig een gordijntje openschuift en probeert naar buiten te kijken, ziet hij helemaal niets. Dit omdat de ruit weerspiegelt. Dan maar laten blijken dat we wakker zijn door het licht aan te doen en veel herrie te maken. Dit blijkt dan ook de beste optie en blijkt dit inderdaad te helpen. We horen niets meer. Was dit een beer of een grapjas die één van de bakken van de camper probeerde te openen? Helaas we zullen het nooit weten. Het duurt even voordat we weer de slaap kunnen vatten.

Vandaag van Revelstoke naar Yoho National Park circa 215 km gereden.